به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، تعداد گویندگان رادیویی که صدای آنها در ذهن مخاطب باشد و شنوندگان فورا نام او را به یاد بیاورند، خیلی زیاد نیستند. البته این تعداد قبلا بیشتر بود ولی امروزه با توجه به گستردگی وسایل ارتباط جمعی انگشت شمار شده است.
یکی از این افراد که صدا و البته تصویر او برای مخاطبان آشناست، «علیرضا معینی» است. او متولد سال ۱۳۳۵ در اصفهان است و فارغ‌التحصیل رشته تولید برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی از دانشکده صدا و سیماست. بسیاری او را به واسطه شعرخوانی‌های درست و دقیقش می‌شناسند که به صدای خوب این هنرمند گره خورده است. آنچه در ادامه می‌خوانید گپ‌وگفت دوستانه با این هنرمند است:
آقای معینی از روزهای شروع به کارتان در رادیو بگویید.بنده چند روز بعد از وقوع انقلاب اسلامی وارد رادیو شدم. در واقع اواخر بهمن سال ۵۸ و بعد از آن در شهریور ۵۹ جنگ تحمیلی آغاز شد.
پس یک‌جورهایی می توان گفت شما هم‌زمان با کار رادیو جبهه کارتان را آغاز کردید؟بله. آن زمان قرار شد که از هر مرکز رادیو و تلویزیون یک تعداد گوینده به مراکز مرزی اعزام شوند و ما به مرکز سرپل ذهاب اعزام شدیم و در پادگان ابوذر مستقر شدیم. می‌توان گفت که آنجا اول خط جنگی بود و خط مقدم هم مجاور ما قرار داشت که بعد از آن پادگان ابوذر با خاک یکسان شد ولی به هر حال پادگان ابوذر یکی از بهترین پادگان‌های شهرک بود و از نظر تجیهزات و امکانات جای مناسبی برای رزمندگان بود و شمال این پادگان که قبلا منزل فرمانده این پادگان بود.
بنده به کمک یک گروه 70 نفره آنجا را تبدیل به یک استودیو صحرایی کردیم و رادیو جبهه که اولین رادیو پوشش دهنده مناطق جنگی بود شروع به کار کرد که بنده هم اولین گوینده آن بودم و بعد از بنده هم آقای محمود کریمی علویجه که خبر آزاد سازی خرمشهر و بسیاری خبرهایی از این قبیل را اعلام کردند فعالیت کردند.
یعنی تمام اخبار رادیو جبهه از آن استودیو مخابره میشد؟این رادیو مستقر در جبهه بود و بعد از مدتی هم یک رادیو جبهه‌ای در تهران در میدان ارگ راه اندازی شد و یک سری برنامه‌های حماسی و گزارش‌هایی از جنگ را پوشش می‌داد ولی رادیو که بنده در آن حضور داشتم یک فرستنده‌ای همراه ما بود که بعضی اوقات به ضرر خودمان تمام میشد به این علت که فرکانس هایی که رد و بدل می شد مکان ما را هم به بعثی‌ها نشان می‌داد ولی با این حال ما مرتب جای خود را تغیر میدادیم البته یک نکته ای که باید بیان کنم این است که هنوز هم بسیاری از اسناد و مدارک این رادیو محرمانه است و هنوز برملا نشده است. چه بسا بنده آنجا شاید فقط گوینده بودم ولی بسیاری از اخباری را که میخواندم برای بعضی از فرماندهان و برنامه ریزان جنگ به منزله یک پیام مهم بود و این رادیو یک نقش بسیار اثر گذاری در دفاع مقدس ما داشته است.
با چه تعداد نیرو و چقدر تجهیزات کار می‌کردید؟ تمام زمانی که آنجا بودید در استودیو می‌گذشت یا فرصت انجام کارهای دیگر هم داشتید؟
برنامه‌های ما در این رادیو از ساعت 8 صبح شروع آغاز میشد تا اذان ظهر و بعد از آن برنامه های رادیو تهران پخش میشد و ما بالافاصله در ساعت 2 برنامه های ویژه خود را شروع میکردیم وما یک اکیپ 7 نفره که متشکل از 1( نفر صدا بردار،1 نفر مسئول فرستنده،3 نفر نویسنده و 1 نفر هم گوینده و در آخر هم 1 نفر مدیر آن مجموعه ) بودیم که در شمال پادگان مستقر بودیم و هیچ کس از فعالیت‌هایی که ما انجام میدادیم با خبر نبود و بعد از آن شهر هم ما در شهر بانه مستقر شدیم که در 30 متری زمین برنامه را اجرا میکردیم که لطف خدا و امداد های غیبی ما را از خطرها دور کرد و کلا بنده حدود 33 ماه در این مناطق عملیاتی حضور داشتم اما درواقع روزهای بسیار خاطره انگیزی برای بنده بود و در مجموع در هیچ جای جهان این سابقه نداشته است که رسانه رادیو که به شکل کاملا تکنیکی و هنرمندانه در اختیار و خدمت جنگ باشد.
شما فرصتی هم برای آموزش دیدن داشتید یا خودتان قبل از ورود به رادیو آموزش دیده بودید؟
عرصه گویندگی متاسفانه در حال حاضر هم آموزش دهنده و پیشرویی ندارد من از دوران دبیرستان هم رادیو را گوش میکردم و معلم‌های ما گویندگان بودند که حتی بنده طرز نشستن را از این عزیزان یاد می‌گرفتم و گوینده‌ای که کار آموزش را ندیده است نمی‌توان از آن کار برجسته انتظار داشت و خوشبختانه این روزها بسیاری از پیشکسوتان با هماهنگی واحد آموزشی رادیو انتخاب شده اند که به برنامه های مختلفی در استان ها اعزام شدند.
فکر می‌کنید گذر زمان روی صدای شما تاثیر گذاشته است؟ صدایتان هنوز مثل همان روزهای اول گویندگیتان است یا تغییر کرده؟
زمان روی صدا تاثیر می‌گذارد و به نظر بنده گویندگی تنها شغلی باشد که هر چه سن گوینده بالاتر می‌رود صدای آن هم به فراخور پخته‌تر و آماده‌تر می‌شود و زیباتر باشد تا زمانی که پیر بشود و دستگاه‌های صدا سازی ضعیف شود کما این که بسیاری از گویندگان حرفه ای از سن بالایی برخوردار هستند
مخاطبان برنامه‌های شما، با دیدنتان شما را می‌شناسند؟
بله واقعا محبت آمیز بوده است بنده زمانی که کارم در جبهه به اتمام رسید ژانر کار خود را در ادبیات فارسی ادامه دادم و این مخاطب فراوانی دارد و همین باعث می‌شود که مخاطب جذب شده و شامل حال بنده هم بشود و خدا را شکر با برخوردهای خوبی روبه رو بودم.
تا چه زمان قصد دارید به فعالیت در رادیو بپردازید؟
واقعیت این است که من در سال 85 بازنشسته شدم ولی این به منزله پایان کارم نبوده است. اتفاقا فعالیت‌هایم افزایش یافته است و در حال حاضر هم با رادیو فرهنگ همکاری دارم. بنده در حال حاضر کار آموزش رادیو را انجام میدهم و چندی از گویندگان در اختیار بنده است که با این عزیزان کار میکنیم و تجربه‌های خود را به این عزیزان منتقل میکنیم و در عین حال کلاس‌های فن بیان، سخنوری، گویندگی و بداهه و کنترل استرس را آموزش میدهم و همین طور یک اتفاق تازه ای که افتاده است آموزش به صورت صوتی است که بنده هم از این قاعده مستثنی نیستم.
