احمد متوسلیان قله کار گلعلی بابایی است/ در دفاع مقدس از جنس او کمتر داریم

او در این گفتگو به فعالیت‌های گلعلی بابایی در حوزه فرهنگی لشکر 27 می پردازد و از داوطلب بودن گلعلی برای پیگیری کارهای فرهنگی می‌گوید. متن این گفتگو را که به بهانه برگزاری بزرگداشت گل علی بابایی صورت گرفته است را در زیر می خوانید:

سردار بیگدلی، آشنایی شما با گلعلی بابایی به چه صورت شکل گرفت؟

آشنایی من با ایشان به دوران دفاع مقدس باز می‌گردد. اولین بار ایشان را در پادگان ولیعصر دیدم. عقبه لشگر 27 حضرت رسول (ص) همین پادگان بود. ایشان از رزمندگان گردان‌های حبیب مظاهر و مالک اشتربود که مدتی هم به عنوان نیروی انسانی خدمت کرد که البته ارتباط ما بیشتر در دوره‌ای بود که به عنوان نیروی انسانی فعالیت می‌کرد. اما اوج ارتباط ما بعد از جنگ آن هم بیشتر در دوران تفحص پیکر شهدا بود. ایشان جانشین معاونت نیروی انسانی بود و مسئله تفحص به نیروی انسانی باز می‌گشت. حسن موضوع داوطلب بودن ایشان بود. در سال 69 که جنگ تمام شد و به تهران بازگشتیم، من جزو گردان تخریب لشکر بودم گلعلی بابایی معاون نیروی انسانی بود. ما و اطلاعات لشکر به همراه قدیمی‌ترهای تخریب و... جمعی شدیم و برای تفحص پیکر مطهر شهدا راه افتادیم.

این حرکت استمرار داشت و آشنایی ما هرچه جلوتر می‌رفت من با زوایای شخصیتی ایشان بیشتر آشنا می‌شدم تا اینکه در سال 72 کاری را شروع کردیم به نام تحلیل نبرد در لشکر. یعنی عملکرد لشکر را با مصاحبه و تحقیق و پژوهش بررسی می کردیم. آقای بابایی هم به عنوان کسی که دستی بر قلم داشت خاطرات را نگارش می کرد. البته آن موقع هنوز به فضای مستند نویسی نیامده بود. وقتی عملیات فتح المبین و بیت المقدس خروجی پیدا کرد و محصول داد او به عنوان معاون فرهنگی لشکر27 منصوب شد. تا این زمان گلعلی بابایی سه مقطع نیروی ستادی، نیروی انسانی و معاونت فرهنگی را پشت سر گذاشت. به نظر من شناخت و شکوفایی او در حوزه فرهنگی بود. ارتباط من با ایشان و آقای حسین بهزاد هنگام کتابت کتاب هم پای صاعقه و ضربت متقابل نمود یافت و هم اکنون هم مشغول پروژه ای در خصوص عملیات خیبر هستیم. اینکه کتاب ایشان توسط مقام معظم رهبری توشیح می‌شود و به دل می‌نشیند، اینکه کسی خودش تاریخ مصور جنگ باشد قلمش از یک حس درونی و فارق از هرگونه تملق یا ستایش افراد برخوردار است، درواقع این حقیقت نویسی است. مستند نویسی است.در رمان نویسی ذهن نویسنده باز است اما در مستند نویسی حقیقت را می طلبد که این نقطه بارز ایشان است و البته متاثر از جنس کار است. شاید این ویژگی در نویسندگان آینده نباشد. ما در دفاع مقدس از جنس گلعلی بابایی کمتر داریم.

نقش ایشان در ترویج ادبیات دفاع مقدس چگونه ارزیابی می کنید؟

ما خیلی نویسنده داریم هر کسی هم ویژگی‌هایی دارد اما ویژگی ایشان اخلاص اوست. در نگارش و بیان. این کتاب امروز توانسته به گنجینه‌ای از اطلاعات لشگر 27 دست پیدا کند. چه به لحاظ ذهنی چه عینی. و اینکه نوع کاری که انجام دادند مثل «همپای صاعقه» هر کدام این کتاب ها جا دارد ده ها تحقیق و کتاب از دل آنها بیرون بیاید.

من معتقدم هر اتفاقی افتاده باید همان را گفت. شاید برخی تصور کنند چیزی را که من می‌نویسم، قشنگ‌تر از واقعیت است، اما دفاع مقدس ما درون دارد. این درون باید برای دیگران آشکار شود. پس در بیان مطالب باید حقیقت گفته شود. ایستاده در غبار را را از روی کتاب «همپای صاعقه» نوشته اند. جمع آوری مطالب توسط ما طبقه بندی سازمانی بود اما کار گلعلی بابایی پالایش بود. یعنی امکان دسترسی محمد حسین مهدویان به مطالب همپای صاعقه خیلی بیشتر از مطالبی است که توسط من و امثال من جمع آوری شده است.

نتیجه این می شود که فیلم ایستاده در غبار پدیدار می شود. احمد متوسلیان قله کار گلعلی بابایی و حسین بهزاد است. آنها عمری را در این راه گذاشته اند. در این سی سالی که او را می شناسم خیلی زود مو سفید کرد ولی از نظر شکستگی ظاهری در این چند سالی که قلم می زند بیشتر. سوی چشمش را در این راه گذاشته است، شب بیداری ها. در این سالها عامل جدایی او از زمان فقط فواصل نماز بوده.

در مورد سختی های نگارش هم پای صاعقه کمی برایمان می گویید.

آن روزها که گلعلی بابایی وحسین بهزاد این کتاب را قلم می زدند یک زمان هایی شرایطی پیش می آمد که می دیدم واقعا زمان را گم کرده‌اند. این نشان از همان تلاش و سختی هایی است که کشیده شده است. مقاومت ایشان هم ستودنی است. در مقابل نا ملایمات سر فرو نیاورده است.

خاطره‌ای از فعالیت مشترک با گلعلی بابایی در خاطر دارید؟

اوایل دهه هفتاد بود. یک روز در راه عزیمت برای تفحص شهدا بودیم که در جاده قم متوجه شدیم یک ماشین تصادف کرده و متلاشی شده است. راننده را که یک آقای مجروح بود در آمبولانسی که همراهمان بود، گذاشتیم و مدارک داخل ماشین که همراه آن مقادیر زیادی اسناد و وجوه نقد بود را نیز با خود بردیم. در ماشین متوجه شدیم ایشان اخوی سرلشکر فیروزآبادی و فامیل ایت الله دری نجف ابادی هستند که در راه رفتن به مجمع نهج البلاغه به تهران تصادف کرده است.

بعد از آن به منزل آیت الله دری نجف آبادی  رفتیم. متوجه شدیم اخوی یا فرزند ایت الله همرزم گلعلی بابایی بوده است. ما دیگر به جای تفحص و جنوب به سمت منزل ایشان رفتیم و دنبال کار ایشان را گرفتیم.

بعد از آن عازم منطقه جنوب شدیم. خیر و برکتی هم در آن ماموریت بود که تعداد بسیار زیادی شهید تفحص کردیم.

گلعلی در پیکر بندی شهدا خیلی اصرار داشت که چیزی به هم نخورد. اینکه استخوان ها حتی از داخل لباس به هم نریزد.بعد از آن در معراج شهدای خوزستان تا چشم کار می کرد شهید چیده بود. گلعلی بابایی خودش می رفت کارت ها و پلاک ها را تطبیق می داد. خیلی عاشقانه کار می کرد.

درباره ویژگی های شخصیتی آقای بابایی برایمان می گویید.

گلعلی بابایی شخصیت تک بعدی نیست که صرفا محقق باشد یا نویسنده. او یک شخصیت هنری است. هر جا که فعالیتی برای ترویج فرهنگ دفاع مقدس باشد ایشان حاضر هست. از «شبی با مرتضی» مراسمی که برای شهید آوینی گرفته شد تا «شب آفتابی» همیشه پیش قدم بوده است. او از من جلوتر بود. در زمینه دفاع مقدس چه فیلم باشد یا عکس یا هر کار هنری دیگری ایشان حضور دارد. شخصیت ایشان شخصیت حقیقی است که لایه پنهان ندارد. شما در نشست و برخاست متوجه صدق و صفای ایشان خواهید شد.

گفتنی است مراسم پاسداشت گل علی بابایی، یکشنبه 19 دی ماه ساعت 18 در نخلستان اوج واقع در خیابان طالقانی، خیابان برادران مظفر شمالی برگزار خواهد شد.

 

منبع: تسنیم