دست نوشته شهید «قاسم گودرزی»
بسم الله الرحمن الرحیم
اول هر کار حمد و سپاس خداوند یکتا و بعد سلام و درود خدا و تمامی بندگان صالح خدا و شهیدان و صدیقین بر محمد بن عبدالله (ص) و اما بعد از خداوند کریم و غفار خواهانم که توفیق بندگی و عمل صالح و ترک معصیت به همگی خصوصاً برادر بزرگوارم حاج آقا احمدیزاده عنایت بفرماید.
چه صفایی، چه محبتی، چه عشقی و چه وفایی! برادر احمدیزاده خواسته که من برای او مطلب بنویسم.
من که از خود هیچ ندارم. هر چه هست خداست. هستی و نیستی، بود و نبود، فنا و حیات، همه از اوست. خداوندی که به ما عنایت میکند و ما کفران، او میبخشد و ما دوباره تکرار گناه و لی باز میگوید: بیا! ولی ما از او فرار میکنیم، او میخواند و ما از او رو برمیگردانیم و همین انسان که گناه میکند، کفران میکند. رو برمیگرداند، از او فرار میکند، روز جزا خداوند به ملائک خطاب میکند (خذوه فقلوه ثم جحیم صلوه) بگیرید و او را ببندید و داخل آتش بیندازید.
ولی من میخواهم بگویم که ای خدا تو خود گفتی (وَ نَفَختُ فیهِ مِن روحی) از روح خودم در تو ای انسان دمیدم، چطور میخواهی روح خود را در آتش بسوزانی؟
ای خدا ما به عشق تو و اهل بیت (ع) داخل در این سرزمینهای مقدس شدیم یا نه تو خود خواستی که ما به اینجا بیاییم. والله قسم هر کس نمیتواند داخل در جبهه شود. باید حسین (ع) پای ورقه ما را امضا کند تا بتوانیم وارد شویم.
آری صحبت زیاد، وقت کم و راه پرفراز و نشیب. برای رسیدن به او باید قلب دائم خدا خدا کند. یک لحظه غفلت یعنی همان سقوط. ولی این را هم بگویم که شعر جالبی است که میگوید:
تا که از جانب معشوقه نباشد کششی کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد
بله تا او ما را کمک نکند و دست ما را نگیرد به هیچ وجه به منزل نخواهیم رسید راه را گم میکنیم .
خیلی قلم فرسایی کردم حرفهایم را جمع و جور کنم و اصل مطلب را بگویم و همگی شما و برادر عزیزم احمدی زاده را به خدای بزرگ بسپارم .
باید برای رسیدن به کمال انسانیت شناخت داشته باشیم؛ اگر شناخت نباشد بی فایده است، به او نمیرسیم. چه دردی بالاتر از این که به او نرسیم و با چشم دل او را نبینیم و حرفهای او را نتوانیم بشنویم؟ آری باید او را دید، ملاقات کرد، حرف او را شنید و با چشم دل او را دید.
در پایان برای تمامی برادران خصوصا برادر عزیز و گرامی احمدی زاده از خدا طلب مغفرت و طلب بندگی خالص می کنم .
ان شاءالله به امید رسیدن به کمال انسانیت. ان شاءالله
گر یار به ما رخ ننماید چه توان کرد ور روی نقاب گر نگشاید چه توان کرد
۶۴/۱۱/7 - قاسم گودرزی