گروه ساجد دفاع‌پرس: سردار سرلشکر شهید «محمدابراهیم همت» ۱۲ فروردین سال ۱۳۳۴ در «شهرضا» از توابع استان اصفهان و در خانواده‌ای مستضعف و متدین متولد شد؛ این درحالی است که وقتی در رحم مادر بود، همراه با پدر و مادرش عازم کربلای معلی و زیارت حرم سید و سالار شهیدان (ع) و عتبات عالیات شد و مادر با تنفس شمیم روحبخش حرم اهل‌بیت (ع)، عطر عاشورایی را به این امانت الهی دمید، تا این‌که «محمد ابراهیم» متولد شد و در سایه محبت‌های پدر و مادر وارسته و مهربانش، دوران کودکی را پشت سر گذاشت و وارد مدرسه شد.
«محمدابراهیم» در دوران تحصیل، از هوش و استعداد فوق‌العاده‌ای برخوردار بود و با موفقیت تمام دوران دبستان و دبیرستان را پشت‌سر گذاشت و هنگام فراغت از تحصیل، به‌ویژه تعطیلات تابستانی، با کار و تلاش فراوان، مخارج شخصی خود را برای تحصیل به دست می‌آورد و از این راه به خانواه زحمت‌کش خود نیز کمک قابل توجهی می‌کرد. او با شور و نشاط و مهر و محبتی که داشت، به محیط گرم خانواده صفا و صمیمیت دیگری می‌بخشید؛ به‌طوری که پدرش از آن دوران چنین می‌گوید: «هنگامی که خسته از کار روزانه به خانه بر می‌گشتم، دیدن فرزندم تمامی خستگی‌ها و مرارت‌ها را از وجودم پاک می‌کرد و اگر شبی او را نمی‌دیدم، برایم بسیار تلخ و ناگوار بود».
اشتیاق «محمدابراهیم» به قرآن و فراگیری آن باعث می‌شد که از مادرش با اصرار بخواهد که به او قرآن بیاموزد و فرزندش را در حفظ سوره‌ها کمک کند. این علاقه تا حدی بود که وی از آغاز رفتن به دبستان توانست قرائت کتاب آسمانی قرآن را کاملاً فراگیرد و برخی از سوره‌های کوچک را نیز حفظ کند.
«محمدابراهیم» سال ۱۳۵۲ مقطع دبیرستان را با موفقیت پشت‌سر گذاشت و پس از اخذ دیپلم با نمرات عالی در «دانش‌سرای اصفهان» به ادامه تحصیل پرداخت و پس از دریافت مدرک تحصیلی به سربازی رفت و در لشکر توپخانه اصفهان، مسئولیت آشپزخانه به عهده او گذاشته شده بود؛ اما به گفته خودش، تلخ‌ترین دوران عمرش، همان ۲ سال سربازی بود. او وقتی ماه مبارک رمضان فرا رسید، در میان برخی از سربازان همفکر به دیگر سربازان پیام فرستاد که اگر می‌توانند، روزهای ماه مبارک رمضان را روزه بگیرند و اگر می‌توانند به هنگام سحر برای گرفتن سحری به آشپزخانه بیایند، تا این‌که «ناجی» معدوم فرمانده لشکر، وقتی که از این توصیه «محمدابراهیم» و روزه گرفتن عده‌ای از سربازان مطلع شد، دستور داد همه سربازان به خط شوند و همگی بدون استثناء آب بنوشند و روزه خود را باطل کنند. پس از این جریان «محمدابراهیم» گفته بود: «اگر آن روز با چند تیر مغزم را متلاشی می‌کردند، برایم گواراتر از این بود که با چشمان خود ببینم که چگونه این از خدا بی‌خبران فرمان می‌دهند تا حرمت مقدس‌ترین فریضه دینی‌مان را بشکنیم و تکلیف الهی را زیر پا بگذاریم».
«محمدابراهیم» پس از پیروزی انقلاب اسلامی در جهت ایجاد نظم و دفاع از شهر و راه‌اندازی «کمیته انقلاب اسلامی» در «شهرضا» نقش اساسی داشت و از جمله کسانی بود که سپاه این شهر را با کمک ۲ تن از برادران خود و سه تن از دوستانش تشکیل داد؛ آن‌ها با تدبیر و درایت و نفوذ خانوادگی که در شهر داشتند، مکانی را به‌عنوان مقر سپاه در اختیار گرفته و مقادیر قابل توجهی سلاح از شهربانی شهر به آن‌جا منتقل کردند و از طریق مردم، سایر مایحتاج و نیازمندی‌ها را رفع کردند و به تدریج نیز عناصر حزب‌اللهی به عضویت سپاه درآمدند.هنگامی که مجموعه سپاه سازمان پیدا کرد، او مسؤولیت روابط عمومی را به عهده داشت؛ لذا به همت این شهید بزرگوار و فعالیت‌های شبانه‌روزی برادران پاسدار در سال ۱۳۵۸، یاغیان و اشرار اطراف شهرستان شهرضا که به آزار و اذیت مردم می‌پرداختند، دستگیر و به دادگاه انقلاب اسلامی تحویل داده شدند و شهر از لوث وجود افراد شرور و قاچاقچی پاکسازی شد. همچنین از کارهای اساسی وی در این مقطع، سامان بخشیدن به فعالیت‌های فرهنگی تبلیغی منطقه بود که در آگاه ساختن جوانان و ایجاد شور انقلابی تاثیر به سزایی داشت.
«محمدابراهیم» اواخر سال ۱۳۵۸ برحسب ضرورت و به‌دلیل تجربیات گران‌بهایش در زمینه امور فرهنگی، به «خرمشهر» و سپس به «بندر چابهار» و «کنارک» واقع دز استان «سیستان و بلوچستان» عزیمت کرد و به فعالیت‌های گسترده فرهنگی پرداخت و در خرداد سال ۱۳۵۹ نیز به منطقه «کردستان» که بخش‌هایی از آن در چنگال گروهک‌های مزدور گرفتار شده بود، اعزام شد. ایشان با توکل به خدا و عزمی راسخ، مبارزه بی‌‌امان و همه‌جانبه‌ای را علیه عوامل استکبار جهانی و گروهک‌های خودفروخته در کردستان آغاز و هرروز عرصه را بر آن‌ها تنگتر کرد؛ از طرفی نیز وی در جهت جذب مردم محروم و رفع مشکلات آن‌ها به سهم خود تلاش داشت و برای مقابله با فقر فرهنگی منطقه، اهتمام چشمگیری از خود نشان می‌داد؛ تا جایی که هنگام ترک آن‌جا، مردم منطقه گریه می‌کردند و حتی تحصن نموده و نمی‌خواستند از این وی جدا شوند.
رشادت‌های «محمدابراهیم همت» در برخورد با گروهک‌های یاغی قابل تحسین و ستایش بود؛ براساس آماری که از یادداشت‌های آن شهید والامقام به دست آمده است، سپاه پاسداران پاوه از مهر سال ۱۳۵۹ تا دی سال ۱۳۶۰ با فرماندهی مدبرانه او، ۲۵ عملیات موفق در خصوص پاکسازی روستاها از وجود اشرار، آزادسازی ارتفاعات و درگیری با نیروهای ضدانقلاب داشته است.
«محمدابراهیم همت» پس از شروع جنگ تحمیلی، به صحنه کارزار وارد شد و در طی سالیان حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل، خدمات شایان توجهی از خود برجای گذاشت و افتخارها آفرید؛ به‌طوری که همراه با سردار رشید اسلام، جاویداأثر حاج احمد متوسلیان، به دستور فرماندهی کل سپاه، ماموریت یافت تا ضمن اعزام به جبهه جنوب، تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) را تشکیل دهند.مسئولیت قسمتی از عملیات «فتح‌المبین»، بر عهده این سردار دلاور اسلام بوده و موفقیت عملیات در منطقه کوهستانی (شاوریه) مرهون ایثار و تلاش این سردار بزرگ و همزمان او است. همچنین «محمدابراهیم همت» در عملیات پیروزمندانه «بیت‌المقدس» که به فتح خرمشهر منجر شد، در سمت معاونت تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) فعالیت و تلاش‌های تحصین‌برانگیزی را در شکستن محاصره جاده شلمچه – خرمشهر انجام داد و به حق می‌توان گفت که او و یگان تحت امرش، سهم به‌سزایی در فتح خرمشهر داشته‌اند و با وجود این‌که منطقه عملیاتی دشت بود، او با استفاده از بهترین تدبیر نظامی، رزمندگان را به‌نحوه مطلوبی فرماندهی کرد.
سردار رشید اسلام «محمدابراهیم همت» سال ۱۳۶۱ به‌منظور یاری رساندن به مردم مسلمان و مظلوم لبنان که مورد هجوم ناجوانمردانه رژیم‌صهیونیستی قرار گرفته بودند، راهی آن دیار شده و پس از ۲ ماه حضور در این خطه، به میهن اسلامی بازگشت و دوباره در محور جنگ و جهاد قرار گرفت، تا این‌که با شروع عملیات «رمضان» در تاریخ ۱۳۶۱/۴/۲۳ در منطقه شرق بصره، فرماندهی تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) را برعهده گرفت و بعدها با ارتقاء این تیپ به لشکر، تا زمان شهادتش در سمت فرماندهی آن انجام وظیفه کرد.
این فرمادنده دلاور سپاه اسلام در عملیات‌های «مسلم‌بن عقیل» و «محرم» که فرماندهی قرارگاه ظفر را نیز برعهده داشت، سلحشورانه با دشمن زبون جنگید و در عملیات «والفجر مقدماتی» نیز مسئولیت سپاه یازدهم قدر را که شامل لشکر ۲۷ محمدرسول‌الله (ص)، لشکر ۳۱ عاشورا، لشکر ۵ نصر و تیپ ۱۰ سیدالشهدا (ع) بود را بر عهده گرفت.
سرعت عمل و صلابت رزمندگان لشکر ۲۷ محمدرسول‌الله (ص) تحت فرماندهی «محمدابراهیم همت» در علمیات «والفجر چهار» و تصرف ارتفاعات «کانی‌مانگا» در آن مقاطع، از خاطره‌ها محو نمی‌شود. همچنین صلابت، اقتدار و استقامت فراموش‌نشدنی این شهید والامقام و رزمندگان لشکر ۲۷ محمدرسول‌الله (ص) در جریان عملیات «خیبر» در منطقه «طلائیه» و تصرف «جزایر مجنون» و حفظ آن با وجود پاتک‌های شدید دشمن نیز از افتخارت تاریخ دفاع مقدس محسوب می‌شود؛ مقاومت و پایمردی آن‌ها به قدری تحسین‌برانگیز بود که حتی فرمانده سپاه سوم عراق نیز در یکی از اظهاراتش گفته بود: «...ما آن‌قدر آتش بر جزایر مجنون فرو ریختیم و آن‌چنان آن‌جا را بمباران شدید نمودیم که از جزیره مجنون جز تلی خاکستر چیز دیگری باقی نیست!».این سردار رشید اسلام بدون‌هراس و ترس از دشمن و با وجود بی‌خوابی‌های مکرر، همچنان به ادای تکلیف و اجرای فرمان حضرت امام خمینی (ره) مبنی بر حفظ جزایر مجنون می‌اندیشید و خطاب به برادران پاسدار و بسیجی می‌گفت: «برادران امروز مسئله ما، مسئله اسلام و حفظ و حراست از حریم قرآن است. بدون تردید یا همه باید پرچم سرغ عاشورایی حسین (ع) را به دوش کشیم و قداست مکتب‌مان، مملکت و ناموس‌مان را پاسداری و حراست کنیم و با گوشت و خون به حفظ جزیره، همت نماییم، یا این‌که پرچم ذلت و تسلیم را در مقابل دشمنان خدا بالا ببریم و این ننگ و بدبختی را به دامن مطهر اعتقادمان روا داریم، که اطمینان دارم شما طالبان حریت و شرف هستید».
سرانجام سردار رشید اسلام «محمدابراهیم همت» ۱۷ اسفند سال ۱۳۶۲ در عملیات «خیبر»، زمانی که برای بررسی وضعیت جبهه به جلو رفته بود، بر اثر اصابت گلوله توپ در نزدیکی‌اش، در محل تقاطع جاده‌های جزایر مجنون شمالی و جنوبی به‌همراه معاونش «اکبر زجاجی» به شهادت رسید؛ این درحالی است که به گفته همسرش: «حاجی به من می‌گفت، من در مکه معظمه از خدا خواستم که نه اسیر شوم و نه معلول و نه مجروح. فقط زمانی که آن‌قدر نزد او عزیز شدم که جزو اولیائش قرار گیرم و همنشینی با پیامبر (ص) را نصیبم کند، مرا در جا شهید کند، آن‌چنان که لحظه‌ای بعد وجود نداشته باشم».
انتهای پیام/ 113
