به گزارش گروه بین الملل دفاع پرس به نقل از روزنامه السفیر، چند ساعت از اظهارات رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه مبنی بر اینکه «حلب متعلق به اهالی آن است» نگذشته بود که این شهر از چهار روز پیش به صحنه درگیریهایی تبدیل شد که خطرناکترین درگیریهای آن از زمان آغاز جنگ در سوریه بهشمار میآید.
اظهارات اردوغان رمز آغاز درگیری در حلب
صرف نظر از اینکه اردوغان حلب را از فهرست زیاده خواهیهای خود مستثنی و به منبج و الباب اکتفا کرد و آیا این اقدام رمز «جنگ حلب» بود یا خیر، سخت بتوان باور کرد که این جنگ بدون چراغ سبز ترکیه آغاز شده باشد زیرا حلب برای ترکیه از حساسیت زیادی برخوردار است بهویژه در شرایطی که روسیه و ترکیه در مورد سرنوشت محلههای شرقی و حومه شمالی حلب به تفاهم رسیدهاند.
به گفته منابع آگاه، جنگ در حلب در پی نشستهای فشرده رهبران گروههای مسلح با افسران ترکیه آغاز شد و در جریان آن فایده حمله نظامی به این شهر بررسی شد حال آنکه نبرد حلب به دلیل وتوی ترکیه با دو هفته تاخیر آغاز شد؛ اما پس از آن آنکارا مواضع خود را تغییر داده و نظر موافق خود را با آغاز نبرد اعلام کرد با این شرط که ترکیه زمان آغاز جنگ را تعیین کند.
چرا موضع ترکیه در قبال نبرد حلب تغییر کرد؟
به نظر میرسد تغییر موضع ترکیه در پی وضعیت دشوار نیروهای ترک موسوم به «سپر فرات» در اطراف شهر الباب صورت گرفت، زیرا روند تحولات به سمتی رفت که ترکیه را از احتمال درگیری با نیروهای ارتش سوریه نگران کرد به ویژه اینکه سوریه تهدید کرد که هواپیماهای ترک را سرنگون خواهد کرد و نیروهای سپر فرات نیز با مقاومت مسلحانه روبه رو شدند.
در این میان برخی اطلاعات موجود حاکی از این است که ترکیه در ابتدا به دنبال اجرای تفاهم با روسیه نبود بلکه تلاش داشت از این تفاهم برای افزایش دستاوردهای خود استفاده کند و در همین ارتباط یک تبعه فلسطینی که خواست نامش فاش نشود، به روزنامه السفیر گفت: چند ساعت پس از اینکه مسئولان بلندپایه ترکیه از جبهه النصره خواستند از محلههای شرقی حلب بیرون بروند، یک فرستاده ترک وارد مقر جبهه النصره شد و تاکید کرد که ترکیه به دنبال دشمنی با این گروه نیست بلکه مواضع اخیر آن تحت تاثیر شرایط منطقهای اتخاذ شده است.
دلیل ناکامی آتشبس یکجانبه روسیه در حلب
این فرستاده ترک به سرکردگان النصره اعلام کرد که درخواست ترکیه برای آنان الزام آور نیست بلکه این گروه در تصمیمگیری مورد نظر خود آزاد هستند و بر این اساس بود که النصره در کنار سایر گروههای مسلح تحت حمایت ترکیه با خروج از محلههای شرقی حلب مخالفت کردند در نتیجه آتش بس یکجانبه از سوی روسیه با شکست روبه رو شد.
برای روشن شدن این موضوع می توان این وضعیت را با اوضاع حومه شمالی حلب در آغاز سال جاری میلادی مقایسه کرد به این معنی که زمانی که ترکیه اعلام کرد جبهه النصره در منطقه امن که در صدد ایجاد آن است، جایی ندارد، این گروه بلافاصله از مواضع خود عقب نشینی کرد و آن را به گروه «جبهه الشامیه» تحویل داد.
این نشان میدهد اگر درخواست ترکیه الزام آور باشد، برخی گروههای مسلح از جمله النصره جرأت مخالفت با آن را ندارند چه برسد به گروههایی مانند احرار الشام و الزنکی و غیره که با ترکیه در ارتباط هستند.
دستاوردهای مورد نظر ترکیه در نبرد حلب
یکی از مهمترین دستاوردهای احتمالی ترکیه از نبرد حلب، اعمال فشار بر ارتش سوریه در اطراف شهر الباب است تا از تهدیدهای خود دست بردارد و مانع از تحقق رویای اردوغان مبنی بر رسیدن به این شهر نشود آن هم در شرایطی که وی بارها تاکید و اصرار کرده است که به دنبال دستیابی به الباب و منبج است.
علاوه براین ترکیه از ابهام برخی بندهای تفاهم با روسیه برای تجدید نظر در تحولات حلب بهره برداری می کند به نحوی که بتواند منافع موردنظر خود را تحقق بخشد.
تلاش آنکارا برای استقرار نیروهای تحت حمایت خود در حلب
ترکیه با بیرون راندن جبهه النصره از بخش غربی حلب در صدد اعمال نفوذ گروههای تحت امر خود در این منطقه است که در راس آن گروههای ترکمن و یا اسلامگراهایی هستند که از سیاست ترکیه اطاعت میکنند و این نهایت چیزی است که آنکارا در بلند مدت به دنبال آن است.
انتهای پیام/431