کارگردان "سریال کیمیا" از اعزام برادر شهیدش به جبهه می‌گوید

جواد افشار در گفتگو با خبرنگار  دفاع پرس در قم، گفت: "من و برادرم هر دو در یک عملیات بودیم و من بهدلیل قطع پا از زانو، جانباز شدم اما برادرم "محمد رضا" به شهادت رسید"

جواد و محمدرضا افشار دو نوجوان از خانواده ای متوسط در قم بودند که در محله میرزای قمی سکونت داشتند. محمدرضا متولد سال 1348 بود که به عنوان نیروی بسیجی لشکر 17 امام علی بن ابیطالب(ع) از مسجد جامع قم اعزام و طبق اسناد موجود، در چهارم دیماه سال 65 در عملیات کربلای چهار به فیض شهادت نائل شده و پس از حدود 12 سال مفقودیت، تفحص شده است.

در بخشی از خاطره جواد افشار درباره نحوه اعزام همراه با برادر شهیدش چنین آمده است: " گفت: جواد چه کار کنیم من که دیگر کلافه شده ام از بس توی تلویزیون و خیابانها دیده ام که بسیجی ها گروه گروه به جبهه ها عازم می شوند گفتم یک فکری به ذهنم رسیده البته بچه بسیجی ها برایم تعریف کرده اند. اولا: که بیاییم شناسنامه هایمان را دستکاری کنیم و سنّمان را بزرگ کنیم. ثانیا: ما که نمی خواهیم برویم جبهه گناه کنیم. اصلا کی گفته لازمه که به پدر و مادر بگوییم. رضا گفت: آخه احترام آنها شکسته می شه. تو درست می گی ولی پدر و مادر هستند دلشان نمی آید ما را رها کنند توی میدان توپ و تانک. خلاصه بعد از کلی چونه زدن رضا قبول کرد که... " و بدین شکل بود که جواد و محمدرضا افشار به جبهه اعزام شدند.

با درس خواندن مشت محکمی به دهان آمریکا بزنید

شهید محمدرضا افشار در قسمتی از وصیتنامه اش که در تاریخ 28 آذر 65 یکهفته قبل از شهادت نوشته شده چنین می گوید: پدر و مادر عزیزم من یک امانتی بیش در دست شما نیستم و امانت را هم باید به صاحبش داد؛ مادرم اگر من لیاقت شهید شدن را داشتم و شهید شدم برای من گریه نکنید اگر هم گریه می کنید برای علی اکبر و علی اصغر امام حسین(ع) گریه کنید؛ ... از خرجهای بیهوده خودداری کنید و از شما ای برادرم جواد و هادی و مهدی می خواهم که راه مرا ادامه دهی و با درس خواندن مشت محکمی به دست آمریکا بزنی و از تو ای خواهرم می خواهم حجابت را حفظ کنی چون حجاب تو کوبنده تر از خون سرخ من است و از شما ملّت شهید پرور می خواهم که نماز جمعه را ترک نکنید حرف امام حرف امام زمان است و حرف امام زمان حرف خدا بنابراین حرف امام مقدّم است و دیگر در آخر از امت شهید پرور می خواهم که مرا حلال کنید.