این منتقد ادبیات داستانی در ادامه گفت: چه اشکالی دارد که ما بین ادبیات داستانی و بخش نظامی تعامل برقرار کنیم. فقط ساخت و تولید تسلیحات نظامی ملاک نیست، ادبیات داستانی هم باید آن را تقویت کند. در غرب به شدت روی ادبیات داستانی کار میکنند. هر حرکتی را اول به پشتوانه ادبیات داستانی و بعد از آن به پشتوانه سینما انجام میدهند. یعنی ترجیح آنها فعالیت در حوزه ادبیات و تولید داستان کوتاه و رمان است. برخی از این آثار داستانی هم بعدها تبدیل به فیلم خواهد شد. متاسفانه ما به این مرحله نرسیدیم که دلیل آن هم عدم حمایت است.
وی در مورد وظیفه نویسنگان ادبیات داستانی عنوان کرد: نویسنده باید شرایط را برای تجربه اندوزی داشته باشد. بین دستگاه دولتی و نویسندگان باید همدلی وجود داشته باشد. نویسنده هم باید مدام در سفر و با مردم باشد تا بتواند کسب تجربه کند. وقتی نویسندگان حالت انزوا طلبی پیدا کردهاند و حالت رکود دارند نمیتوان انتظار پیشرفت داشت.
پارسی نژاد درباره ادبیات داستانی دفاع مقدس گفت: در حوزه ادبیات داستانی دفاع مقدس معتقد به سه ژانر داستان ارزشهای دفاع مقدس، نفس جنگ و ضد ارزشهای دفاع مقدس هستم. در نوع اول نویسنده فقط ارزشهای دفاع مقدس را وارد داستان میکند. در نوع دوم نیز نویسنده صرفا به نقل وقایع میپردازد. برخی از آثار هستند که با نگاهی منفی به جنگ تحمیلی ارزشهای دفاع مقدس را بازتاب میدهند. این آثار به این قصد نوشته میشود که دفاع مقدس را نادیده بگیرد.
انتهای پیام/ 161