«۲۳ نفر» نمایشی از همدلی یک ملت است

گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس- رسول حسنی؛ روایت دفاع مقدس، تنها روایت یک مقطع تاریخی نیست که بتوان آن را به راحتی در کلمات و جملات بیان کرد و یا در قاب تصویر به نمایش درآورد. سینمای دفاع مقدس بیش از آنکه متکی به فرم باشد متکی به محتوا است و برای همین است که به ندرت اثری در این حوزه ساخته می‌شود که ماهیت دفاع مقدس را مصور کند.

فیلم سینمایی «۲۳ نفر» که به کارگردانی «مهدی جعفری» در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر از آن رونمایی شد، از پدیده‌های این دوره از جشنواره بود که توانست اکثریت منتقدان و مخاطبان را با خود همراه کند. این فیلم از معدود آثاری است که به خوبی توانست ماهیت و فلسفه دفاع مقدس را به ساده‌ترین شکل ممکن به مخاطب خود منتقل کند، بدون آنکه در این سیر به ورطه شعارزدگی و کلیشه بیفتد.

داستان «۲۳ نفر» روایت ۲۳ نوجوان رزمنده‌ای است که به اسارت نیرو‌های دشمن بعثی درمی‌آیند. همین داستان یک خطی خطرپذیر بودن این فیلم را روشن می‌کند. کارگردان با ساخت این فیلم عملا روی لبه تیغی حرکت کرده که می‌توانست نتیجه کار را به ورطه نابودی بکشاند؛ اما تسلط فیلمساز بر دستور زبان بصری فیلم و احاطه‌اش بر زوایای داستانی که انتخاب کرده دو فاکتور موفقیت فیلم «۲۳ نفر» است.

دقیقا فقدان این دو نکته است که آثار سینمایی ما را با شکست مواجه کرده و صرفا به آثار دفاع مقدسی محدود نمی‌شود. «۲۳ نفر» با روایت زندگی تعدادی نوجوان با قومیت‌های مختلف در حقیقت بازتابی از ملت ایران اسلامی است که با همدلی و وحدت خود توانسته‌اند موانع بزرگی را از سر راه بردارند. این ۲۳ نفر اگر چه اختلاف سلیقه و رای متفاوت و گاه متضادی دارند، اما وقتی نیرویی بخواهد کلیت آن‌ها را تهدید کنند، ید واحد‌ه‌ای می‌شوند که دیگر هیچ نیرویی آن‌ها را از بین نخواهد برد.

«۲۳ نفر» این مفهوم عمیق را نه با دیالوگ که با عمل نمایشی به بیننده منتقل کرده است، البته نباید از نظر دور داشت که دیالوگ‌های فیلم نیز در جای خود قابل بحث و تحلیل هستند. این فیلم از معدود آثاری است که در هنگام نگارش فیلمنامه ساخته و پرداخته شده است برای همین مهدی جعفری کارگردان هنگام به تصویر کشیدن آنچه که روی کاغذ نوشته شده به لکنت نیفتاده است.

کاراکتر‌های فیلم «۲۳ نفر» هر چند استقلال ذاتی دارند و هر کدام مختصات شخصیتی خاص خود را دارند؛ اما در کنار هم شخصیتی پویا و مستقلی به نام ۲۳ نفر را نیز شکل می‌دهند که این ویژگی ممتاز در کمتر فیلمی اتفاق افتاده است؛ البته اگر نگوییم اصلا اتفاق نیفتاده است. «۲۳ نفر» نه‌تنها در گونه دفاع مقدسی اثری قابل احترام است که در ژانر کودک و نوجوان نیز اثر شاخص و بی‌بدیلی است.

حمایت از چنین فیلمی در اکران و نمایش خارجی آن بهترین فرصت برای ترویج ارزش‌های دفاع مقدس است. البته اگر مدیران فرهنگی ما همتی در این خصوص به خرج دهند و مهدی جعفری و ۲۳ نفرش را تنها نگذارند.

انتهای پیام/161