نقش نهاجا در سال نخست جنگ نادیده گرفته می‌شود

امیر سرتیپ دوم «رضا رمضانی» از خلبانان دوران دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع پرس اظهار داشت: یک خلبان باید دوره‌های طولانی و پر هزینه‌ای را طی کند تا به درجه خلبانی نائل شود و پس از رسیدن به این درجه باید ساعت‌ها پرواز داشته باشد تا بتواند به عنوان یک خلبان زبده پرواز جنگی شناخته شود.

وی افزود: خلبانان غیوری همچون چنگیز سپهر، غفور جدی، عباس دوران، شهید اقبالی و... جزو نفراتی بودند که در ارتش پاکسازی شده و از نیروی هوایی رفته بودند اما با شنیدن خبر بمباران پایگاه‌های هوایی کشور، این خلبانان غیور دوباره حضور پیدا کردند تا دین خود را به عنوان سرباز میهن به کشور ادا کنند. این عزیزان گفتند کشور برای چنین روزهایی برای ما هزینه کرده و ما نسبت به وضعیت بحرانی امروز خود را مکلف می‌دانیم.

وی با اشاره به نقش آفرینی‌های خلبانان تیزپرواز نهاجا گفت: بدون شک آن چیزی که مسلم است در دوران دفاع مقدس روزانه 220 سورتی پرواز از پایگاه‌های بوشهر، دزفول و همدان بر روی خوزستان بطور یکنواخت انجام می‌شد و نیروهای عراقی در حال ورود به خاک کشور و ستون‌ها و عقبه‌ لشکرهای دشمن را درهم می‌شکستند و آنها را متواری و به حاشیه‌ها رانده و زمینگیر می‌کردند و بعد از آن نیروهای سطحی و زمینی ما حضور پیدا می‌کردند و از نفوذ بعثی‌ها جلوگیری می‌کردند.

امیر رمضانی بیان کرد: عامل شکست استراتژی عراق در فتح یک هفته‌ای خوزستان نیروی هوایی بود و بعد از چند روز هم هوانیروز قهرمان با حضور در این مناطق دشمن را از کرده خود پشیمان کردند.

وی با بیان اینکه متاسفانه نقش نیروی هوایی در دفاع از کشور و زمینگیر نمودن دشمن در سال نخست جنگ نادیده گرفته می‌شود، خاطرنشان کرد: یک اطلاعات آماری در این زمینه می‌تواند خیلی از مسائل را روشن کند؛ رژیم بعث عراق بعد از چندین ماه آمادگی و بسترسازی برای آغاز جنگ تحمیلی، در روز 31 شهریور با 192 سورتی پرواز به ایران حمله کرد. آمارهای حملات روزهای بعدی هم مشخص است و چرا به یکباره تعداد حملات هوایی دشمن بطور فاحشی کاهش  می‌یابد. در پاسخ باید گفت یا اینها در آسمان مورد هدف قرار گرفتند یا در پایگاه‌هایشان و یا اینکه فرودگاهی برای بلند شدن نداشتند.

امیر رمضانی تصریح کرد: در برخی اطلاعات بدست آمده از آن روزها آمده است که برخی پایگاه‌های هوایی دشمن تا 45 روز قابلیت پروازی نداشتند. این نقش نیروی هوایی در دفع حملات زمینی و انهدام قدرت هوایی دشمن در ابتدای جنگ بود.

وی اضافه کرد: حملات نیروی هوایی در یک محدوده ده کیلومتری نبود که دیده شود و به چشم آید، بلکه حملات این نیرو گسترده و عمق خاک دشمن را هدف قرار می‌داد که تاثیر آن را بیشتر از هر کسی دشمن متوجه بود و ما نیز آثار ناشی از آن را در عملکرد ضعیف دشمن در جریان جنگ مشاهده می‌کردیم.

امیر رمضانی گفت: اینکه دشمن نتوانست استراتژی تصاحب یک هفته‌ای استان خوزستان را عملیاتی کند و پشت رودخانه کرخه ماند، چیزی جز رشادت‌های خلبانان نیروی هوایی و از خودگذشتگی هوانیروز قهرمان و در مراحل بعد حضور نیروی زمینی ارتش و نیروهای از جان گذشته مردمی نبود.

این خلبان پیشکسوت نهاجا در پایان عنوان کرد: آن روزها سه لشکر از نیروی زمینی ارتش در شمالغرب درگیر بودند و در جنوب لشکر 92 زرهی و تیپ 37 شیراز حضور داشتند که این عزیزان با تمام توان در برابر دشمن ایستادگی کردند و به کمک نیروهای مردمی در برابر دشمن ایستادند. باید توجه داشت که جواب توپ را باید با توپ داد، جواب تانک را باید با تانک و بالگرد و جواب نیروی هوایی دشمن را باید با نیروی هوایی و پدافند داد و ارتش این تجهیزات را در اختیار داشت و بطور شایسته‌ای برای دفع حملات دشمن استفاده کرد.

انتهای پیام/ 221