ابعاد و نتایج حمایت بین‌المللی از صدام در جنگ تحمیلی

به گزارش خبرنگار بین‌الملل دفاع پرس، رژیم بعث عراق در حالی تجاوز به ایران اسلامی را در سال 1359 به طور گسترده آغاز کرد که از حمایت گسترده‌ای در سطح منطقه‌ای و جهانی برخوردار بود.

 

انقلاب نوپای اسلامی در ایران نه تنها با آرمان‌ها خود توانسته بود، اشتیاق ملل مسلمان جهان را برای همراهی با امام خمینی(ره) برانگیزد، بلکه توجه جنبش‌های ضد استعماری در دیگر کشورها را نیز به خود جلب کرد. نمونه این موضوع را می‌توان از حمایت نیروهای انقلابی ضد رژیم پادشاهی انگلیس از انقلاب اسلامی در ایرلند شمالی و حمایت متقابل ایران از آنان دانست.

 

اختلافات مرزی ایران و عراق در واقع بهانه‌ای بود برای اینکه حکومت اسلامی نوپا در ایران بوسیله یک عامل منطقه‌ای، بدون به راه افتادن یک جنگ جهانی دیگر، به سرعت تضعیف و سرنگون شود. آغاز جنگ تحمیلی با حمایت همزمان آمریکا و شوروی از صدام صورت گرفت.

 

دولت شوروی نقش مهمی در حمایت از صدام طی جنگ ایفا کرد. بیش از 80 درصد سلاح‌های تحت اختیار ارتش صدام ساخت اتحاد جماهیر شوروی بودند.

 

 

همچنین شوروی هزاران مستشار نظامی، که در ظاهر کارشناسان شرکت‌های نظامی بین‌المللی همکار مسکو و در اصل عوامل نظامی شوروی در زمینه صنایع موشکی و رادار بودند، به عراق فرستاد تا بتواند از طریق تجهیز صدام به موشک‌های دوربرد، تهران و دیگر شهرهای مهم واقع در عمق خاک ایران را هدف حمله موشکی قرار دهد.

 

با وجود این حمایت گسترده، ارتش صدام هرگز برخلاف ایران نتوانست یک فروند موشک بالستیک را بومی‌سازی کند.   

 

در سوی دیگر میدان آمریکا، که در ظاهر با رژیم کمونیستی در شوروی دشمن بود، رقابت بر سر حمایت از صدام را به سردمداران مسکو نباخت.

 

مقامات آمریکایی، که تحقیر سختی پس از سرنگونی شاه، تسخیر سفارت آمریکا در ایران و شکست از شن‌های بیابان طبس را تحمل کرده بود، ضمن نشان دادن چراغ سبز برای آغاز حمله به صدام، او را به انواع اطلاعات نظامی مورد نیاز برای برخورد با یگان‌های عملیاتی ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مجهز کردند.

 

 

انگلیس پس از آمریکا و شوروی، سومین کشوری بود که از امکانات نظامی و روابط سیاسی خود خود به صورت گسترده برای حمایت از صدام علیه ایران استفاده کرد. در نخستین سال‌های حضور «مارگارت تاچر» در نخست‌وزیری انگلیس، قراردادهایی به ارزش بیش از 150 میلیون پوند میان لندن و بغداد به امضا رسید.

 

طی سال‌های اخیر پرونده‌هایی افشا شده است که نشان می‌دهد مارگارت تاچر بیش از 70 نوع تجهیزات نظامی برای جنگ علیه ایران در اختیار صدام گذاشته بود.

 

بخش دیگری از کمک‌های بین‌المللی به صدام را باید کمک آلمان غربی برشمرد. این کشور نقش مهمی در تجهیز صدام به سامانه‌های جنگ نوین داشت. این کشور علاوه بر سیستم‌های پیشرفته، مهم‌ترین سلاح برای تأثیر در روند جنگ ایران و عراق یعنی «سلاح شیمیایی» را در اختیار رژیم بعث عراق قرار داد.

 

 

قدرت نیروی صدام در جنگ با ایران، تا حد زیادی مرهون کمک‌های قابل توجه دولت فرانسه بود. هواپیماهای پیشرفته «سوپر اتاندارد» و «میراژ»، علاوه بر بالگردهای «پوما» و «سوپر فرلون»، نقش مهمی در تقویت توان هوایی ارتش صدام در جنگ با ایران داشت. فرانسه در کنار آلمان، دومین کمک‌کننده به صدام در زمینه نگهداری و استفاده از سلاح‌های شیمایی به شمار می‌آمد.

 

 

با این حال کشورهای عربی نه‌تنها از نظر مالی و امکانات نظامی به صدام کمک می‌کردند بلکه برای کمک به نیروی زمینی ارتش صدام، نیروهای خود را بعنوان مأمور در اختیار ارتش صدام قرار می‌دادند. ارتش‌های اردن، مصر، سودان، بحرین، مراکش و سومالی از مهم‌ترین حامیان رژیم صدام در جنگ با ایران اسلامی بودند.

 

با این وجود برخی کشورها، که مواضع انتقادی نسبت به نظام سلطه داشتند، از ایران در جنگ به صورت محدود حمایت کردند که می‌توان در این مورد از سوریه و کره شمالی نام برد.

 

با وجود حمایت گسترده دولت‌های مختلف از رژیم صدام، که با هدف سرکوب انقلاب اسلامی و نابودی زیرساخت‌های ایران صورت می‌گرفت، این جنگ 8 ساله نتوانست اهداف صدام را تأمین کند. وی دو سال بعد، همزمان با جنگ عراق علیه متحد سابق خود کویت، از سوی سازمان ملل به عنوان آغازگر این جنگ معرفی شد.