جانباز شیمیایی دفاع مقدس:

مجاهدت خانواده های جانبازان بالاتر ازجبهه های ماست

وقتی دشمن منطقه را شیمیایی کرد یکی از برادران بسیجی که به تنفس نیاز داشت وفاقد ماسک مخصوص بود ماسک خود را درآورده و روی صورت او گذاشتم، در آن هنگام به جز اینکه سعی کنم او را نجات دهم هیچ فکری نمی کردم که خداوند این توفیق ابدی را در وجود من به یادگار گذاشت.
کد خبر: ۲۰۰
تاریخ انتشار: ۰۸ خرداد ۱۳۹۲ - ۰۹:۰۴ - 29May 2013

مجاهدت خانواده های جانبازان بالاتر ازجبهه های ماست

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، حمید ارفعی جانباز شیمیایی 70 در صد نیروی انتظامی  که 49 سال دارد با وجود ومصائب ورنج زیادی که در زمینه مجروحیت خود می کشد اما در یکی از دفاتر پلیس به علاوه 10 مشغول فعالیت می باشد.

وی درعملیاتهای فتح المبین، بیت المقدس، کربلای 5 وبدر در جبهه های حق علیه باطل جنگیده است که در نهایت درعملیات حلبچه در سال 66 ودر عملیات والفجر 4 شیمیایی می شود.

حمید ارفع در گفت و گو با خبرنگار ما گفت: از سن 15 سالگی زمانی که هنوز دانش آموز بودم وقتی بحث کردهای بعثی ورفتن به جبهه پیش آمد به خاطرعلاقه زیادی که به دفاع از میهنم داشتم پای در رکاب نهاده وبا تمام میل ورغبت رهسپار جنگ با دشمن شدم.

این دلاور مرد قهرمان در خصوص مشکلات روحی وجسمی که برایش در این رابطه پیش آمده، با تمام تواضع و فروتنی اظهار داشت: وقتی که بحث معنوی، دینی ودفاع از وطن پیش می آید مردان مرد تمام مشکلات را برای همیشه به جان می خرند، کار ما یک وظیفه انسانی بوده که همه آحاد رزمندگان وجوانان آن دهه با شوق تمام این کاررا انجام دادند که ما هم این وظیفه بزرگ را به جان خریدیم .

وی با ابرازاینکه مجاهدت خانواده های ما بالاترازجبهه های ما محسوب می شود، افزود: اگر خانواده های ما جانبازان نبودند هیچ کس از ما نمی توانست دوام بیاورد وتحمل این درد های طولانی مدت را داشته باشد، مجاهدتی که خانواده های ما دارند قابل ستایش است. در واقع زنده بودن ما با ضمانت خانواده های جانبازان است که توانستیم تا امروز با این وضعیت بمانیم وهمچنان ادامه دهیم.

حمید ارفعی با اشاره به عملیات والفجر 4، هنگامی که درمنطقه شیمیایی شد، گفت: در آن هنگام یکی از برادران حال چندانی مساعدی نداشت و فاقد ماسک مخصوص بود، یک لحظه ماسک خود را درآورده و روی صورت او گذاشتم، در آن حین یکی ازبچه های رزمنده که بعدها شهید شد (شهید یاخچیان) با اشاره به من گفت: "حمید خودت شیمیایی می شوی ... اما من در آن هنگام به جز اینکه سعی کنم او را نجات دهم هیچ فکر نمی کردم ودر حالی نبودم که بدانم چه وضعیتی بعدا برای من پیش می آید که خداوند این توفیق ابدی را در وجود من به یادگار گذاشت."

این جانباز دلاور گفت: جوان های امروز باید گاهی در برنامه هایشان دیداری با مجروحین ومعلولین جنگی درآسایشگاههای روانی داشته باشند. ما جانبازانی داریم که فقط نفس می کشند و هیچ یک از اعضای بدن آنها سالم نیست. دانش آموزان و دانش آموختگان اگر حتی زمان خیلی کوتاه را هر چند وقت یکباردر کنار آنها باشند درک این قضیه برای آنها قابل لمس تر می شود. چرا که دشمن های قسم خورده ما هنوزتمام نشده اند و تا وقتی خط امام و رهبرمان در این مملکت جاری است آنها در کمین ما هستند، بالاخره یک روز با آنها دست به گریبان خواهیم شد.

وی گفت: ما باید از ژاپن درس بگیریم که بعد از بمباران شیمیایی هیروشیما، مسئولان آنها در برنامه دانشگاهی و آموزش وپرورش با ارائه یک واحد درسی فرهنگ سازی کرده اند.

ارفعی افزود: مسئولین ما نیز باید به شعارخود عمل کنند، آنها باید از وجود جانبازان استفاده کنند چرا که اینها یکی یکی با بالا رفتن سن ونیز شهید شدنشان با ملت وداع می کنند. باید از برکت نفس آنها باید برای جوان ها استفاده شود.

نظر شما
پربیننده ها