به گزارش دفاع پرس از یزد، محمود آبیار فیروز آبادی خانواده اش کشاورز بودند و بسیار مذهبی؛ از آن هایی که حسابی هوای حلال و حرام مالشان را داشتند. در اوضاع و شرایط فاسد قبل از انقلاب، ارتباط شان با مسجد قطع نمی شد. این حضور مدام و همیشگی در مسجد، بعد از پیروزی انقلاب قالب تازه ای به خود گرفت.
محمود، در اول اردیبشهت 1339 متولد شد، تحصیلات خود را تا دیپلم در میبد سپری کرد. و بعد از آن به دانشگاه خرم آباد راه یافت و مدرک فوق دیپلم را گرفت.
در این دوران همه هم و غمش شده بود فعالیت در جهت پیشبرد اهداف انقلابی که سخت و با بهای سنگین به ثمر رسیده بود. از دانشجویان مبارز و انقلابی بود که با تلاش خستگی ناپذیر در دوران قبل و بعد از انقلاب فعالیت داشت.
«محمود آبیار فیروز آبادی» از شهدای دانشجویی بود که در11 آبان ماه و عملیات محرم در منطقه دهلران به شهادت رسید و نامش برای همیشه در تاریخ جاودانه شد.
وی در بخشی از وصیت نامه خود به مادرش چنین می گوید: « مادر جان، هم اكنون كه جنازه من روبرويت قرارگرفته به خود بيا؛ مادر مبادا كه گريه كنی و ناراحت شوی هرچند كه می دانم مادری تو مانع از اين كار می شود. اما يك سخن با تو دارم و آن اين است كه من در دوران كودكی مقام تو را نشناختم و شما را اذيت كردم. به عوض اينكه گريه كنی مرا حلال كن تا روحم شاد باشد و هيچ ناراحت نباشيد. اين راهی است كه همه پير و جوان بايد بروند پس چه بهتر كه انسان در دوران جواني برود كه كمتر گناه كرده باشد. »
