از اشغال تا آزادسازي - نقض‌ معاهده‌1975 الجزاير و پروتكلهاي‌ ضميمه‌ آن

کد خبر: ۱۱۶۹۳۱
تاریخ انتشار: ۲۷ ارديبهشت ۱۳۸۷ - ۱۱:۴۵ - 16May 2008
-1 مرزهاي‌ زميني‌ خود را براساس‌ "پروتكل‌ قسطنطنيه" مورخ‌1913 و صورتجلسه‌هاي‌ كميسيون‌ تعيين‌ مرز مورخ‌ سال‌1914 تعيين‌ كنند0
-2 مرزهاي‌ آبي‌ خود را براساس‌ خط‌ تالوگ‌ تعيين‌ نمايند0
-3 با اين‌ كار دو كشور امنيت‌ و اعتماد متقابل‌ را در امتداد مرزهاي‌ مشترك‌ خويش‌ برقرار خواهند ساخت‌ 000
-4 دو طرف‌ توافق‌ كردند كه‌ مقررات‌ فوق‌ عواملي‌ تجزيه‌ناپذير، جهت‌ يك‌ راه‌حل‌ كلي‌ بوده‌ و نتيجتا بديهي‌ است‌ كه‌ نقض‌ هريك‌ از مفاد فوق‌ مغاير روح‌ توافق‌ الجزيره‌ مي‌ باشد 0
بدين‌ منظور وزيران‌ امور خارجه‌ ايران‌ و الجزاير و عراق‌ چندين‌بار جهت‌ تنظيم‌ و امضاي‌ اسناد حاوي‌ توافق‌ متناوبا در الجزيره‌ و تهران‌ و بغداد ملاقات‌ نمودند، و بالاخره‌ در اجلاس‌ مورخ‌12 و13 ژوئن‌ 1975 بغداد، اسناد معاهده‌ به‌ امضا‌ رسيد0
در پي‌ اين‌ تصميمات‌ و طبق‌ ماده‌102 منشور ملل‌ متحد، اسناد تصويب‌ معاهدات‌ فوق‌الذكر و صورتجلسات‌ آن‌ در دبيرخانه‌ سازمان‌ ملل‌ متحد به‌ ثبت‌ رسيد، و بدين‌ ترتيب‌ ماهيت‌ روابط‌ ايران‌ و عراق‌ از سال‌1975 تا پيروزي‌ انقلاب‌ اسلامي‌ در ايران‌ براساس‌ عهدنامه‌ مربوط‌ به‌ مرز دولتي‌ و حسن‌ همجواري‌1975 و موافقتنامه‌ها و پروتكلهاي‌ مكمل‌ و منضم‌ به‌ آن‌ پيريزي‌ شده‌ بود. ولي‌ متعاقب‌ پيروزي‌ انقلاب‌ و از هم‌ پاشيدن‌ رژيم‌ پهلوي‌ و به‌ وجود آمدن‌ اوضاع‌ و احوال‌ طبيعي‌ ناشي‌ از شرايط‌ انقلاب‌ در ايران، صدام‌ براي‌ نيل‌ به‌ اهداف‌ جاه‌طلبانه‌ و توسعه‌طلبانه‌ خود و با اين‌ تصور كه‌ ميتواند خلا‌ قدرت‌ ناشي‌ از سقوط‌ شاه‌ در منطقه‌ خليج‌فارس‌ را پر نمايد و نقش‌ رهبري‌ اعراب‌ را- به‌ بهانه‌ دفاع‌ و گسترش‌ آرمانهاي‌ ناسيوناليسم‌ عرب‌ - احراز كند، به‌ اقدامات‌ و مانورها و صحنه‌سازي‌هاي‌ ديپلماتيك‌ پرداخت‌ تا زمينه‌اي‌ به‌ زعم‌ خويش‌ براي‌ به‌ دست‌آوردن‌ عنوان قدرت‌ برتر منطقه‌ را براي‌ خود فراهم‌ آورد. به‌ هر حال‌ رژيم‌ عراق‌ پس‌ از مقدمه‌ چينيهاي‌ بسيار در زمينه‌ ايجاد جو لغو عهدنامه‌1975 در تاريخ‌17/6/1359 8 دسامبر 1980 ) و به‌ بهانه‌ واهي‌ اين‌ كه‌ دولت‌ جمهوري‌ اسلامي‌ ايران‌ در امر تحويل‌ و نامناسب‌ براي‌ تحول‌ زمينهايي‌ كه‌ تعلق‌ ملي‌ آنها متعاقب‌ علامت‌ گذاري‌ مجدد مرز زميني‌ تغيير يافته‌ است‌ تعلل‌ مينمايد، مبادرت‌ به‌ اشغال‌ اين‌ زمينها با قوه‌ قهريه‌ نمود و سپس‌ در تاريخ‌26 شهريور 1359 ( 17 سپتامبر1980 ) بالاخره‌ عهدنامه‌1975 را كه‌ از مدتها قبل‌ زمينه‌ آن‌ را بتدريج‌ فراهم‌ نموده‌ بود، به‌ طور يكجانبه‌ لغو و طي‌ يادداشتي‌ موضوع‌ را به‌ سفارت‌ ايران‌ در بغداد اعلام‌ داشت‌ و متعاقبا فقط‌ پس‌ از كمتر از يك‌ هفته‌ از تاريخ‌ لغو يكجانبه‌ عهدنامه‌ يعني‌ در تاريخ‌ 31/6/1359 ( 22 سپتامبر1980 ) به‌ حمله‌ گسترده‌ و همه‌ جانبه‌ به‌ ايران‌ پرداخت.


نظر شما
پربیننده ها