تهران؛ تعبيري كه بين بچه هاي تهران رايج بود و وجه تسميه آن بي حجابي و بدحجابي زنان در برخي از مناطق و خيابان هاي پر رفت و آمد و در معرض ديد همگان بود كه براي بسيجياني كه شهر را با بهشت جبهه مقايسه مي كردند آن هم در سال هاي پس از انقلاب، بسيار سنگين بود
