شهیدی که در خط مقدم مبارزه با فساد قرار داشت

حسن از کودکی در کنار مادرش و در روستا بزرگ شد. او برای تحصیل در دوران ابتدایی مسافت 12 کیلومتری روستای خود را تا سرخون پیاده طی می کرد. حسن از کودکی یاد گرفته بود روی پای خود بایستد و برای کمک به مادرش کار می کرد. پدر حسن برای کار به آبادان رفته بود و دیگر کسی از او خبر نداشت تا اینکه بعد از چند سال مشخص شد او در آنجا ازدواج کرده و دارای فرزند است.

حسن مدتی را برای زندگی نزد پدر به آبادان رفت. او دارای هوش و زکاوت فراوانی بود و توانست در سن 14 سالگی گواهینامه تایپ ماشین نویسی لاتین را بگیرد.

مادر حسن در اربعین حسینی به دلیل ایست قلبی از دنیا رفت و آن سال حسن از آبادان به بندرعباس آمد و دیگر به آنجا برنگشت. غم از دست دادن مادر برای حسن خیلی سخت بود و برای فراموش کردن این اندوه بزرگ، درویش ذاکری دایی شهید او را در آزمون استخدامی شرکت نفت ویژه دانش آموزان ثبت نام کرد و حسن هم توانست در آن آزمون قبول شود و برای طی کردن دوره آموزشی به همراه دوستش مصیب و سایر شرکت کنندگان در آزمون به بندر انزلی رفت.

شرایط اخلاقی و اجتماعی محل آموزش با فرهنگ زندگی حسن که در خانواده ای مذهبی و دوستدار اهل بیت بزرگ شده بود هم خوانی نداشت و به همین دلیل او و مصیب دوره آموزشی را نیمه تمام گذاشتند و به بندرعباس بازگشتند.

 

حسن در دبیرستان ابن سینای بندرعباس ثبت نام کرد و شبانه درس می خواند و روز ها هم به کار مشغول بود تا توانست دیپلم خود را بگیرد. او برای سربازی به سپاه دانش رفت و پس از طی کردن آموزش به شهر لار استان فارس برای خدمت اعزام شد.

حسن دیگر آن جوان ساکت و خجالتی گذشته نبود او حالا کسی بود که می توانست به راحتی حرف خود را بزند و خواسته های خویش را مطرح کند. حسن ذاکری به همراه تعدادی از دوستانش شرکتی را به نام پچوک با وظیفه تخلیه و بارگیری کالا تاسیس کرد و با ارتباطی که با نهضت امام و هسته مرکزی انقلاب در استان گرفت به عنوان محور فعالیت های انقلابی حضور مؤثر داشت. حسن خودش را وقف پیروزی انقلاب کرده بود و از هر راهی برای رسیدن به آن استفاده می کرد به نوعی که شرکتش شده بود مرکز تربیت فعالان انقلابی و محل تکثیر و توزیع اعلامیه های امام(ره).

 

او در به آتش کشیدن مراکز فساد بندرعباس نقش مهمی داشت و با کمک دوستان خود بسیاری از مشروب فروشی و کاباره ها را به آتش کشید.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی حسن به عنوان شورای فرماندهی سپاه و اولین مسئول اطلاعات سپاه بندرعباس منصوب شد و با جذب نیروهای انقلابی اقدامی مؤثر در مقابله با گروهک ها و منافقین برداشت.

پس از شروع جنگ تحمیلی حسن ذاکری با اصرار زیاد به همراه بیش از 160 نفر از نیروهای پاسدار و بسیجی در آبان ماه 59 به جبهه اعزام شد و بعد از آموزش های لازم به سوسنگرد رفت تا از خاک وطن دفاع کند. حضور تانک های عراقی و خیانت بنی صدر باعث شده بود رزمندگان اسلام در آن دوران در فشار سنگینی باشند از یک طرف عراقی ها حمله می کردند و از طرف دیگر مهمات به اندازه کافی نداشتند.

حسن ذاکری در بیست وسوم آبان ماه 59 مصادف با پنجم محرم در حالی که بین سوسنگرد و بستان مشغول دفاع از کشور بود در محاصره دشمن قرار گرفت و به شهادت رسید. پیکر او یک سال بعد و در آزادسازی بستان در عملیات طریق القدس به بندرعباس منتقل و در گلزار شهدای آنجا به خاک سپرده شد.