من بدون اغراق و خالي از هر گونه تعارف و شعار عرض مي کنم که صاحبان اصلي اين انقلاب ، وارثان اين انقلاب عظيم ، کساني هستند که به نحوي در اين انقلاب سرمايه گذاري جدي کردند يعني ، حق واقعي مال آنهايي است که سرمايه گذاشتند و اين انقلاب را به اينجا رساندند . اين سهم در پيشگاه خداي عادل به اندازه تحمل مشکلاتي که براي هر کس پيش آمده ، تقسيم مي شود . دستگاه الهي آنچنان دقيق و ظريف است که مثقال ذره اي هم تخلف ندارد . آن کسي که چند عزيز را از خانواده اش داده ، آن کسي که عزيز داده و آن کسي که وقت و نيرو گذاشته و آن کسي که از امکانات و اموالش صرف نظر کرده ، کسي که از زبانش استفاده کرده به اندازه ارزش آن چيزي که در اين راه گذاشته در دستگاه خداوند سهم دارد . اين انقلاب هر مقدار آثاري که در تاريخ داشته باشد ، هر تعداد از مردمي که به وسيله اين انقلاب هدايت شوند تا جلو هر انحراف و ظلم و گناهي در دنيلا گرفته شود ، هر مبارزه اي که توسط اين در کل جهان ، و هر خدمتي که در نسلهاي آينده ازناحيه اين انقلاب و با الهام از اين انقلاب ، انجام شود ، اينها در نامه عمل کساني که به يک نحو شريک بوده اند قرار مي گيرد .
در درجه اول خود شهدا و خود کساني که آسيب اين جنگ را ديدند ، چه آنهايي که امروز اسير هستند و در دست صداميها چه آنهايي که صدمه ديدند و در بيمارستانها هستند و چه آنهايي که معلول شده اند و بخشي از سلامتي شان را از دست داده اند و چه مردمکي که آواره جنگند و از خانه ها و شهر ه و روستاها و محل کار خودشان آواره شدند و امروز آوارگي را تحمل مي کنند و چه خانواده ها و بستگان اينها که شما باشيد که به داغ عزيزانتان نشسته ايد ، همه در حد مشکلي که برايشان پيش آمده ، در اين انقلاب شريک هستند .
صبر جميل داشته باشيد ؛ چون ، يک صبري است که آدم به هر حال چاره اي ندارد صبر مي کند و اين صبر ، صبر جميل است ؛ يعني صبر مي کند و با قيافه باز و متبسم و با رضايت خاطر در پيشگاه خداوند با مصيبت برخورد مي کند و مي گويند چون اين مصيبت از طرف خداست ، اين را به جان مي خريم . صبر جميل ، آن شهامتي است که فرد شخصيت و نشاطش را نشکند ، اگر هم اندوه دارد ؛بالاخرش براي شخصيت شهيدش و در فراق شهيدش ناراحت است ، نمي شود بگوييم کسي که بچه اش را از او گرفته اند ، غصه نمي خورد ، هر مادري ولو حضرت زهرا (س) وقتي که بچه اش را از دست داده و او را نمي بيند ، قلبا براي او اين فراق سنگين است ، منتها تحملش مهم است تا چگونه تحمل کند . در پيشگاه خدا تسليم است ، غصه هم دارد و راه بچه اش را هم ادامه مب دهد ، اين صبر ، صبر جميل است . به هر اندازه اي که اين صبر و تحمل قويتر باشد و جميلتر باشد و زيبا تر برخورد کند با اين مصيبت ، کيفيت استفاده از اين نعمت الهي و از اين آثار انقلاب برايش بيشتر مي شود . براي خودم به عنوان يک ناظر در امور کشور ، اين برخوردي که خانواده هاي شهداي ما ، با ايم مصيبتها کردند بسيار جالب است .
نمي دانم چقدر اهل تاريخ هستيد و تاريخ مي خوانيد ، بين شما ممکن است کسانب باشند که تاريخ انقلابها و جنگها را خوانده باشند ، شايد هم نباشند ، ولي اين را بدانيد ، ما که تاريخ را مطالعه کرديم ، هيچ انقلابي را و هيچ تاريخ جنگي را نديديم که بازماندگان جنگ و خانواده شهدا ، مثل خانواده هاي شهداي اين انقلاب ، اين گونه حامي انقلاب باشند ! يکي از مهمترين اهرمهاي بسيج مردم و حفظ روحيه مردم ، خانواده هاي شهدا هستند . حضور همين خانواده ها و اين صبر و متانت و آقايي که اينها دارند در ميان مردم ، باعث مي شود که ديگران به عواقب انقلاب فکر کنند .
اين وارثان شهدا ، به عنوان يک حرکت فرهنگي در انقلاب حضور دارند و وقتي مي بينيم ، مثلا مي بينيم اين خانواده آشناي مکت با دادن يک شهيد ، چگونه به انقلاب وفادار است ، شرمم مي آيد از اين که من هيچ چيز در را ه اين انقلاب ندادم و يا حرف نزدم و يا کم کار کردم – حالا من نوعي را مي گويم . هر کس به عنوان يک مسلمان ، شرمش مي آيد از اين که او چه هست و ما چه هستيم و دلش مي خواهد که خودش را به ائ برساند . اين حالتي که امروز در خانواده هاي شهدا وجود دارد و اين اثري کهع امروز جامعه و ما و جونهاي نسل نوي ما دارند ، از خاطره هاي شهداي شما دريافت مي کنند و اين خيلي مهم است .
در فلسطين اين طور نيست ، در لبنان اين طوري نبوده و در الجزاير اين طوري نبوده ، در ويتنان ، آنجا که مردمش مسلمان نبودند و با عقايد خودشان جنگيدند هم ، اين طوري نبوده است ، و کشته هاي جنگ جهاني اول و دوم هم اين طوري نبوده و الاهم هم اين طوري نيست ؛ اما اينجا به خاطر نورانيتي که در اين انقلاب است و به خاطر هدفي که در اين انقلاب وجود دارد و به خاطر خلوص نيتي که در بچه هاي خود شما بوده که رفتند و شهيد شدند اين حالت پيش مي آيد .
يکي از کارهايي که شما بايد حتما انجام دهيد – بعضي ها شايد ابا داشته باشند اين است که خاطرات بچه هاي خودتان را و چيزهاي مثبتي که از اينها سراغ داريد را نگذايد گم شود ، اگر اين طور شود ، خسارت است . شما ببيند ما زندگي حبيب بن مظاهر را يا حضرت علي اکبر را يا حضرت قاسم را يا افراد ديگر را ، منزلت قصيد الملائک در احد را مي خواهيم مطالعه کنيم ، در کتابها اگر يک کلمه راجع به اينها پيدا کنيم که فلان جمله را گفتند ، يا فلان کار را کردند ، يا با پدرانشان ايبن جور رفتار کردند ، و يا با بقيه چنين حرف زدند ، اگر اينها را پيدا کنيم ، براي ما چقدر خوب است .
شما در جلسات روضه رفتيد ، وقتي که از زندگي يکي از شهيدان صدر اسلام براي شما مي گويند و اين نکات را مي آورند ، چقدر براي ما سازنده است . اين بچه هاي شما در تاريخ بايد اين چنين باشنذد ؛ يعني هر چه خاطره از اينهاد داريد بگوييد ، در دوران تحصيلشان چطور درس مي خواندند و آ« نکات مهمش را بگوييد ، در رابطه با خواهر و برادرشان ، همسايه شان ، همسرانشان ، پدرانشان و مادرانشان چه مي کردند ، ابنها را بگوييد ، حرف هايي که در جبهه زدند – بچه هاي رزمنده بايد نقل کنند که در سنگرها چه خبربوده – بايد اينها را بگويند . کاغذهايي که از جبهه تنوشتند ، بايد اينها را حفظ کنيد و نگهداريد و اگر اين آثار ما از تعداد شهيدانمان کم بود ؛ مثلا اگر 10، 20 تا شهيد داشتيم و وقت مي گذاشتيد روي آثار شهدا ، مي ديدي که چقدذر درباره هر شهيد مي شود مطلب نوشت .
هر خانواده اي بايد اينطوري کند ؛ يعني ، هر خانوادهد بايد تلاش کند که آثار فرهنگي و معنوي شهيد خودش را هر چه بيشتر مي تواند جمع کند . کمتر شهيدي است که بلا توجه به دوران زندگي اش ، نشود يک جزو و يا کتابچه اي براي انو نوشت . بنياد شهيد يا جاهاتي ديگر نمي تواند اين همه کار را سامان دهند ، خود خانواده ها بايد سعي کنند و کمک کنند که براي هر شهيدي ما يک کتاب داشته باشيم تا يک روزي يک کتابخانه عظيم از آثار شهدا داشته باشيم و اين کار را انشا اله خواهيد کرد .
مخصوصا شهداي روحانيت ما ، وقتي که مي فهميم در ميان شهداي مان تعداد شهداي روحانيت اينقدر زياد است ، يعني به نسبت روحاني در ميان مردم ، شهيد بيشتر دارين ، اين براي ما خيلي افتخار است – ما خودمان هم آرزو داريم جزء آنها باشيم که هنوز اين توفيق برايمان پيش نيامده – اما لااقل اين افتخار را داريم تا دشمنان ما نگويند و يا تاريخ قضاوت نکند ؛ روحانيت که پيشتاز انقلاب بود ، خودشان در خانه ها نشستند و بچه هاي مردم رفتند و شهيد شدند . زيبايي کار اين است که روحانيون که مردم را به شهادت دعوت مي کردند ، به فداکاري دعوت مي کردند ، خودشان هم در ميان مردم باشند .
امام حسين (ع) که در ميان اصحابش شهيد شده است و اصحاب کربلا آن اجر عظيم را پيدا مي کنند ، واقعيبت هاي ايمان به هدف ، اينجا روشن مي شود که الحمد الله تا حالا روحانيت همراه مردم و پيشتاز مردم بوده و در جامعه جلو آمده است و اميدواريم که در آينده هم مثل گذشته پيشتاز باشد و همراه مردم در خوبيها و مشکلات و در همه مظاهر زندگي شريک باشد که شما اين رزا خانواده دهاي روحاني که بچه هايي داريد ، از اين جهات خوشحال باشيد که اين افتخار دوم را هم داريد ، يعني شما يک چيز اضافه داريد و آن اين است که ضمن اين که شهيد داديد ، ضمن اينکه افتخار پيوستن به کاروان شهدا را داريد ، معنويت و اصالت انقلاب را هم شما ، حفظ کرديد و اين اعتبار دوم است . کساني که به نحوي از انقلاب آسيب ديدند يا داغ ديدند يا خودشان صدمه ديدند يا ضرر مالي ديدند ريال آنها ثروت واقعيب اين انقلابند و نسلهاي آينده بايد اينها را بشناسند .
هر جه که زندگي مي کنيد و در هر روستايي که هستيد در هر کوچه اي که هستيد ، در هر شهري که هستيد هر جا که هستيد ؛ يک وقت مبتدا فکر کنيد که ما اگر بخواهيم شهيدانمان را زياد معرفي کنيم ؛ مثلا از خلوص و ثواب واقعي اش کم مي شود ! اين طور نيست ؛ اين که مي بينيد مي گويند اين قدر براي ابا عبد الله گريه کنيد و خودشان مي خواستند گريه کنيم ؟ مي خواستند نام شهيد زنده بماند ، آن که براي شهيد نبود . اين براي الهام بخشي کار است ، به خاطر اثري است که شهادت روي مردم دارد .
شما به همان دليل که شهيد داديد ، به همان دليل هم بايد نام شهيدتان را زنده نگه داريد و به همان دليلي که امروز ما استحکام جامعه ر از ايثارگريهاي شهيدانمان داريم ، فردا بايد استحکام تداوم جامعه را از ياد شهيدان و زنده بودن اين حماسه شهادت ، داشته باشيم و اين افتخار چيزي نيست که مال شخصي باشد ، اين مال کل جامعه است ، مال اسلام اسا . شهداي شما هم براي يک خانواده محدود و يا براي يک وجب خاک ، شهيد نشدند ، آنها براي يک جريان عظيم اسلامي که رهبري او با پيغمبر اکرم (ص) ، علي بن ابي طالب (ع) و ابا عببد الله (ع) است ، شهيد شده اند . اينها دنبال آن راه بودند و به همان اندازه اي که ما ارزش قائليم براي شهداي بدر ، براي شهداي احد ، براي شهداي کربلا و براي شهداي ديگرمان ، امروز در اين مقطع تاريخ نيز ارزش قائليم ، در اين دنياي وانفسا و اين دنياي آلوده ، ما ارزش قائليم براي شهداي اين جنگ و براي شهداي انقلاب و براي کساني که در راه خدا ، تو کوچه ها به دست منافقين و به دست ضد انقلاب شهيد شدند .بنابراين ياد آنها بايد به عنوان يک وظيفه ، زنده بماند و خاطرات اينها بايد نوشته شوذد و به عنوان يک وظيفه ، زنده بماند و خاطرات اينها بايد نوشته شود . به عنوان يک وظيفه ، آثار اينها ، کتابهاي اينها ، نوشته هاي مدرسه اينها ، جزوه هاي درسي اينها و لباسهاي اينها و هر چه اينها دارند ، بايد شما آنها را در خانه حفظ کنيد و اينها را نگهداريد ، براي افتخار خانواده تان و افتخار شهر و محل زندگيتان . با صبر و جميل ، همين گونه که حالا کرده ايد ، با ادامه راه شهيد را حفظ کنيد .
هيچ وقت حاضر نشويد که مبادا طوري حرکت کنيد که آ« سطح بالاي آؤمان خواهي شهدا ، يم وقت تنزل کند ؛ مثلا ، با مزد خواهي ، اما اين وظيفه جامعه است و هم وظيفه تاريخ است که در مقابل شما خضوع کند و حقتات را ادا کند ، نه به خاطر اشخاص شما ، بلکه به خاطر انقلاب و به خاطر جريان شهادت که اگر اين آلوده شود و بي اعتنايي شود به اين حقوق در حقيقت به کل انقلاب بي اعتنايي شده . ما اميد واريم که کما في سابق ، خانواده هاي شهدا را در ميدان ببينيم و اميدواريم که پيروزي هاي رزمندگان ما در جنگ به جايي برسد که شما راضي شويد . آن روزي که از خانواده هاي شهدا کارواني تشکيل دهيم و به کربلا ، نجف و بيت المقدس برويم و مسجد الاقصي را زيارت کنيم و آن روز شما پيروزي را احساس مي کنيد و حلاوت اين ايثاري که در راه خدا کرده ايد را خواهيد فهميد .
سلام من را به همه بستگان برسانيد ، اين سکه هايي که از طرف امام تبرک شده ، براي نمايندگان خانواده هاي شهدا در نظر گرفته اند ، تشريف بياورند تا ما خدمتشان بدهيم .
والسلام عليکم و رحمه الله و برکاته
