شهيد صياد شيرازي جزو بزرگ ترين شهيداني است که امت اسلام تقديم آستان حضرت حق نموده است و زندگي و مرگ او الگويي شايسته براي همگان است.
بر آن شديم که به بهانه 21 فروردين، سالروز شهادت اين مجاهد سرافراز، خاطره اي از مقام معظم رهبري (حفظه الله) را نقل کنيم که هم نشانگر روحيات رهبر عارفمان است و هم نشانگر عظمت آن شهيد عزيز.
جناب آقاي حسين حيدري (از شاگردان حضرت آيت الله بهاءالديني) نقل کرده است: « شهادت سپهبد صياد شيرازي براي رهبر معظم انقلاب خيلي سنگين بود. من همان روز خاک سپاري اين امير شهيد محضرشان بودم و خدمتش عرض کردم: وقتي اولين نايب حضرت بقيه‌الله از دنيا رفت، امام عليه السلام به فرزند [نايب]اش محمد بن عثمان نامه تسليتي مرقوم فرمود و در آن دارد «رُزئت و رُزئنا و اَوحشک و اَوحشنا». درگذشت پدرت، تو و ما را محزون و غمگين کرد و تو و ما از دوري و جدايي او وحشت زده شديم.
وقتي امام ارواحنا فداه با از دست دادن نايب و يار و بازويش وحشت زده شود، حساب پيشوايان غيرمعصوم معلوم است. و براي تسلي دل معظم له عرض کردم صياد مي بايست در دوران جنگ کشته مي‌شد. چون جنگ اسلام و کفر باقي بود، خدا او را نگه داشت و امروز که او با درخواست خودش شهادت را از خدا خواست، شهيد مي‌شود.
... وقتي اينها را عرض کردم مقام معظم رهبري دو مرتبه فرمود : خوشا به حالش! که حقير حالت غبطه خوردن به حال صياد را نه در کلام که گويا در برق چشم رهبر معظم مي ديدم. او علاقه به اين سردار رشيد اسلام را با بوسيدن چهره گلگونش و بوسه زدن به تابوت حامل پيکر پاک او نشان داد.»
(منبع: سيري در آفاق، انتشارات تهذيب، صفحات 215 و 216)
