گفت وگو با حشمت الله فلاحت پيشه از چند نظر ارزش داشت؛ اول آن كه او خود ازمنطقه اي مي آيدكه هنوزتكه پاره اي بمب هاي شيميايي درآن به وفور يافت مي شود.منطقه اي كه آمارحملات شيميايي به غير از نظاميان ازانگشتان يك دست بارها فراتررفته است.
دوم آنكه اودرسالهاي اخيرازمنتقدان اصلي دولت درنحوه رسيدگي به امورجانبازان شيميايي بود.علاوه بر اين،اومعتقد است عدم وجوديك برنامه و تيم منسجم در پرونده جانبازان شيميايي دكان پرمنفعتي براي عده اي ساخته است. به تمام اين ها اضافه كنيد صحبت درتيم مخالفان بودجه سال 85 را.
مخالفت اوبا آن بند بودجه كه به دولت اجازه مي داد از منابع مالي براي خنثي كردن توطئه هاي آمريكا استفاده كند؛امادولت عملاً برنامه اي براي اين بند از بودجه خود نداشت. حضوراودر كميسيون امنيت ملي، در گلوگاه پرونده هاي بين المللي ايران به آن اندازه با ارزش است كه براي رسيدن به دفتر كار او در عمارت بهارستان بايد از هفت خوان رستم گذشت!
* آقاي فلاحت پيشه؛ مدت زيادي از جنگ ايران وعراق گذشته وايران طعم روزهاي صلح وثبات را در كنار استقلال به خوبي چشيده. اما در اين هفده ، هجده سالي كه از جنگ گذشته، ايران هنوز نتوانسته حوققي را كه در جنگ از او پايمال شده، پي گيري كند و به نتيجه برساند. نمونه رو شن و واضح آن هم پي گيري حقوقي پرونده جانبازان شميايي است كه به هيچ نتيجه اي نرسيده شما فكر مي كنيد ايراد كار كجاست؟
- مستندات ما محكم وقانوني است؛يعني ازاين لحاظ مشكلي نداريم.ما اسناد زيادي ازجنگ داريم كه همه آنها معتبر است؛ هيچ كدام ازكشورهاي اروپايي هم آنها را ردنكرده اند،همه با شرمندگي پذيرفته اند؛ منتها حاضرنيستند آنها را تأييد كنند. دراسنادي كه داخل آمريكا منتشرشده حضور 12 شركت آمريكايي به همراه بسياري ازكشورهاي اروپايي درتجهيز عراق، مسجل است. ما هيچ گونه محدوديت ومشكلي براي ارايه اسناد نداريم.سندهاي متعدي داريم كه ثبت جهاني شده است.دومشكل ديگرمانع نتيجه گيري شده است؛ يكي اينكه درداخل كشور،فقط به دادن شعارهاي كلي بسنده كرده ايم .نرفته ايم "كارگروه" تشكيل بدهيم كه اين كار را به صورت جدي دنبال كند. دوم اينكه اين كه فضاي بين اللملي درجهان، فضاي ناعادلانه اي است .اين درمحاكم بين المللي امروزادله حقوقي ما مغفول واقع شده است.چون اين محاكم بيشترسياسي عمل ميكنندتا حقوقي،امااين فضاي ناعادلي است،نبايدمانع پيگيريها حقوقي مادرعرصه جهاني شود.كشورهاي دنيا اعم از شرق وغرب، هنوزكه هنوز است، 60 سال پس ازپايان جنگ جهاني دوم، غرامت هاي اين جنگ را با هم تسويه ميكنند. حقوق بين المللي،حقوق است كه شايد تا به تاخير بيفتد، اما هيچ وقت از بين نمي رود. نمونه چنيني حقي كه تا كنون پايمال شده و سندهاي معتبر وكافي هم درموردآن وجوددارد،بحث جانبازان شيميايي ماست.ماچيزي درحدود 3هزار جانبازشيميايي در ايران داريم كه هرهفته، شاهد، شهادت يكي از آنها هستيم .هيچ جاي دنيا تا اين حد سند زنده درجنايت عليه يك كشور وجود ندارد. ولي ما در مورد اين اسناد زنده هيچ كاري انجام نداده ايم.
بنده مثالي مي زنم ازحوزه انتخابيه خودم، روستاي زرده،روستايي است در منطقه غرب كشوركه به بهشت گمشده مشهور است؛ اسنادش هم درسازمان ملل ثبت است. اين روستابه عنوان بخش جدا شده وسرطاني معرفي مي شود،روستايي كه انگارخاك مرگ روي آن پاشيده باشند.به خاطر بمباران شيميايي هم طبيعت آنجا از بين رفت وهم مردمش خميده وبيمار هستند. در حملات شيميايي چيزي حدود200-300 نفر از اهالي اين روستا كشته شدند وهركدام كه زنده ماندند يك تا نه نفراز اعضاي خانواده شان را با دست خودشان به خاك سپردند.اما ظلم به حدي درحق آنها مضاعف شدكه به 750 نفرازاين افراد درصد جانبازي شيميايي تعلق نگرفت، يعني آنچه علم به صراحت اعلام ميكندكه تا شعاع سه كيلومتري حملات شيميايي، حتماًتحت تأثير قرارمي گيرد، زير پا گذاشته شده است.بسياري ازاين افراد براي آزمايش تعيين درصد جانبازي،مدت ها رفت و امد كرده اند. دست آخرهم 40 هزار تومان پرداخت كردند تا اين آزمايش انجام شود.در صورتي كه هنوزقطعاتي ازاين بمب ها درآنجا وجود دارد.درمحاكم بين المللي هركس ازاسنادخود به بهترين شكل محافظت مي كند. اما ما هيچ كاري دراين زمينه نكرده ايم.جانبازان ما هنوزمشكل تهيه دارو دارند.
*حال با وجود تمام اسنادي كه شما در پرونده جانبازان شيميايي ازاين ياد كرديد،پيروزي در اين دادگاه ها چه اهميتي مي تواند براي جمهوري اسلامي وجانبازان داشته باشد؟
- مهم ترين آن، اثبات سند مظلوميت ما در ان جنگ است .هرچه اين سند بيشتر نمايان شود، هم قدرت ما به رخ آنها كشيده مي شود وهم ناعادلانه ونامشروع بودن فشارها ي كنوني نشان داهد مي شود. چون مي دانيد، كشورهايي كه با بانيان فشار وهجمه عيله ايران بودند، هنوزهم فشار واردميكنند. آمريكايي كه نقشش درجانيات شيميايي عليه ايران اثبات شده است، هنوزهم با ادعاي صلح سازي و دمكراسي به ايران فشار وارد ميكند. من معتقدم اگرمجالي پيدا شودتا مظلوميت ايران به اثبات برسد و اين سند درمحافل بين اللمللي مطرح شود،دردرجه اول براي جمهوري اسلامي تبليغ مثبتي صورت خواهد گرفت و در درجه دوم باعث مجازات عوامل اين جنايت مي شود. متأسفانه عدم مجازات عوامل جنگ هاي كثيف دردنيا، همواره تداوم اين اعمال را به همراه داشته است.
* آيا جانبازان شيميايي در اين اولويت قرار نمي گيرند؟
- سرنوشت جانبازان ومناطق شيميايي براي ما خيلي مهم است.مي دانيد اثرات ويرانگر جنگ هاي شيميايي شايد تا صدها سال دراين مناطق باقي بماند.به عنوان مثال آماربيماريهاي ناشناخته يا صعب العلاج دراين مناطق تا پنج برابر افزايش پيدا كرده است.آثاري كه برروي نسل ها باقي خواهد گذاشت وهزينه سنگين وگزافي كه طول درمان و پرستاري ازاين افراد به كشورما تحميل كرده، جبران نا پذير است. علاوه برحقوق ومزايايي كه خود جانبازشميايي مي گيرد، ماهيانه چيزي درحدود 300 هزارتومان حق پرستاري به همراه اومي دهند. همه اين هزينه ها را ودلت متقبل مي شود.در صورتي كه جنايت را كس ديگري انجام داده است.
* ايران تنها كشوري نبوده كه اينگونه مورد حمله واقع شده است؛ ساير كشورها چه راهي براي گرفتن حق خود مي پيمايند؟
- اولاً تسليحاتي كه در كشورهاي غربي به كار رفت به هيچ عنوان به پيشرفتگي تسليحاتي نبود كه در ايران به كار رفت .دوم هم اينكه امكاناتي كه اين كشورها داشتند، بسيار بيشتر از امكانات وقت ايران بود. ما اصلاً با بمب هاي شيميايي وميكروبي در جنگ آشنا شديم؛ بعد ازآنها كه تلفات داديم، فهميديم چه كارهايي را بايد از نظرپزشكي وآزمايشگاهي انجام دهيم. مورد سوم اين كه اين بمب ها عليه مناطق غير نظامي ما هم به كار برده شد. اين شرايط براي ما از بسياري از ديگر كشورهاي جهان وخمي تر شده بود. در آن كشورها يا اين خسارت ها پرداخت شده يا در حال پرداخت است. آنها اين مشكلات را بين خودشان حل كرده اند. ولي بحث ما اين است كه بالاخره يك كسي بايد مسئوليت اين كار را بپذيرد؛ دست غيبي كه عليه ما بمب شيميايي استفاده نكرهد؛ همه چيز مشخص است. دشمن وشركت هايي كه اين كمك را به او كرده اند معلوم هستند.
* مشكل ما اين است كه اين پي گيري ها متولي ندارد. شما فكر ميكنيد مجلس در اين زمينه كوتاهي نكرده است؟
-ببينيد مجلس يك وظيفه قانون گذاري دارد، يك وظيفه نظارت. مجلس در قانونگذاري كوتاهي نكرده،اما درنظارت چرا.ما قانون تصويب مي كنيم، اما بخش نامه اجرايي آن را دولت بايد بدهد. بودجه هم يك قانون است. بخصوص آن بنداز بودجه مقابله با توطئه هاي كه بخش نامه اجرايي آن را دولت بايد بدهد. دولت يا اين بخش نامه را نداده يا بد عمل كرده. دربودجه سال 85 من مخالف اين بند صحبت كردم ومعتقدم دولت بايد بگويد اين بودجه مقابله با توطئه ها چه گونه هزينه مي شودو چه كار كرده است. متأسفانه اين بند راي آورد، بدون آن كه كسي نظر دولت را بخواهد. الان هم به شما حق مي دهم. مجلس دربخش نظارت ضعيف عمل كرده است.
* دولت چه طور؟ آيا دولت دهم دراين زمينه كوتاهي كرده است؟
- كاستي دولت مشهود است. يعني اگر مجلس در يك بخش، آن هم بخش نظارتي كوتاهي كرده، كاستي دولت واضح است. دولت در حدود يك دهه است اين پول را مي گيرد، اما تا به حال هيچ گزارشي عملكردي ارايه نكرده است. به رغم اين كه اين چند بار هم كميسيون امنيت ملي از آنها خواسته ولي باز همه گزارش نشده است .مهم ترين ضعف هم اين است كه به رغم آن كه ما چند بار اعلام كرديم جانبازان شيميايي مي توانند در محافل قضايي پرونده تشكيل دهند، هيچ جانبازي نتوانسته حق خودش را اثبات كند.
* فكر نمي كنيدNGO ها بتوانند در اين گيرو دار، كي نقش رهابردي داشته باشند؟
- چند NGO يا كه در اين زمينه فعاليت دارند، توانسته اند جانبازان شيميايي ايران را به مجامع بين المللي معرفي كنند .ضمن اني كه ارتباطات خوبي هم با ديگر مجروحان شيميايي رد سراسر جهان برقرار كرده اند.
اتفاقاً موضوع جانبازان شيميايي مورد سوء استفاده خيلي ها قرار گرفته؛ به عنوان مثال درباره دادگاه هلند اطلاعيه اي به دست ما رسيد مبني براينكه افرادي كه دراين سفرهمراه جانبازان رفته اند، كارشان سوءاستفاده ازاين وضعيت است.آنها مدام درسفرهاي خارجي هستند.اينجا هم ارتباطي با مسوولان مي گيرندتا تحت پوشش اعطاي درصد جانبازي يا پي گيري كارهاي جانبازان،هم يك شغل كاذب براي خود ايجاد كنندوهم ازبعضي جانبازان اخاذي كنند. من معتقدم بي ساماني كارباعث شد نه تنها جانبازان ما به دنيا معرفي نشوند، بلكه عده اي از افراد سوء استفاده گر از اني فرصت به عنوان NGOاستفاده كنند. اين انتقاد را هم ما با راه شنيده ايم؛ من عرض كردم اگر كارها به صورت سامان مند انجام شود، يعني يك كار گروه مشخص شود ونتيجه عملياتي كار را بدهد، همه اين مشكلات حل خواهد شد. براي حضور ومعرفي جانبازان شيميايي در محافل بين المللي هيچ وقت، هيچ كس سراغ جانبازاني كه بايد در آن محافل شركت كنند نرفته است .من افرادي را مي بينم كه در چنيني محافلي شركت مي كنند اما نه جانباز بوده اند ونه سنشان اقتضاي درك شرايط وحوادث آن زمان را دارد .مسووليتي هم نداشته اند، فقط كساني هستند که از اين وضعيت سوء استفاده مي كنند. همين موضوع باعث نارضايتي جانبازان شده است.
*آقاي فلاحت پيشه،درهردوره وشرايط زماني ازيك عمل برداشت هاي مختلفي ميشود.آياشما هراس اين را نداريند هك در بحبوحه پرونده اتمي ايران، پي گيري پرونده جانبازان شيميايي، كه سالها راكد بوده است، خدو حركتي سياسي تلقي شود؟
- درداخل كشور چنيني برداشتي وجود نخواهد داشت،چون طرح اين موضوع مسبوق به سابق هاست.ازدولت هاشمي تا احمدي نژاد اين پرونده جريان داشته است.اما خارجي ها هميشه از موضوع جانبازان شيميايي ما برداشت سياسي كرده اند.چون اين تنها محيطي است كه آنها مي توانند فراركنند و ازپاسخ گويي طفره بروند.آنها بااين برداشت ها سعي مي كنندمانع كاردستگاه هاي حقوقي شوند.اين كارها قابل پيش بيني است، اما نبايداين باعث شودما ازطرح دعاوي كوتاهي و غفلت كنيم.
گفتگو از:
