كشتي‌هاي بزرگ از مليت‌هاي مختلف در بصره، اين بندر رودخانه‌اي شلوغ، پهلو گرفته‌اند. لوازم سنگيني را كه براي توسعه سريع سازندگي جاري در عراق ضروري است تخليه كرده، تحويل خودروها و قطارها مي‌دهند.
بصره از نظر جغرافيايي در فاصله 50 مايلي خليج فارس و در ساحل شط العرب واقع شده است و اينك حكومت عراق در نظر دارد موقعيت اقتصادي اين شهر را تا حد موقعيت جغرافيايي و استراتژيك آن بالا ببرد.
ده مايل آن طرف‌تر به طرف شرق، فضاي انقلابي ايران آيت‌الله‌ها ضربه مهلكي بر وضعيت موجود در منطقه تحت حاكميت شاه وارد آورد. انقلاب ايران، به طور مشخص، منازعه طولاني ميان ايران و عراق را كه با معاهده 1975 ميان شاه و رييس جمهوري قبلي عراق روي كاغذ خاتمه يافته بود دوباره زنده كرد.
در سال جاري تاكنون، خاورميانه شاهد اوج گيري تنش ميان دو كشور همسايه بوده است. اين تنش همراه با ادعاهاي دو طرف نسبت به مداخله ديگري در امر اقليت‌هاي خود، گزارش‌هاي تداركات نظامي و تبادل مكرر ادعاهايي مبني بر اين كه طرف ديگر در خدمت آمريكا است [ بدترين ناسزا در منطقه]، بوده است.
عليرغم اين تحولات و نزديكي بصره به مرز، زندگي در اين شهر 850 هزار نفري بسيار عادي است. پنج شنبه‌ها ترافيك سنگيني در خيابان‌هاي مركزي شهر ايجاد مي‌شود. نشانه‌هاي تمدن در همه جاي شهر مشاهده مي‌گردد و پروژه‌هاي متعدد ساختماني در حال اجرا هستند. دولت عراق درصدد است طي ده سال آينده كارخانه‌هاي بزرگ ساخت فلزات را
براي ايجاد يك مركز صنعتي نمونه در اين منطقه احداث كند.
از تمامي كشورهاي صنعتي، حتي آمريكا عليرغم اختلافات ايدئولوژيك واردات تكنولوژي صورت مي‌گيرد. تعداد بي‌شماري از كارگران مصري و عراقي مشغول كار بر روي ساختمان‌هاي عظيم صنعتي و اداري هستند، اما جنبه‌هاي اجتماعي و انساني نيز فراموش نشده‌اند و دانشگاه بصره در حال شكل‌گيري است، و البته همه اين موفقيت‌ها همگام با خواست و نظرات شخصي رهبري حزب حاكم بعث قرار دارد.
ادامه دارد...
