شهدای مسیحی جنگ تحمیلی/ 11

هموطنان عزیز؛ من جانم را در راه میهن فدا کردم

«رازمیک داویدیان» در وصیت‌نامه خود آورده است: دوستان عزیز؛ برای شهادت من ناراحت نشوید؛ زیرا از همان اوایل انقلاب هدف من فدا کردن جان خود برای میهن و آزادی او بود. من در لباس سربازی به این افتخار نائل شدم، تا نام من در کنار نام میهن‌پرستان یاد شود.
کد خبر: ۲۱۹۶۰۰
تاریخ انتشار: ۱۲ دی ۱۳۹۵ - ۰۲:۰۵ - 01January 2017

رازمیک داویدیانگروه حماسه و جهاد دفاع پرس: اقلیت‌های مذهبی و به‌ویژه جوانان مسیحی در دفاع مقدس، دوشادوش سایر هموطنان خود به نبرد با دشمن متجاوز و دفاع از کشور و ناموس خود پرداختند.

با توجه به سالروز میلاد حضرت عیسی مسیح (ع) و آغاز سال نو میلادی، به معرفی برخی از شهیدان مسیحی دفاع مقدس می‌پردازیم.

«رازمیک داویدیان» از همان آغازین روزهای قیام مردم علیه رژیم ستم‌شاهی در صفوف انقلابیون جای داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کمیته‌های محلی دفاع از انقلاب ثبت نام و مجوز حمل اسلحه را دریافت کرد.

در روزهای پرجوش و خروش انقلاب، زمانی که ملت پیروز در فضایی مملو از شور و عشق به سر می‌بردند و همزمان نیز اقدامات عناصر ضد انقلاب در جریان بود و برقراری نظم و امنیت ضرورت بسیار داشت، جوانان ارمنی نیز در محلات ارمنی‌نشین از منطقه محل سکونت خود پاسداری می‌کردند. رازمیک با گروه‌های ارامنه در محلات ارمنی‌نشین وحیدیه، زرکش و نارمک سلاح در دست پاسداری می‌داد و انجام وظیفه می‌کرد.

رازمیک پس از اعزام به خدمت سربازی، دوره آموزشی را در مشهد گذراند و سپس به اهواز و پادگان سوسنگرد منتقل شد. دو ماه پیش از شهادت خود که برای مرخصی به تهران آمده بود، گفته بود که برای ماموریت به آبادان می‌رود. رفت و در 16 مه 1981 (27 اردیبهشت 1360) به افتخار شهادت نائل شد.

مراسم تشییع پیکر این شهید با حضور انبوه مردم در 22 مه 1981 برگزار شد. مراسم خاکسپاری در کلیسای «مترجمان مقدس» (سربوتس تارگمانچاتس) تهران با حضور شورای خلیفه‌گری و شوراهای کلیسایی و نهادهای اجتماعی و گروهی از همرزمان او برگزار شد. پس از انجام مراسم مذهبی، تابوت پیکر رازمیک که با پرچم جمهوری اسلامی ایران پوشیده شده بود، به آرامگاه ارامنه «نور بوراستان» منتقل و در جایگاه ویژه شهیدان به خاک سپرده شد.

بخشی از وصیت‌نامه شهید

«هموطنان عزیز؛ من جانم را در راه آزادی میهن فدا کردم.

دوستان عزیز؛ برای شهادت من ناراحت نشوید؛ زیرا از همان اوایل انقلاب هدف من فدا کردن جان خود برای میهن و آزادی او بود. من در لباس سربازی به این افتخار نائل شدم، تا نام من در کنار نام میهن‌پرستان یاد شود.

از همه ایرانیان دلیر و ارامنه خداپرست و میهن‌دوست انتظار دارم که برای آزادی میهن از من پیروی کنند...»

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها