«آپاراتچی» محصول اعتماد به نسل جدید فیلمسازی/ قهرمانان دفاع مقدس مورد استقبال مخاطبان سینما قرار می‌گیرند

«علی طاهر فر» کارگردان سینما که امسال در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر بخاطر فیلم آپاراتچی برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول شد، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع‌پرس، اظهار داشت: قطعاً سیمرغ جشنواره بین‌المللی فیلم فجر برای هر فیلمسازی هویت، شناسنامه و یکی از ارکان کارنامه او خواهد بود.

وی افزود: این مسئله برای من به عنوان فیلمساز چنین بوده است چراکه جشنواره فجر مهم‌ترین جایزه ملی در عرصه سینمایی است که بر کسی پوشیده نیست و کسی نمی‌تواند آن را کتمان کند. شخصاً چون با اولین تجربه و حضور در جشنواره فیلم فجر برنده سیمرغ شدم، اهمیت این موضوع برای من دو چندان شد چراکه در اولین تجربه به سیمرغ رسیدم و این راه چندین ساله را به مقصد اصلی نزدیک تر می‌کند. البته پیمون راه چندین ساله فیلمسازی در یک سال برای فیلمسازان شهرستانی محقق نمی‌شود چون فیلمسازان شهرستانی که در اقصا نقاط ایران سالیان سال مشغول فیلمسازی تجربی و تلویزیونی و مستند تلاش هستند یک مسیر سخت و فرسایشی را برای رسیدن حوزه سینما و جشنواره فجر طی می‌کنند.

طاهر فر در تشریح دشواری‌های فیلم‌سازی برای کارگردانان شهرستانی عنوان کرد: این علت، یک علت امروزی نیست؛ علت آن به نظرم بنیاد اشتباه سیاست‌گذاری در ادوار اولیه دولت‌هایی است که روی‌کار آمدند و یک نگاه عجیب و غریبی به شهرستان‌ها در حوزه سینما داشتند. از همان دوره‌های اولیه‌ی معاونت سینمایی ناخداآگاه یک نگاه مرکز به شهرستان، پایتخت به شهر که خیلی نگاه عامیانه‌ی است به سینما هم رخنه پیدا کرد و طی چهار دهه همه فیلمسازان وقتی که سقف پراوزی‌شان در شهرستان‌ها پُر می‌شد، هیچ چاره‌ای نداشتند و باید یا به تهران مهاجرت می‌کردند و در پایتخت به سینما ورود پیدا می‌کردند و وارد سینما می‌شدند و یا باید خودشان را قانع و راضی می‌کردند که باید در شهرستان خودشان بمانند و از دسترسی به سینمای ملی محروم باشند. این طی چهار دهه اتفاق افتاده است و خیلی از همکاران و عزیزان من در شهرستان‌ها که قطع به یقین پتانسیل و قابلیت‌های فراوانی از آنچه امروز شاهد هستیم، داشتند برای آن‌ها وجود داشت دچار این مسائل شدند و نتوانستند در جریان ملی سینما حضور پیدا کنند و این خلاقیت‌ها و توانمندی‌های سینمایی ما هدر رفت و استعدادهای زیادی باطل و ضایع شده است. 

بیشتر بخوانید؛

«شور عاشقی» در مسیر معرفی امام حسین(ع)/ فیلم عاشورایی باید فرزند زمانه خود باشد

کارگردان آپاراتچی تاکید کرد: سیاست‌گذار این مسئله مدیران سینمایی بوده‌اند. در حوزه کلان و در ادوار اولیه جشنواره فیلم فجر تقریبا تمام معاونت‌های سینمایی این مسیر را داشته‌اند. شما چند سینماگر شهرستانی سراغ دارید که در استان اقامت خودش فعالیت مستمر سینمایی داشته باشد و همچنان مقیم همان منطقه مانده باشد؟ مخصوصا در ادوار پیشین جشنواره فیلم فجر... شاید امروزه به دلیل سهولت کار در عرصه‌های سخت‌افزای و نرم‌افزاری افرادی وجود داشته باشند که در شهرستان‌ها در حوزه سینمای مستقل فیلم بسازند اما در چند دهه گذشته چنین نبوده است و تمام سینماگران یا مهاجرت می‌کردند و یا اگر مهاجرت نمی‌کردند اتفاقی برای آن‌ها رقم نمی‌خورد. مهاجرت سینماگران از شهرستان به مرکز محصول نگاه غیرفنی و ناعادلانه مدیریت فرهنگی بود که رقم خورد. 

این فیلمساز با تاکید براینکه فیلم سینمای دفاع مقدس با پرداختن درست به قهرمانان ملی مورد استقبال مخاطب قرار خواهند گرفت، با بیان اینکه دوست ندارم دچار این مهاجرت اجباری شوم، گفت: تا جایی که ممکن باشد، مقاومت خواهم کرد به تهران مهاجرت نکنم ولی واقعیت این است که خیلی سختی دارد که برای یک پروژه سینمایی ۷ ماه در تهران حضور داشته باشید و این برای یک فیلمساز شهرستانی سختی‌هایی دارد درصورتی که همین فیلساز چه در حوزه کارگردانی و تهیه کنندگی قطعا اگر در استان و شهرستان پروژه‌ای را شروع کند با مساعدت و همراهی و نهادهای دولتی و خصوصی روبرو خواهد شد.

وی درباره استقبال از آپاراتچی گفت: استقبال از فیلم ما بعد از جشنواره فیلم فجر بی‌نظیر بوده است. این فیلم برای یک استان افتخار افرینی کرده است. شخص استاندار، فرمانده لشکر و شهرداری و شورای شهر و دیگر مجموعه‌ها با ما ارتباط برقرار کردند و مراتب قدردانی را به ما داشتند لذا نهادی که اهمیت سیمرغ فیلم فجر را می‌فهمد قطعا اهمیت سینما را هم می‌فهمد و متوجه خواهد بود لذا اگر در یک استان یک اتفاق فیلمسازی رخ بدهد، همت وجود خواهد داشت و توجه ویژه به استان‌ها با رویکرد توجه به منابع غنی تاریخی، فرهنگی و تمدنی می‌تواند با پتانسیل هر استان رقم بخورد. 

این برنده سیمرغ جشنواره فیلم فجر فیلم «آپارتچی» را محصول توجه و اعتماد مجموعه‌هایی مثل فارابی، سازمان سینمایی سوره و مجموعه سینمایی ماه به یک فیلمساز شهرستانی دانست و گفت: که پروژه‌ی با این حجم از هنرور و اتفاق که مروبط به دهه ۶۰ رقم بخورد؛ به نظرم یک جریان در حوزه اعتمادسازی و اعتماد کردن نهادها به فیلمسازان شهرستانی درحال رقم خوردن است که هرچه این اعتماد چابکتر شود و سرعت بیشتری بگیرد، نتایج خودش را قطعا خواهیم دید. 

طاهری فر در پاسخ سوالی پیرامون سطح کیفیت فیلمسازی در شهرستان‌ها با مرکز و پایتخت عنوان کرد: من به قطع و یقین می‌گویم؛ بیشتر سینماگران و مدیران به این مسئله اذعان دارند که سطح سواد سینمایی و سطح اجرا و مدیریت و کارگردانی و تهیه در سینما خیلی از تیم‌های استانی ما همتراز با سینمای ملی است و حتی اگر عادلانه معدل گرفته شود، بالاتر از میانگین سینمای ایران کیفیت دارند.

وی تاکید کرد: اگر کارنامه فیلمسازان حاضر در جشنواره فیلم فجر مرور شود، این بیانگر کیفیت آثار آن‌ها خواهد بود. ما در این زمینه رادیکالی برخورد نمی‌کنیم بلکه تاکید داریم که این ظرفیت و پتانسیل‌ها پشت این دیوارهای بی‌اعتمادی حیف و میل می‌شوند و این‌ها بخاطر اینکه سرمایه ملی می‌باشند، حیف است ضایع شوند. مرور جشنواره‌های مختلفی مثل فیلم کوتاه تهران و جشنواره‌های متنوع دنیا مبین همین مسئله است. باید انحصارگرایی درباره بی‌اعتمادی به سینماگران شهرستانی را جشن گرفت. 

انتهای پیام/ 121