مروری بر حکایت «غسل آخر»

به گزارش خبرنگار دفاع‌پرس از آذربایجان‌شرقی، پنجم خرداد ماه سال 1335 در یکی از روستاهای شهرستان‌ اسکو کودکی متولد شد که نامش را به نام نشر دهنده مکتب تشیع، جعفر نهادند. کانون گرم خانواده او، گرچه از نظر مالی وضعیت چندان خوبی نداشت، اما پر بود از مهر و محبت.

جعفر توانست تحصیلات ابتدایی خود را در روستا و دوران راهنمایی و دبیرستان را در خسروشهر و اسکو ادامه دهد. او هشت ساله بود که پدرش را از دست داد و مادرش به عنوان سرپرست خانواده تلاش می‌کرد.

شهید ترابی علی‌رغم سن و سال کم، مادر را در تأمین مایحتاج زندگی کمک می‌کرد و همچنین به بازی و ورزش نیز علاقه‌مند بود؛ به‌طوری‌که در جوانی فوتبال را به‌عنوان رشته ورزشی پیگیری می‌کرد. او در مسابقات تیمی شرکت کرده و بارها مقام‌ و عناوین مختلف کسب کرد.

جعفر پس از اتمام تحصیلات متوسطه به خدمت سربازی رفت و بعد از طی دوره‌های آموزش‌های نظام جمع و مقدماتی به اخذ سردوشی نائل آمد. او که آموزش‌های نظامی را پشت سر گذاشته بود، با شروع جنگ تحمیلی عازم جبهه شد.

او در جنگ بر روی طراحی یکی از پل‌ها در مناطق عملیاتی مشغول به‌‌کار شد که حین کار بر روی پل، به داخل آب رفته و مشغول غسل کردن می‌شود که بعد از خروج از آب، خمپاره‌ای می‌افتد و ترکش آن به پشت و شانه او اصابت کرده و به شهادت می‌رسد.

گفتنی است، شهید «جعفر ترابی بیرامی» پنجم خردادماه سال 1335 متولد و 11 اردیبهشت ماه سال 1361 در هویزه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

انتهای پیام/