به گزارش خبرنگار بین‌الملل
دفاع پرس، با نگاهی به نقش شخصیت‌های عرب‌زبان در سینماهای آمریکایی این سوال در ذهن مخاطب طرح می‌شود که چرا اعراب در این فیلم‌ها اینگونه نقش‌ها را ایفا می‌کنند؟ سوال دیگری که ذهن مخاطب را درحالی‌که لهجه عربی را در فیلم‌های آمریکایی می‌شنود، درگیر می‌کند این است که چه چیزی پشت‌پرده این نقش‌ها است؟
در ادامه برای اینکه به پاسخ سوال‌های مطرح شده برسیم توجه و نگاه شما را به کتابی تحت عنوان «العرب الاشرار فی السینما الأمریکیة»(عرب‌های شرور در سینمای آمریکا) جلب می‌کنیم.
این کتاب را «جک شاهین» (آمریکایی لبنانی‌تبار) منتقد سینما به تألیف در آورده‌است. کتاب وی شامل تحلیل مضمونی یک‌هزار فیلم آمریکایی در قرن گذشته است که جک بوسیله این کتاب نوع نگاه هالیوود به اعراب را بررسی می‌کند.
جک شاهین در این کتاب از هزار حلقه فیلمی که در این کتاب به بررسی آن پرداخته است، فقط به 12 مورد از این هزار فیلم دست یافته است که در آنها تصویر مثبتی از شخصیت اعراب ارائه شده است. این درحالی است سایر این فیلم‌ها از اعراب تصویری منفی، وحشی و هوسران منعکس کرده‌است.
وی در این کتاب نظریه‌ای کامل و جامع را ارائه می‌دهد و تاکید می‌کند که بین سینما و اداره سیاسی و نظامی آمریکا یک ارتباط محکمی وجود دارد. سینمای آمریکا که هالیوود معروف‌ترین آن است، یکی از ابزارهای جنگ نرم آمریکا به‌شمار می‌رود که تلاش می‌کند افکار و سلیقه‌ها ملت را به خود اختصاص دهد تا بتواند هر خواسته‌ای که در نظر دارد، در بین آنها اشاعه دهد.
فیلم مستند «اشباح فالانتینو» از تولیدات «مایل سینگ» آمریکایی هندی‌تبار نیز ارتباط سینمای آمریکا با اعراب را از زمان تاسیس بررسی می‌کند. در این فیلم نگاه به اعراب در ابتدا مثبت بود که به‌سرعت دگرگون می‌شود و اعراب به شخصیت‌های وحشی و پست تبدیل می‌شود مخصوصا زمانی‌که در مقابل استعمار بیگانگان شروع به مقاومت می‌کند. در این فیلم نشان داده می‌شود که هالیوود تلاش می‌کند اعراب را به عنوان عقب‌مانده و تروریسم معرفی کند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که اوج دشمنی‌ها علیه اعراب بعد از تشکیل رژیم نامشروع صهیونیستی بوده‌است. برخی از فیلم‌هایی که در آمریکا ساخته می‌شوند به‌شدت علیه اعراب و مسلمانان ساخته می‌شود و به نفع رژیم صهیونیستی تبلیغ می‌کنند و حقایق درگیری بین اعراب و صهیونیست‌ها منقلب و به نفع هم‌پیمانانشان تفسیر می‌کنند. در این فیلم‌ها تصویری تروریستی از فلسطینی‌ها نشان می‌دهد که بارها تلاش می‌کنند صهیونیست‌ها را به هلاکت برسانند و سعی می‌شود چهره صهیونیست‌ها مظلوم نشان داده شود.
اما نسبت به نقش خوب شخصیت اعراب در سینمای آمریکا می‌توان گفت که این شخصیت غالبا یک انقلابی و شورشی است که علیه سیستم حکومتی کشورش انقلاب می‌کند و بعدا تبدیل به مزدور آمریکایی‌ها می‌شود، فیلم «The Siege» که اخیرا اکران شد، نفرت نسبت به اعراب را در آمریکا شعله‌ور ساخت چراکه در این فیلم اعراب به‌عنوان مجرم نشان داده شده است.
فیلم « American Sniper 2014» (تک‌تیرانداز 2014 آمریکا) نیز فیلمی است که حکایت «کریس کایل» تک‌تیرانداز آمریکایی را روایت می‌کند که در عراق خدمت می‌کند و بیش از 160 نفر را در آنجا به قتا رسانده است.
اعراب ثروتمند نیز در اکثر فیلم‌های آمریکایی هوسران نشان داده می‌شود که مال و اموال خود به زنان و سایر امور غیر اخلاقی هزینه می‌کند. این تصاویر از اعراب در فیلم‌های آمریکایی بعد از انقلاب نفت در خلیج فارس ریشه‌دارتر شد. جک شاهین در کتاب عرب‌های شرور تاکید می‌کند که این تصویر در بین 1000 فیلمی که بررسی کرده‌است بیشتر دیده می‌شود و در حدود 300 فیلم از این تعداد فقط به انعکاس این شخصیت اختصاص یافته است.
با توجه به اینکه هالیوود یکی از کرسی‌های اساسی تفکر صهیونیستی و آمریکایی تلقی می‌شود پس زیاد عجیب نیست که دیدگاه یهودیت را نسبت به اعراب و مسلمانان بیشتر مجسم کند. فیلمسازان آمریکایی در سال 1986 بیش از 150 فیلم ساختند که در آن اسلام را مسخره می‌کنند. برخی از این فیلم‌ها عبارتند از «اکاذیب حقیقیة»(دروغ‌های واقعی)، «قرار اداری» (تصمیم اداری) و «الحصار» (محاصره). در مقابل می‌بینیم که یهودیان را به‌عنوان قهرمان به تصویر می‌کشد مثل «امیر مصر» که یک فیلم کارتونی به کارگردانی «سیلیزج» صهیونیستی است. هالیوود از ابتدای قرن بیستم صاحب بیشتر شرکت‌های سینمایی جهان شده‌است و یا اینکه در نویسندگی، تولید و کارگردانی این فیلم‌ها مشارکت داشته‌است.
«جوزف نای» دانشمند و پژوهشگر سیاسی آمریکایی که اصطلاح قدرت نرم به نام او به ثبت رسیده معتقد است که شرکت‌های هالیوود با چشم پوشی از فساد در آنها قدرت نرم آمریکا را بیشتر از دانشگاه‌های معتبری مثل «هاروارد» ترویج و نشر می‌دهند. فیلم‌های محبوب آمریکایی اغلب حاوی تصاویر و پیام‌های ناخودآگاه و آزادی انتخاب برای مصرف کننده و پیام‌هایی سیاسی مهم وتاثیر گذار است.
«خشونت»، «مسائل جنسی» و «ابتذال» جاذبه‌های منفی است که توجه بینندگان را به سوی شبکه‌ها و برنامه‌های تلویزیونی آمریکا سوق می‌دهد. بر همین اساس اینجاست که اهمیت برخورد با پیام‌هایی که سینمای آمریکا ارسال می‌کند و با عقل مردم بازی می‌کند مشخص می‌شود؛ مخصوصا در آن بخشی که چهره اعراب و مسلمانان زشت جلوه می‌دهد. این ابزار رسانه‌ای خیلی خطرناک است تاجاییکه مقام معظم رهبری در یکی از سخنرانی‌هایشان در خصوص این ابزار می‌فرمایند: خطر رسانه‌های جمعی کمتر از بمب هسته‌ای از حیث قدرت تخریبی نیست».
انتهای پیام/ 411
