شهیدی که پدرش بعد از شنیدن خبر شهادتش سجده شکر به جا آورد

به گزارش دفاع پرس از آذربایجان شرقی، قاری قرآن شهید علی آسایش جاوید در 30 فروردین ماه 1350 در تبریز به دنیا آمد. وی در 14 مردادماه 1366 در منطقه سردشت شهد شهادت را نوشید و به دیدار معشوق خود شتافت.

 

علی در عملیات نصر 7 در منطقه سردشت، ارتفاعات دوپازا چون شیر وارد میدان شد و در پاکسازی منطقه از وجود مین‌ها تلاش زیادی کرد، 70 روز از آمدنش به جبهه می‌گذشت و عرفه سال 66 بود. آن روز چهره علی که نماز شبش هیچ‌وقت ترک نمی‌شد، نورانی‌تر از همیشه بود.

در حال عبور از میدان مین ناگهان با انفجار مین یکی از تخریبچی‌ها به زمین افتاد و به شهادت رسید. علی که از دور ناظر صحنه بود شتابان به سوی او می‌رفت تا کمکش کند اما سیم تله‌ای به پاهایش پیچیده و مین دیگری منفجر شد. پاهایش ترکش خورده بود. مولایش امام حسین (ع) را صدا می‌زد و در نهایت به شهادت می‌رسد.

پدر بزرگوارش بعد از شنیدن خبر شهادت فرزندش، سجده شکر به جا آورده و می‌گوید: خدایا تو را شکر می‌کنم که شرمنده نشدم. سالهاست همسفر شهدا هستم اما شهادت نصیب من نشد، همیشه شرمنده خانواده شهدا بودم، دیگر از این پس می‌توانم سرم را بالا بگیرم و پیش دوستان شهیدم شرمنده نباشم.

فرازی از وصیتنامه شهید:

الهی، دلی ده که در کار تو جان بازیم و جایی ده که کار آن جهان بسازیم.

 

الهی، دانایی ده که در کار بد نیفتیم و بینایی ده که در چاه نیفتیم.

الهی، ای کریمی که بخشنده عطایی و ای حکیمی که پوشنده خطایی و ای احدی که در ذات و صفات بی‌همتایی و ای خالقی که راهنمایی، دل ما را هوای خود ده و چشم مارا ضیاء خود ده. روز محشر عاشق خدا را با قیامت کار نیست.
 

عاشقان را با قیامت کار نیست

عاشقان را جز تماشای وصال یار نیست

انتهای پیام/