روزنامهنگار مصری:
به نفع مصر و ایران نیست که سالهای قطع روابطشان به درازا بکشد
روزنامهنگار مصری با بیان اینکه هر حرف و حدیثی درباره اختلاف و عدم همکاری بین ایران و مصر ناشی از کارشکنیهای پنهان کشورهایی است که به ارزش دو کشور واقفند، مینویسد: به نفع تهران و قاهره نیست که سالهای قطع روابطشان به درازا بکشد.
به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، روزنامه مصری الیوم السابع در مقالهای به قلم کریم عبدالسلام با عنوان «ضرورت گشایش با ایران» مینویسد: چه چیز مانع از سفر رئیس جمهور حسن روحانی به قاهره یا ابتکار عمل رئیس جمهور السیسی برای سفر به تهران میشود؟
نویسنده این مقاله با بیان اینکه پروندهها و مشترکات بین دو کشور بزرگ منطقه چنان بی شمار و فراوان است که ضرورت هماهنگی بین دو کشور را به نفع منطقه قطعی میکند، میافزاید: بهای هرگونه تاخیر در تقویت این هماهنگی در سطحی مطلوب بین دو کشور را کل منطقه میپردازند. بهایی که با دخالت کشورهای بزرگ آغاز میشود و با ابرقدرت نمایی پوشالی کشورهای کوچک انگلی و طفیلی پایان مییابد که به صورت موقت به دلارهای نفتی مازاد دست یافتهاند.
به باور نویسنده این مقاله، قاهره و تهران به حکم جایگاه تاریخی و موقعیت ژئوپلتیک خود به تنهایی میتوانند منطقه خاورمیانه را به سوی ثبات و همکاری ثمربخش و مفید هدایت و رهبری کنند.
وی میافزاید: هرگونه حرف و حدیثی درباره اختلافات و عدم همکاری بین دو پایتخت بزرگ قطعا ناشی از فشارها و کارشکنیهای پنهان کشورهایی است که به ارزش مصر و ایران واقف هستند، ولی خواستار هماهنگی این دو کشور برای تنظیم و ساماندهی توازن و اوضاع خاورمیانه از آسیای میانه تا اقیانوس هند در جنوب و دریای مدیترانه در شمال و تا سواحل اقیانوس آرام در غرب با عرصه گستردهای از منابع انسانی و طبیعی نیستند.
به گزارش فارس کریم عبدالسلام در مقالهاش خاطرنشان میکند: به نفع مصر و ایران نیست که سالهای قطع روابط بین دو کشور تا سی و پنج سال به درازا بکشد، بدون آنکه هیچ توجیهی برای تداوم این وضعیت وجود داشته باشد. کشور مصر جنگهای تلخی را با اسرائیل پشت سر گذاشته، ولی اقدام به برقراری صلح و روابط دیپلماتیک و تجاری و هماهنگی امنیتی با آن کرده است. درحالی که در قبال ایرانی که شریک و همکار اساسی و اصلی مصر در منطقه و جهان اسلام و جنبش عدم تعهد است و نه تنها هرگز با این کشور جنگی نداشته، بلکه در گذشته روابط خویشاوندی بین دو کشور برقرار بوده، رویکرد مشابهی را دنبال نکرده است.
وی عنوان میکند: معقول و منطقی نیست که مصر بر شایعات مربوط به تهدید تهران برای امنیت خلیج فارس بعنوان اصل و مبنای تعامل سرسختانه با ایران تکیه کند و تفکر جلوگیری از ورود به گفتوگوی جدی و روابط عادی با کشور ایران نیز در حالی مطرح میشود که کشورهای خلیج فارس خود اقدام به تبادل سفرا با تهران کردهاند و روابط اقتصادی و سیاسی پررونقی با ایران دارند.
در ادامه این مطلب آمده است: اگر واقعا باید بر مبنای اصل امنیت خلیج فارس بعنوان بخشی جدایی ناپذیر از امنیت مصر تکیه کنیم، پس آیا قدرت و ظرفیت ما در حمایت از این عرصه گسترده امنیتی با وجود قطع روابط و دشمنی با کشوری که برخی آن را بزرگترین تهدید برای امنیت خلیج فارس میدانند، محقق میشود یا با وجود کانالهای گسترده ارتباط و روابط مستحکمی که منجر به تقویت گفتوگو و مذاکره و مداخله سریع در بحرانها میشود؟
نویسنده میافزاید: قطعا هرگونه تحرک و حل و فصل در بحران ناگهانی بین ایران و کشورهای خلیج فارس با وجود روابط تنگاتنگ بین قاهره و تهران امکانپذیرتر و موفقتر خواهد بود و بدون این روابط چنین امکانی میسر نیست. چنانکه رفع توهمات در مورد توسعه طلبیهای امپراطوری ایران و تلاش ایران برای بلعیدن پایتختهای عربی یکی پس از دیگری تنها زمانی ممکن است که قاهره شکاف سیاسی موجود ناشی از افول نقش مصر را در خلال سالهای مقابله با طرح صهیونیستی - آمریکایی در منطقه پر کند و اکنون زمان بازگشت قاهره به جایگاه خود با هماهنگی با قدرت تعادل بخش در تهران است.
منبع:فارس