تحرك اصلي رزمندگان در اين مقطع، عمدتا معطوف به دو عمليات گرديد كه هر دو در محور آبادان طراحي و اجرا شد. "عمليات ولايت فقيه" از مدتها پيش طراحي و بلافاصله پس از حذف بني‌صدر، با رمز " فرمانده كل قوا- خميني روح خدا" در23 خرداد1360 در جبهه آبادان و از محور دارخوين به اجرا درآمد.
طراحي و پيشنهاد شكستن حصر آبادان، با تاكيد حضرت امام كه فرمودند: "حصر آبادان بايد شكسته شود."، از مدتها پيش مورد نظر طراحان جنگ و
فرماندهان سپاه بود، ولي كارشكني بني صدر مانع از تحقق آن ميگرديد. پس از حذف بني صدر، زمينه عملي شدن اين طرح با نام " عمليات ثامن الائمه (ع) " بوجود آمد و در تاريخ5/7/1360 اجرا شد.
انهدام دشمن، پاكسازي شرق رودخانه كارون و شكستن محاصره آبادان، بخشي از نتايج و دستاوردهاي عمليات ثامن‌الائمه (ع) به شمار ميرود. اين عمليات باورهاي غلط دشمن درباره توان رزمندگان اسلام را درهم ريخت.
-2 عمليات طريق‌القدس
عمليات طريق‌القدس، دو ماه پس از عمليات ثامن‌الائمه (ع) طراحي شد و در تاريخ8/9/60 به اجرا درآمد. ويژگيهاي مهم اين عمليات عبارت بودند از :
-1 افزايش وسعت منطقه عمليات.
-2 گسترش اهداف عملياتي.
-3 افزايش ظرفيت سازماندهي نيروهاي مردمي.
-4 اتخاذ تاكتيك ويژه.
عمليات طريق‌القدس با هدف قطع ارتباط دشمن از شمال به جنوب با تصرف و تامين تنگه چزابه و همچنين آزادسازي شهر بستان و70 روستاي ديگر آن، در هشتم آذرماه1360 آغاز شد. غافلگيري دشمن نسبت به تاكتيك ويژه عمليات (عبور از زمينهاي رملي)، زمينه‌هاي انهدام دشمن و كسب پيروزي رافراهم‌ساخت. بر اثر ضربه اين پيروزي، دشمن تعادل خود رااز دست داد. اين عمليات كه از دو ويژگي، نقش نيروهاي مردمي (بسيج) و به كارگيري تاكتيكهاي جديد برخوردار بود، در رسانه‌هاي غربي نعكاس گسترده و چشمگيري داشت.
-3 عمليات فتح المبين
تداوم اجراي عمليات پيروز، اصلي‌ترين دغدغه و منشا نگراني عراقيها شده بود، براي همين با تهاجم ارتش عراق به تنگه چزابه از تاريخ 17/11/1360 به مدت13 روز، عراقيها اميدوار بودند، ضمن نمايش قدرت نظامي خود، و جبران تاثيرات روحي و رواني ناشي از شكست در دو عمليات پيشين، از اجراي عمليات بعدي ايران، ممانعت يا در آن تاخير ايجاد كنند.
تشخيص فرماندهي سپاه از ماهيت تحركات نظامي عراق در تنگه چزابه، سبب گرديد كه بلافاصله كليه تلاشهاي ايران در منطقه عمومي غرب رودخانه كرخه و با هدف اجراي عمليات فتح‌المبين متمركز شود. متعاقب تلاشهايي كه در زمينه طرح ريزي، مهندسي و پشتيباني انجام گرفت، سرانجام در تاريخ28/12/1360، عمليات فتح‌المبين آغاز شد و تنها پس از يك هفته، كليه مواضع دشمن منهدم و منطقه به طور كامل پاكسازي شد.
اسارت هفده‌هزار نفر از نيروهاي دشمن نشان‌دهنده موفقيت عمليات و مهمتر از آن، فروپاشي اردوگاه دشمن بود. در اين عمليات غنائم بسياري از جمله165 قبضه توپ و320 دستگاه تانك و نفربر دشمن به دست رزمندگان اسلام افتاد و بخش زيادي از تجهيزات عراقيها منهدم گرديد. برخي از كارشناسان از اين عمليات به عنوان "پيچيده‌ترين تلاش ايران در جنگ تا آن زمان كه خفت بارترين شكست را از آغاز جنگ تاكنون نصيب عراق كرده‌است" ياد كردند.
گسترش پيروزيهاي ايران و تزلزل در وضعيت نظامي دشمن، حاميان منطقه‌اي و جهاني عراق را مضطرب و نگران ساخت. ديگرايران به صورت يك خطر جدي براي آمريكا و سر سپردگانش درآمده بود.
