موشک باران به احترام دختری با گوشواره‌های قلبی
گروه استان‌های دفاع‌پرس _ «غلامرضا بنی‌اسدی» پیشکسوت دفاع مقدس؛ از کودکی به ما آموخته‌اند که شروع‌کننده نباشید اما اگر به استمرار ظلم زدند، همه توان‌تان را بگذارید و بزنید. ما هم به فرزندان خود آموخته‌ایم اولویت گذشت از حق شخصی را اما در برابر حق جامعه گفته‌ایم، کلوخ‌انداز را به سنگ سزا دهند. گفته‌ایم و وصیت کرده‌ایم کوتاه نیایند تا دشمن نتواند قدم بلند بردارد.
این که رهبر انقلاب به صراحت پایان «بزن دررو» را اعلام کردند ریشه در همین باورِ رشید شده دارد. هرکس زده، خورده. آنکه هنوز نخورده، به حسابش گذاشته‌ایم یک به ده را تا فرداروزی و در زمینی که خود صلاح می‌دانیم پیش رویش بگذاریم.
ما شروع‌کننده نبوده‌ایم و نیستیم اما می‌توانیم تمام‌کننده باشیم. می‌توانیم پشیمان‌کننده باشیم. از اولین روز انقلاب تا همین امروز به این قاعده عمل کردیم. چه آن روز که دست‌مان خالی بود و چه امروز که با دست پُر سینه سپر می‌کنیم. موشک‌هایی که اربیل و ادلب را شُخم زد، در سپهر معنایی همین هندسه طراحی و اجرا شد. در همان منطقی که قرآن، برای مومنانِ صابر دارد که یکی از آنان را بر ده تن از دشمنان پیروزی می‌بخشد. ما همین قاعده را به توان و رفتار در آورده‌ایم تا تفسیر تجسم یافته «واعدوالهم مااستطعتم من قوه» باشیم و هم «ترهبون به عدوالله» را معنا کنیم و نیزدشمنان خود را در هراسی هولناک‌تر از مرگ بنشانیم.
آنان با کمربند انفجاری با انتحار به مردم بی‌دفاع ما زدند اما ما با موشکِ بالستیک جواب دادیم. نه ده برابر که هزاران برابر. اما حساب تروریست‌ها و آمران و حامیان‌شان هنوز تسویه نشده است. آنچه خوردند، فقط به تقاصِ کاپشنِ صورتی دخترکی با گوشواره قلبی بود. حساب گوشواره و گوش و پاره به پاره پیکر شهیدان‌مان جداست. این موشک‌ها فقط لیوان آبی بود که لب‌های تفدیده‌مان را اندکی سرد کند.
انتقام ما زمانی تمام می‌شود که آنان تمام شوند. زمانی که بفهمند ایران، مُلکِ به غیرت غنی شده‌ای است که هر فردش قدرتمندتر از بمب اتم عمل می‌کند. بدانند ما اگرچه شروع نمی‌کنیم اما دستی که برای شروع کبریت بکشد را در همان آتش خود افروخته می‌شکنیم و می‌سوزانیم.
عمله‌های موساد و تروریست‌های تکفیری باید این پیام را به اربابان خود برسانند که «هیچگاه یک ایرانی را تهدید نکنند» چه رسد که با انفجار و ترور، به آغاز دعوا بپردازند. ما پا، پس نمی‌کشیم حتی اگر یک نفرمان بماند. این را پیشترها گفته‌ایم اما الان که به چشم می‌بینند که ۸۵ میلیون نفریم که به نام وطن و برای دفاع از هموطنان‌مان قیامت می‌کنیم. قیامت!
انتهای پیام/
