ما باید پیام‌آور انسان‌هایی باشیم كه در عرصه نبرد با باطل به خیل شهدا پیوستند

به گزارش دفاع پرس از زنجان، یوسف خوئینی فرزند ایران یکی از غیورمردان کشورمان است که با پا گذاشتن بر نفس دنیایی خود به جنگ با دشمنان اسلام شتافت و رفتنش زمانی قوت گرفت که سینه‌اش از شنیدن خبر شهادت هم‌رزمانش به درد می‌آمد، در نتیجه رفتن را بر ماندن ترجیح می‌داد.

شهید یوسف خوئینی در 28 خرداد ماه سال 47 در زنجان متولد شد و با شروع جنگ تحمیلی عازم میدان نبرد شد که 30 دی ماه سال 65 در ارومیه به درجه شهادت نایل آمد.

فرازی از وصیتنامه شهید یوسف خوئینی

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام او كه همه چیزم از اوست. زندگی و زنده ماندنم از اوست. به نام او كه از اویم. بودنم و هستیم از اوست. رفتنم و بودنم از اوست. یادم از اوست. جانم از اوست. معشوقم و معبودم و مقصودم هست و بالاخره امیدم اوست. او را سپاس و حمد می گویم كه در چنین عصر و دوره‌ای عصر پیشرفت اسلام در تمامی جهان است، به خصوص در كشورمان به من و دوستان‌مان توفیق را نصیب كرد كه در راه او به منزلهایی برسیم و قدمی هر چند كوتاه و كم ولی واقعی و محكم و استوار برداریم و بتوانیم دین خودمان را نسبت به اسلام و قرآن ادا كنیم.

اسلامی كه در آن روز توسط خاندان بنی امیه به ظاهر از بین رفت ولی شعله این آتش نه تنها از بین نرفت، بلكه شعله ورتر شد و دامنه‌اش گسترش یافت تا در این وهله از زمان، كه انقلابی در كشورمان بوجود آمد، باز یزیدانی پیدا شدند و سد راه این انقلاب شدند و در مقابل مومنانی پیدا شدند كه حسین وار در مقابل این ستم‌ها ایستادگی كردند و نگذاشتند این انقلاب در نطفه خفه شود و این امانت را صحیح و سالم بدست ما دادند و از اینجاست كه رسالت ما شروع می‌شود. رسالتی كه سنگینی آن را كوه‌ها تحمل نمی‌كنند.

زیرا ما باید پیام‌آور انسان‌هایی باشیم كه در عرصه نبرد با باطل به خیل شهدا پیوستند و راه گلگون شهیدان را پر رنگتر كردند و نیز، رسالتی دیگر و آن رسالت نبرد با باطل است كه من در این مورد خداوند متعال را بسیار شکرگزار هستم كه به من توفیق داد، در این نبرد شركت كنم و نیز اگر خدا خواست در این راه جانم را نیز فدا می كنم؛ ان‌شاءالله.

با توجه به مقدمه‌ای كه در متن بالا آمده است از همه خواهران و برادرانی كه وصیتنامه مرا می‌خوانند، می خواهم كه سعی كنند این رسالت را كه از دوش ما به زمین افتاده است بر دوش بگیرند و زینب وار و علی گونه رسالت را تا قیام منتظر ادامه دهند و سعی كنید همیشه به حرف امام امت گوش داده و به آن عمل كنید. حجاب خود را حفظ كنید و با دشمنان داخلی و خارجی مقابله نمایید.در وهله اول، نیروی با عظمت خداوند را از مد نظر دور ندارید و همیشه در تمام امورات‌تان خداوند را شاهد و ناظر بگیرید.

در پایان سخنی چند با خانواده‌ام دارم:

به امید بخشش. به امید پیروزی هر چه سریع‌تر رزمندگان اسلام و زیارت و دیدار در كربلای حسینی.

بارالها معبودا مولایم به ما توفیق و قوت آزاد بده كه بتوانیم در همه ابعاد روحی و جسمی تو را مد نظر قرار داده باشیم.

الهی تو خودت مرا در این دو راهی كه هستیم پیروز و موفق و مورد رضای خودت از تمام مشقاتش سربلند و روسفید راهنمایی كن.

یك راه: راه دنیا و برگشتن به عقب و شهر است و یكی راه جنگ با دشمنان دین خدا و یاری امام مظلوم و در ظاهر تحمل مشكلات و مشقات و بالاخره قبول مرگ در راه خدا است و من نیز در این وهله از زمان این راه مقدس را انتخاب می‌كنم و امیدوارم كه خداوند متعال مرا و همه ما را در این راه پیروز و موفق و روسفید از امام حسین و یارانش بیرون بیاورد ان شاء الله.

خدایا: نمی دانم با توچه بگویم. چه دارم كه بگویم اگر چیزی را هم كه می گویم را می‌دانی و می‌دانم كه عالم به هر چیزی هستی و قادر به تمام عوالم وجود موجود ...

خداوندا من در این راه از پدر و مادرم و برادرانم و خواهرانم و خانواده‌ام گذشته ام و به راه تو آمده‌ام و برای خدمت و انجام وظیفه به درگاهت رو به سوی تو گذاشته ام.

خداوندا! از تو می خواهم كه از گناهانم بگذری و به ما از روی فضل و كرمت برخورد كنی و با عدالت و قسط خودت مدارا نكنی. زیرا كه در این صورت ما مجنون و شكست خورده و سرافكنده می‌باشیم.

خداوندا: از تو می خواهم كه به پدرم كه برایم زحمت‌های زیادی را متحمل شده و به مادرم كه رنج مرا كشیده‌است و بزرگم كرده‌است اجر جزیل و صبر بیشتر عنایت نمائی.