آزادگان سپاه استان زنجان مورد تقدیر قرار گرفتند

در این مراسم 2 تن از آزادگان دوران دفاع مقدس به بیان خاطره پرداختند.

آزاده سرافراز علی رفیع زاده اظهار داشت: شاید در افکار عمومی مسئله اسارت حل نشده باشد، مثل اینکه بگویند فلانی کسی نبود که اسیر شود، اما من نمی‌پذیریم برای اینکه اسارت هم قسمت و تقدیری است که دست خود انسان نیست.

وی افزود: عکس لحظه اسارت را دارم، وقتی ما اسیر شدیم، تبلیغاتچی‌های بعثی عکس و فیلم می‌گرفتند که هنوز تجهیزات در سنگرها بود، که در حمله نیروهای ایرانی این اسناد به دست نیروهای ایرانی می‌افتد و عکس‌ها را ظاهر کرده و نگهداری می‌کنند و پس از آزادی ما به خودمان تحویل دادند.

رفیع‌زاده گفت: در زمان اسارت به شدت مجروح و چند روزی در بیمارستان بصره بستری بودم، پس از اینکه توانستم راه بروم به استخبارات برده و بازجویی کرده و به اردوگاه روانه کردند.

وی خاطرنشان کرد: صلیب سرخ در همان روزهای اول آمد و به عنوان اسیر ثبت نام شدم و پس از یکصد ماه اسارت به کشور بازگشتم.

این آزاده زنجانی بیان داشت: اگر چه اسارت حلقه‌ای از فرهنگ جهاد و شهادت است، اما رزمندگان آشنایی با قوانین و مقررات اسارت نداشتند، خیلی از رزمندگان به شهادت فکر می‌کردند اما به اسارت کمتر فکر می‌کردند.

رفیع زاده گفت: در زمان اسارت یک چشمم آسیب دیده بود و چشم دیگرم هم نیمه باز بود و قادر به بلند شدن نبودم، در همان لحظه یک نفر که بالای سرم بود و فقط با یک چشم می‌توانستم ببینم.

این آزاده زنجانی افزود: ما نمی‌دانستیم مقابله و مقاومت ما در برابر خواسته‌های دشمن به چه شکلی و تا چه حدی باید باشد، ما روش استفاده از تقیه را در این دوران نمی‌دانستیم.

رفیع زاده ادامه داد: برای تربیت انسان‌ها خداوند راه‌های بسیاری را در نظر گرفته است که انسان نیز ذاتا تربیت پذیری را دوست دارد، خداوند ما را دوست داشت و برای تربیت ما هم نسخه اسارت را پیچید.

وی گفت: اگر 8 سال دوران دفاع مقدس را بدون مرخصی طی می کردم، آن‌قدر چشمم باز نمی‌شد که با اسارت این اتفاق افتد و حقایق را درک کردم، اگر یک بار دیگر روزگار به عقب برگردد دوباره این مسیر را انتخاب می‌کنم، اگر چه به شهادت که اوج و کمال است نمی‌رسد، اما مسیر و انتخاب درستی است.

انتهای پیام/