شعری در وصف شهدای مدافع حرم

 

 روی اجاق، قوری شبنم گذاشتم
دمنوش خاطرات تورا دم گذاشتم

شد آخرین لباس تنت٬ دستمال اشک
این روضه را برای محرم گذاشتم

گفتی که صبر پیشه کن ای باغ مریمم
هر روز ختم سوره ی مریم گذاشتم

هربار روی خون تو قیمت گذاشتند
غمهای تازه ای به روی غم گذاشتم

هرگز تکان شانه ی من را کسی ندید
من داغ لرزه را به دل بم گذاشتم

تو در رکاب حضرت زینب قدم زدی
من بر رکاب صبر تو٬ خاتم گذاشتم

حالا من ویتیمی گلهای باغ تو
قابی که روی چادر بختم گذاشتم

این خانه بعد رفتن تو سنگر من است
اینگونه پا به «خط مقدم» گذاشتم