نخستین شهید مسیحی دفاع مقدس که مورد تفقد رهبر انقلاب قرار گرفت

گروه حماسه و جهاد دفاع پرس: اقلیت‌های مذهبی و به ویژه جوانان مسیحی در دفاع مقدس، دوشادوش سایر هموطنان خود به نبرد با دشمن متجاوز و دفاع از کشور و ناموس خود پرداختند.

با توجه به سالروز میلاد حضرت عیسی مسیح (ع) و در پیش بودن سال نو میلادی، به معرفی برخی از شهیدان مسیحی دفاع مقدس می‌پردازیم.

«زوریک مرادیان» (مراد مسیحی) سال 1960 در تهران به دنیا آمد. وی تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در مدرسه «ساکیان» و متوسطه را در دبیرستان «کوشش مریم» گذراند.

 

وی پس از اینکه در آزمون کنکور ورود به دانشگاه شرکت کرد و پذیرفته نشد، برای جلوگیری از هدر رفتن وقت و به‌منظور انجام وظیفه شهروندی خود در قبال میهنش ایران که درگیر جنگی تحمیلی بود، به خدمت سربازی رفت و به پادگانی واقع در منطقه جنگی پیرانشهر اعزام شد.

وظیفه‌شناسی و ازخودگذشتگی زوریک در محل خدمتش باعث محبوبیت وی شد.

زوریک شیفته ورزش بود و فوتبال بازی می‌کرد، و به همین دلیل پس از شهادت وی جمعی از دوستانش تیم فوتبالی به نام «شهید زوریک مرادیان» تشکیل دادند. این تیم در بازی‌های سراسری ارامنه که هر ساله توسط باشگاه فرهنگی و ورزشی «آرارات» برگزار می‌شود و همچنین دیگر مسابقات ورزشی، شرکت می‌کند.

زوریک نخستین شهید ارامنه در جنگ بود، از این رو، تمام ارامنه ایران از شهادت او به طور غیر منتظره‌ای یکه خوردند و موجی از درد و اندوهی عمیق پدید آورد.

پدرِ زوریک پس از شهادت پسر با دلی داغدار در وضعیتی سخت افسرده به سرمی‌برد و تا چندگاهی نمی توانست به سر کار برود. آقای «واهان» که بارها به پیرانشهر رفته بود و در پادگان آنجا با پسرش زوریک دیدار کرده بود، پس از شهادت او نیز با دلی آکنده از اندوه، با پیمودن راهی دراز بار دیگر به آن پادگان رفت و در ملاقات با فرمانده و سربازان همرزم پسرش، از مورد دلجویی و احترام آنها قرار گرفت و تا اندازه‌ای تسکین یافت.

گفتنی است که چندی پس از شهادت زوریک، پدرو مادر او نامه‌ای از زوریک که از پادگان به نشانی آنان فرستاده بود دریافت کردند. او در این نامه از اوضاع و احوال خود در پادگان نوشته بود و از والدینش خواسته بود که چونان شهروندانی وظیفه‌شناس، آگاه از خطرات و تهدیدات دشمن بر ضد میهن، همواره وضعیت جنگی حاکم بر کشور، به‌خصوص مقررات خاموشی شبانه را رعایت کنند و به هواپیماهای بمب افکن دشمن فرصت جهت‌یابی ندهند.

 

شهادت زوریک مرادیان در 14 اکتبر 1980 (22 مهر 59) به هنگامی که در سنگر قرار داشت و آماده می‌شد تا با خمپاره به سمت دشمن شلیک کند، روی داد. پادگان، هدف بمباران‌های پیوسته هواپیماهای دشمن قرار گرفت و یکی از بمب‌ها در سنگر زوریک منفجر شد و او با افتخار در راه دفاع از وطنش به شهادت رسید.

پیکر شهید زوریک با حضور مردم در جایگاه ویژه شهیدان آرامگاه ارامنه «نور بوراستان» تهران به خاک سپرده شد.

نیروهای ارتش و سپاه پاسداران در اراک به سبب آنکه زوریک یک ارمنی با اصلیت اراکی بود، در پی شهادت او ارج و احترام خاصی برای ارامنه اراک قائل هستند و عکس بزرگ شهید زوریک در دفتر فرماندهی سپاه در اراک بر دیوار نصب شده است.