به گزارش دفاع پرس از زنجان، در گوشه‌ای کنار سنگر نشسته بود و به رزمندگانی که هریک مشغول کاری بودند می‌نگریست، یک خودکار و چند برگ کاغذ در دستش بود که گاهی یک کلمه بر روی آن می‌نوشت و یا خط خطی می‌کرد که با صدای فرمانده به خودش آمد، سریع از جایش بلند شد و لباسش را که خاکی شده بود تکاند و به طرف فرمانده رفت.
سلام حاجی امری باشه در خدمتم، فرمانده نگاهی به قد و بالایش انداخت و دست روی شانه رزمنده‌اش گذاشت و گفت: امشب یک مهمانی بزرگی داریم! خودتو آماده کن که شرمنده مهمانا نشیم و خوب ازشون پذیرایی کنیم، فقط اگر امانتی برا خانواده داری سریع آماده کن که یه وقت دیر نشه.
سرشو آروم پایین انداخت و گفت به چشم حاجی حتما، از هم جدا شدند و باز به سمت گوشه سنگر قدم برداشت، به تمام دارایش در زندگی فکر می‌کرد و در نهایت خودکار را برداشت و شروع به نوشتن کرد؛ بسم الله الرحمن الرحیم.
پدر و مادر و خواهرانش تنها دارایی زندگیش بودند برای آنان نوشت و هر آنچه که لازم بود.
از بدهکاریش در حق‌الله و حق‌الناس ریز به ریز در نامه برای‌شان نوشت؛ کلمه والسلام را که نوشت یکبار دیگر نوشته‌اش را خواند و آرام با آستینش اشک گوشه چشمش را پاک کرد و کاغذ را تاکرده و در جیب پیراهنش گذاشت و برخاست و به داخل سنگر رفت .
خودش را برای مهمانی شب آماده کرد، در گوشه‌ای از تاریکی شب نشست و مشغول خواندن زیارت عاشورا شد؛ این‌ها همگی شرح حال انسان‌هایی بود که در گذر تاریخ برای پاسداشت حرمت دین اسلام و ناموس و کشور از جان خود گذشتند و امروز تنها نامی از رشادت‌های‌شان باقی مانده است.
امروز هفتمآذرماه سالروز شهادت هفت بزرگمرد تاریخ حماسه کشورمان و استان زنجان است که شهیدان عوضعلی قربانی، اعزامی از ابهر یگان بسیج، رجبعلی محبی اعزامی از ابهر یگان بسیج، فریدون حیدری اعزامی از زنجان یگان بسیج، محمود رجبی گوندره اعزامی از خدابنده یگان بسیج، محمد بیک وردی اعزامی از ابهر یگان ارتش، اپیکعلی باقری اعزامی از زنجان یگان ناجا، شهاب الدین محمدی اعزامی از زنجان یگان سپاه، این هفت شهید نیز همچون سایر هم‌رزمان‌شان دلاورانه جنگیدند و امروز نام‌شان به عنوان غیور مردان تاریخ ایران برده می‌شود.
انتهای پیام/
