دانش‌آموز «حسن شکسته» در نامه خود به امام خمینی (ره) آورده است: «امام عزیزم، دنیا را در صورت درخشان تو می‌بینم. آرزو دارم برای یک بار هم که شده، صورت زیبای شما را ببوسم.»
سرباز وظیفه «اسدالله آشناگر» در نامه خود به امام خمینی (ره) آورده است: «ما عشایر بافت کرمان، ضمن محکوم کردن حزب دموکرات کردستان، پشتیبانی خودمان را از جمهوری اسلامی به رهبری امام خمینی اعلام می‌داریم و برای فداکاری حاضریم.»
معاونت عملیات و اطلاعات ستاد فرماندهی کل قوا در نامه خود خطاب به قرارگاه نجف اشرف آورده است: «برادر اصغر مقدم، به سرپرستی قرارگاه نجف اشرف سپاه پاسداران منصوب گردیده، ماموریت دارید با نیرو‌های تحت کنترل در محور‌های پاتاق، کرند، اسلام آباد و باختران را از لوث وجود منافقین پاکسازی نمایید.»
رزمنده ۱۵ ساله «سید احمد میری» در نامه خود به امام خمینی (ره) چنین آورده است: «ای رهبر عزیزم، از خدا بخواه که هرچه زودتر این انقلاب که با خون هزاران شهید به خون خفته به ثمر رسیده، هرچه زودتر پیروز شود و به انقلاب حضرت مهدی (عج) متصل گردد.»
دانش آموز «آفتاب پورحمزه» در نامه خود به امام خمینی (ره) در تشریح احساس خویش به ایشان آورده است: «تلاش می‌کنم که منافقین را رسوا سازم و بینی آن‌ها را بر خاک مالم تا دیگر فاجعه حزب جمهوری اسلامی و دفتر نخست وزیری تکرار نگردد؛ و تا سرنگونی کفر و استکبار جهانی از پا ننشینم.»
مادر یک اسیر در نامه خود به امام خمینی (ره) در تشریح احساس فرزندش به ایشان آورده است: «فرزندم خیلی دلش برای پدربزرگش، حاج آقا موسوی (حضرت آیت‌الله سید روح الله موسوی خمینی (ره)) تنگ شده است.»
یکی از شهروندان پاکستانی ساکن قم در نامه‌ای خطاب به «امام خمینی (ره)» بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران آورده است: «ما برای دیدار شما آمدیم، ولی قسمت یاوری نکرد... شیعیان پاکستان، شما را خیلی دوست دارند.»
دانشجوی شهید «حسین همه‌کسی» در وصیت‌نامه خود اموال خویش را به مادر و برادر خویش می‌بخشد و به دادن مقدار خمس اشاره می‌کند.
بسیجی شهید «محسن نظری» در وصیت‌نامه خود آورده است: «به دنیا جز برای وسیله آخرت اهمیت ندهید. زیاد یاد مرگ کنید. اعمالتان را مواظب باشید. با نفس اماره که مظهر شیطان است مبارزه کنید.»
دانشجوی شهید «غلامحسین میرزایی» در وصیت‌نامه خود آورده است: «هیچ‌گاه دنیا را به عنوان اصلی نپذیرید که این از آنِ کوردلان است. [انسان] هرچقدر از عمرش بگذرد، اگر از بینش الهی دور باشد به دنیا حریص‌تر [می‌شود] و به ماندن در دنیا نبایستی فکر کند، مگر برای ماندن در خدمت اسلام که خود نعمت بزرگی است.»