به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس از مشهد، خونین شهر پیشانی مقاومت و ایثار در جنگ تحمیلی، قریب به 33 روز با مقاومت و شهادت طلبی مردان مؤمن، فداکار و زنان غیرتمند و مجاهد میهن اسلامی در برابر تهاجم هوایی و زمینی دشمن بعثی درس عزت و آزادگی را در طول تاریخ به انسان های مسلمان و آزاده آموختند. بی آنکه امکانات دفاعی داشته باشند فقط و فقط با توکل بر خداوند متعال و لبیک به نهضت سیدالشهدا علیهالسلام و تبعیت از فرمان فرمانده کل قوا و ولی فقیه زمان خمینی عزیز تر از جانشان توانستند زیر باران بمب، توپ، خمپاره و گلوله های چندین لشکر عراقی بیش از یکماه دشمن بعثی را پشت دیوارهای خونین شهر زمینگیر نمایند. و آنگاه که به ناچار مجبور به تخلیه خرمشهر شدند، با خون سرخ خود بر دیوارها نوشتند «خونین شهر مطمئن باش فرزندان روحالله تو را به آغوش خواهند گرفت». متن زیر مصاحبه با جهادگر خراسانی «محمود شهیری پارسا» از شاهدان عملیات بیت المقدس میباشد.
بعنوان اولین سؤال از شهیری درباره توانمندیهای جهاد خراسان در عملیات بیتالمقدس پرسیدیم او میگوید: جهاد سازندگی خراسان در هنگامه عملیات بیتالمقدس در جبهههای جنوب استقرار داشت و مقرهای عملیاتی در سوسنگرد و اهواز قرار داشتند. مسئول مهندسی رزمی جنگ جهاد سازندگی خراسان بعد از آنکه شهید رضوی به جهت حضور در سطح قرارگاه مرکزی جهاد سازندگی بعنوان فرمانده کل مهندسی رزمی جهاد سازندگی در جبهههای جنوب تعیین گردید، به شهید بزرگوار حاج هاشم ساجدی واگذار گردید.
از مهندس شهیری در مورد نقش و مسئولیتش در عملیات بیتالمقدس پرسیدیم: حقیر بعنوان مسئول خط و هدایت ماشین الات و انجام عملیات مهندسی رزمی عمدتاً احداث خاکریز در منطقه عملیاتی بیتالمقدس حضور داشتم. در این عملیات بیشترین امکانات و نیروهای فنی و مهندسی در منطقه حضور داشتند.
مهندس شهیری در ادامه این گفتگو در خصوص اهمیت و عظمت عملیات بیتالمقدس چنین میگوید: دامنه عملیات بیتالمقدس که منجر به فتح خرمشهر گردید بسیار وسیع و گسترده میباشد بطوریکه از هویزه تا خرمشهر و در امتداد کارون و جاده اهواز به خرمشهر از پادگان حمید را در بر میگیرد. محل استقرار جهاد سازندگی خراسان در مرحله اول عملیات در منطقه سوسنگرد، واقع گردید بود.
وی درباره نقش جهاد خراسان در این عملیات میافزاید: جهاد خراسان مأمور در محور عملیاتی قدس و شهر هویزه بود و هدف اصلی ما همزمان با پیشروی و عقب زدن دشمن در محور عمومی هویزه خاکریزهای حیاتی و جادههای تدارکاتی بود. علاوه بر آن، واحدهای تدارکاتی و آبرسانی سایر خدمات پشتیبانی را انجام میدادند، روز دوم عملیات از مرحله اول به جهت اینکه سایر واحدها در قرارگاه فتح و کربلا و به ویژه اینکه در منطقه دارخوین با اخحداث پل بر روی کارون و شکست خط مقاوم دشمن در غرب کارون انجام یافت، به جهاد سازندگی ابلاغ گردید «سریعاً عمده توان مهندسی رزمی خود را به منطقه دارخوین رسانده و با عبور از پل شناور (پی ام پی) با واحدهای رزمی که در حال پیشروی به سمت جاده اهواز به خرمشهر هستند کمک نموده و خاکریزهای لازم را احداث نمایند». لذا ظرف چند روز پیشروی در منطقه ایستگاه حسینیه دقیقاً به پشت جاده اهواز خرمشهر رسیدیم و حتی یک خاکریز به جهت استحکام خط به صورت خاکریز دو جداره روی جاده آسفالت احداث گردید.
مرحله دوم عملیات که همزمان بود با شب ولادت مولی متقیات علی علیهالسلام ساعت حدود 10:30 شب با رمز یا علیابنابیطالب علیهالسلام از مقابل ایستگاه حسینیه روی جاده آسفالته اهواز خرمشهر حرکت کردیم و قبل از اذان صبح با طی فاصله 17 کیلومتری جاده آسفالته، به دژ مرزی ایران رسیدیم و اقدامات مهم ما در پشت دژ مرزی ایران قبل از طلوع آفتاب، احداث سکو برای شلیک تانکها به سمت دشمن و احداث و و تقویت دژ و خاکریز بود و هم چنین احداث خاکریزهای عصائی شکل برای عزیزان رزمنده بدلیل اینکه با گلوله مستقیم توپ از سمت پیچ شلمچه پشت دژ مرزی ایران مورد اصابت قرار میگرفتند.
بنابراین، در ادامه پیشروی رزمندگان به دژ مرزی عراق رسیدیم و هر شب پیشروی به سمت شلمچه ادامه داشت. با انجام مرحله دوم عملیات و دستیابی رزمندگان به دژ مرزی ایران و عراق در محور ایستگاه حسینیه و پیشروی به سمت شلمچه به نیروهای مزدور و بزدل عراقی کلیه نیروهای دشمن از مناطق جنوب نیسان، هویزه، کرخه نور، پادگان حمید پا به فرار گذاشتند و منطقه جفیر که برای دشمن از حساسیت و اهمیت تدارکاتی بالایی برخوردار بود آزاد شد.
واحدهای مهندسی جهاد خراسان به همراه واحدهای سپاه و ارتش در امتداد دژ مرزی به سمت شلمچه در حال پیشروی بود و خاکریزهای حیاتی و راههای تدارکاتی برای رزمندگان با جانفشانی رانندگان لودر و بلدوزر احداث میگردید.
از مهندس شهیری در خصوص نحوه مجروح شدنش در این عملیات جویا شدیم و او اینگونه پاسخ داد: اواخر اردیبهشت حدود چهار روز مانده به فتح خرمشهر از ناحیه کمر با اصابت تیر مجروح شدم و توسط هلی کوپتر به همراه سایر زخمیها به بندر امام و پس از مداوا به یکی از بیمارستانهای تهران منتقل شدم و لذت بخش آنکه روز سوم خرداد روی تخت بیمارستان خبر فتح و پیروزی فرزندان امام امت(ره) و بازگشت خونین شهر به دامن میهن اسلامی را شنیدم.
مهندس شهیری پارسا یکی از عوامل و رموز موفقیت رزمندگان اسلام در عملیات بیت المقدس را دفاع مومنانه و حسینگونه رزمندگان اسلام از اساس جمهوری اسلامی و نهضت امام خمینی(ره) و نگداشتن پرچم اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله میداند و درباره سایر عوامل موثر در این عملیات میگوید: لبیک به نداء رهبر، فرمانده کل قوا و ولی فقیه که خرمشهر باید آزاد گردد و کمر استکبار جهانی شرق و غرب شکسته شود و دشمن بعثی مایوس و ناامید به پشت مرزها رانده شوند، وحدت و پشتیبانی آحاد جامعه مرد و زن مسلمان در حمایت از رزمندگان و همت و جدیت برای شکست دشمن محقق شد.
مقاومت مردم ما در شهرهای مرزی و نهراسیدن از بمبارانهای دشمن، همچنین وحدت بین قوای نظامی بویژه سپاه و ارتش بطوریکه در این عملیات کلیه گردانها و یگانها تلفیقی بود و به تعبیری اوج وحدت بین رزمندگان و توکل آنها صرفاً بر خداوند متعال و دعای خالصانه رهبر کبیر انقلاب اسلامی در جماران و دعای پدران، مادران و همسرانی که عزیزان آنها عزم را جزم نمودهاند که پاسخی کوبنده به دشمن دهند همه و همه از جمله عوامل موثر در پیروزی و موفقیت رزمندگان اسلام بود.
از خاطرات مهندس شهیری در عملیات بیت المقدس پرسیدیم. وی چنین میگوید:در عملیات بیت المقدس آن چیزی که مایه مسرت و خوشحالی بود اولاً شادی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف حسرت امام خمینی به عنوان فرمانده کل قوا و شادی دوستان انقلاب اسلامی در کل جهان و از همه مهمتر مردم عزیز کشورمان و بویژه شادی شیرین مردم اهواز، سوسنگرد و هویزه بود بطوریکه پس از عملیات مرحله دوم و فتح دژ مرزی و آزاد شدن جاده اهواز به خرمشهر تا ایستگاه حسینیه مردم مهمان نواز و جنگ زده اهواز با ماشین و چراغهای روشن و با شیرینی و بستنی روی جاده اهواز به خرمشهر از رزمندگان اسلامی پذیرایی میکردند و این حسرتی فراموش نشدنی از قدردانی ملت بزرگ ایران از فرزندان و ایثارگران میباشد که هرگز این شور و شعف را فراموش نمیکنم.
شهیری درباره ضرورت حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس و ترویج فرهنگ ایثار و مقاومت و نقش نهادهای فرهنگی در این راستا میگوید نهضت امام خمینی(ره) از سال1341 تا کنون دارای پیامها و نکات ارزندهایست که توجه و عمل به آنها بقاء و جاودانگی و پیشرفت انقلاب اسلامی را تا ظهور حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه الشریف بدنبال خواهد داشت.
توجه به این مهم که اساس و پایه نظام اسلامی و انقلاب و جمهوری اسلامی ایران بر دوش چه کسانی نهاده شده است و چه کسانی به وظیفه عمل نمودند، قطعاً در این رهگذر شهداء بهترین و صادقترینند که با نثار جان و خون خود این نهضت را به پیروزی رسانده و از آن دفاع نمودند لذا اینکه دوران دفاع مقدس دانشگاه انسان سازی بود و هست مطلب درست و مهمی است، و ضرورت دارد تاریخ هشت ساله دفاع مقدس و حضور همگان در این دفاع بخوبی بیان گردد از جمله حمایت و پشتیبانی مردم، اعزام نیروهای مردمی و داوطلبانه، جنگ و دفاع مردمی، ابتکارات و نوآوریها در دفاع، کمکهای مردمی در شهر و روستا، بوسه مادران شهید داده برای اعزام فرزند دیگر در هنگام اعزام بر پیشانی وی، صبر و تحمل همسرانی که با داشتن مشکلات و کودکان خردسال، همسران خود را برای رفتن به جبهه تشویق مینمودند و مانع نمیشدند، همسران جانبازانی که وظیفه پرستاری را پذیرفتند، پدران و فرزندانی که با هم در یک سنگر بودند، حضور جوان 13 ساله و پیرمرد 80 ساله در جبههها، حضور روحانیون و پدران روحانی که با کهولت سن اشک میریختند که مانع از حضور ما در خط نشوید، حداقل کیسه شن برای دفاع از جان جوان رزمنده خواهیم بود، تحمل مردم در شهرهای مرزی و حتی فراتر در تهران و قم، اصفهان و دزفول در مقابل موشک باران دشمن، حماسه نیروهای سلحشور برادران ارتش، و ایثارگری خلبانان شجاع، حماسه دلیرانه هوانیروز، همت اطباء و پزشکان در اتاقهای عمل در زیر بمباران و همت پرستاران در بیمارستانها و هزاران نکات مهم دیگر از تاریخ جنگ تحمیلی و تاریخ آفرینان آن دوران که بسیاری از خاطرات و فداکاری آنها و صبر و تحمل و مقاومت آنها در عالم قیامت برای اهل تقوا و ایمان مشاهده خواهد شد.
شهیدانی که تا آخرین نفس مقاومت نمودند و حتی هنوز که هنوز است ما نمیدانیم چه کردند؟ و پیکر مطهر آنها کجاست؟همه اینها تکلیف بزرگی بر دوش ما و همه نهادهای فرهنگی است تا از فداکاریهای گذشتگان بهره بگیریم و انقلاب اسلامی را که با خون هزاران شهید و تحمل و صبر هزاران جانباز و آزاده که به دست ما سپرده شده بیش از پیش قدر بدانیم و برای اعتلاء و سربلندی نظام مقدس جمهوری اسلامی تلاش نمائیم.
همه ما مسئولیم و مدیران فرهنگی در این مقطع حساس که تهاجم فرهنگی دشمن صورت گرفته باید تلاش و همت بیشتری در ثبت و ضبط و اشاعه فرهنگ دفاع مقدس داشته باشند.
