شرحی بر دیوارنگاره «مردان آتش»
گروه استان‌های دفاع‌پرس ـ «حسین کفشدوز محمدآبادی» پیشکسوت دفاع مقدس؛ دیوارنگاره یا نقاشی دیواری یکی از مردمی‌ترین و عمومی‌ترین نقاشی‌هایی است که معمولاً در دسترس همه قرار می‌گیرد. در سایر موارد نقاشی فرد باید جهت لذت بردن از یک اثر هنری بصری، یا هزینه خرید آن را شخصا بپردازد یا با هزینه کمتر نقاشی‌های آتلیه‌ای یا موزه‌ای را در شرایط و مکان‌های خاص و با صرف هزینه تهیه بلیط و صد البته الزاما تفکر و یا سبک و ایسم‌های خاص شبه‌روشنفکری و یا روشنفکری ببیند.
در طراحی دیوارنگاره یا نقاشی دیواری بدلیل عمومیت داشتن آن سعی می‌شود ضمن پرهیز از غلو و سبک‌های آنچنانی با سادگی تمام به انتقال مفاهیم و ارزش‌ها و یا پیام اقدام شود.
دیوارنگاره «مردان آتش» در چهار راه لشکر مشهدالرضا یکی از این تابلوهاست که در عین زیبایی و سادگی به معرفی پنج فرمانده شهید ادوات یگان‌های رزم خراسان با پس زمینه سلاح‌های ادوات پرداخته است.
در ادامه اجزایی که در این دیوارنگاره مورد استفاده قرار گرفته‌اند معرفی می‌شوند.
دوشکا
دوشکا بدلیل حجم آتش و قدرت نفوذ بالا یکی از پر کاربردترین سلاح‌های مستقیم زن ادوات در دوران دفاع مقدس بود که علاوه بر همراهی گردان‌های پیاده در عملیات‌ها، پای ثابت خطوط پدافندی در پاتک‌های دشمن بود. تصویر دیوارنگاره شهدای ادوات برگرفته از «دوشکاچیِ» معروف، «علی‌حسن احمدی» است، رزمنده دلاور کرمانشاهی که در ظهر یکی از روزهای مهر ۶۳ در منطقه عملیاتی «میمک» واقع در استان ایلام در عملیات «عاشورا»، زمانی که نیروهای خودی در محاصره دشمن قرار گرفته بودند، پشت قبضه دوشکا نشست و پای خود را با سیم تلفن صحرایی به پایه آن بست تا بماند و بجنگد.
با تقدیم احترام به تمامی دوشکاچی‌های ادوات یگان‌های رزم خراسان و یاد فرماندهان شهید واحد دوشکا بخصوص شهیدان «عباس شعبانی» و «سید محمد سیداحمدی» و همچنین عزیزان سرافراز در کسوت جانبازی بخصوص سردار «سید حسن مرتضوی» و «مهدی میرزایی» که از قدما و بنیانگذاران گردان مستقیم‌زن (کالیبر) هستند.
دکل و دیده‌بان
بچه‌های ادوات با دیدن دکل، یاد دیده‌بان و دیده‌بانی و رفقای شهید دیده‌بانشان می‌افتند. با احترام به مقام معظم رهبری بزرگ دیده‌بان انقلاب اسلامی و شهدای شاخص دیده‌بان یگان‌های رزم خراسان به‌خصوص شهیدان «محسن امیرکانیان»، «مصطفی حسین‌زاده»، «عباس سخاوتی‌پور»، «غلامحسین پاکنهاد» و شهدای جاویدالاثر «مصطفی شاملو» و «حمید طویلی» جا دارد در این سطورتقدیر و تشکری از جاماندگان قافله شهدا و بازماندگان دوران دفاع مقدس دیده‌بانان «سید مسعود سادات شکوهی»، «سید رضا طباطبایی»، «ناصر قربان‌پناه» و «غلامرضا محمدزاده» و همچنین نیروهای تطبیق و هدایت آتش که در دوران دفاع مقدس با تطبیق و هدایت آتش حلقه وصل دیده‌بان و قبضه‌ها بودند نیز یادی بشود.
آتش منحنی
آتش منحنی در ادوات آتش سلاح‌هایی است که گلوله‌های آن‌ها خط سیر منحنی دارند و به منظور اجرای آتش روی اهدافی که بصورت مستقیم در دید و یا تیررس ما نمی‌باشند بکار می‌روند. با توجه به سنگینی و تحرک کمتر توپخانه، سلاح‌های منحنی‌زن ادوات بدلیل سرعت جابجایی و تحرک بالاتر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار هستند.
در سازمان ادوات یگان‌های رزم خراسان خمپاره۶۰، خمپاره ۸۱ و ۸۲ و ۱۲۰ و راکت‌انداز ۱۰۷ موسوم به «مینی‌کاتیوشا» جزو پرکاربردترین‌ها بودند. ورود و در اختیار گرفتن این سلاح‌ها برای خود داستان‌ها و روایت‌ها دارد.
خاطرات پیشکسوتان دفاع مقدس همچون سردار «عباس شاملو»، «مجتبی غفورپور» و شهید «حسین عدالتی» از نحوه آموزش و بکارگیری و شلیک و عملیاتی کردن یک قبضه خمپاره بعنوان تنها موجودی سلاح، آنقدر جالب و عجیب است که بیان آن منجر به عدم باورپذیری مخاطب می‌شود.
مستقیم‌زن پر سروصدا
نیروهای گردان مستقیم‌زن (ضد زره) اکثراً با ۱۰۶ کار را شروع کرده و به پختگی رسیده بودند. این سلاح پر سروصدا و مرموز بعد از جنگ دوم جهانی در همه جنگ‌ها بوده است! به اندازه‌ای که گلوله‌اش بر روی دشمن اثر تخریبی دارد، سروصدای خشک و نکره‌اش هم روی خودی و خدمه‌اش!
عجیب مرموز و بی‌شناسنامه است، کالیبرش ۱۰۵ است اما ۱۰۶ می‌نامندش! همه ادعای پدری او را دارند! ته‌پر است و می‌گویند از نسل توپ است! خان و پوکه دارد و می‌گویند از نسل تفنگ است! بر اساس قانون عمل و عکس‌العمل کار می‌کند به راکت نسبتش می‌دهند! هرچه هست، اما موقع ورود به صحنه نبرد خوب سروصدا می‌کند و هم دشمن می‌فهمد و هم خودی! اگر تنگش را نرم و خورد کرده و تحت فرمانش گرفته باشی می‌شوی شیخ «جواد قرایی» و «سید عبدالله کسرایی»، «سید حسن سادات»، «قاسم رمضانی» و... و اگر ملاحظه‌اش کنی و خیلی رفیق شوی و شرط رفاقت عروج تو باشد می‌شوی شهیدان «عبدی»، «فتحی»، «محمدجانی»، «یعقوبی» و جانباز شهید «رمضانی» همه‌وهمه با ۱۰۶پخته جنگ و روزگار شده‌اند و صد البته دلتنگ و دلبسته مرامش! هنوز هم هست! ادوات بدون ۱۰۶ معنا ندارد!
فرماندهان شهید ادوات
قسمتی دیگر از دیوارنگاره به تصویر فرماندهان ادوات یگان‌های رزم خراسان در دوران دفاع مقدس شهیدان چهره شهیدان «حشمت‌الله جلیلیان» فرمانده تیپ ذوالفقار ادوات لشکر ویژه شهدا، «محسن ظریف» فرمانده ادوات تیپ ۱۸ جوادالائمه (ع)، «محمد سبزیکار» و «جمال معتمدی» فرمانده ادوات لشکر پنج نصر و «حسینعلی محصل» فرمانده ادوات تیپ ۲۱ امام رضا (ع) مزین شده است. فرماندهان شهیدی که به تکلیف خود عمل کردند و با شهادت خود پرچم را به دوش پرچمدار دیگر سپردند.
پرچم فرماندهان شهید و دیگر شهیدان ادوات هم‌اکنون بر دوش سردار علمدار حاج «اکبر نجاتی»، «حسن امیری»، سردار «مجتبی غفورپور» و «مهدی میرزایی» و یاران همراهشان «سادات شکوهی»، «قربان‌پناه»، «پاشایی»، «طالبیان»، «رجبی»، «عطارزاده»، «زال»، «صداقت» و ده‌ها نفری که عاشقانه گرد وجود این پیشکسوتان دفاع مقدس سعی در زنده نگه‌داشن نام و یاد شهیدان ادوات یگان‌های رزم خراسان و حفظ و نشر آثار دفاع مقدس دارند، است.
انتهای پیام/
