گروه فرهنگ و هنر
دفاع پرس- هادی کافی در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری دفاع مقدس قرار داد، به بررسی و تحلیل فیلم چراغهای ناتمام پرداخت و نوشت: در دومین روز سیوپنجمین جشنواره فیلم فجر در کاخ جشنواره، «چراغهای ناتمام» اولین فیلم مصطفی سلطانی به نمایش درآمد و موضوع دفاع مقدس دوباره بر پرده سینمای ایران نقش بست.
چراغهای ناتمام، روایتی از یک نویسنده است که سفارش نویس نیست و فضای حاکم بر جامعه امروزمان که هیچ ارزشی نمانده مگر پول را نمیپذرید. حتی به قیمت اینکه زندگی شخصیاش دچار بحران مالی شده و جایگاه اجتماعیاش و حتی شأن این نویسنده در محل زندگی و در بین خانواده و فامیل هم دچار تزلزل شده است. او دنبال واقعیتی است که ظاهرا هیچکس دیگر به دنبال آن نیست.
در این میان یک کوله پشتی از دوران دفاع مقدس پیدا شده و یک نهاد به دنبال این است که یک نویسنده خوب، داستان این کوله پشتی را بنویسد. داستان در نهایت نوشته میشود و «امیرحسین» قهرمان این داستان میشود.
«چراغهای ناتمام» هر چند اولین فیلم مصطفی سلطانی است؛ اما از نظر فنی این فیلم را نمیتوان تجربه یک کارگردان تازه کار دانست و اولین تجربه سلطانی در مقام کارگردانی از نظر فنی تا حدودی از آب درآمده است؛ اما آنچه یک فیلم را به جزئی از سینما تبدیل میکند تنها مسائل فنی از جمله نور و صدا و تصویر نیست.
داستان و شخصیتپردازی در فیلم باید برای مخاطب همذاتپنداری کرده و موقعیتی را خلق کند که او را وادار به فکر کرده، یا حداقل لذتی حتی موقتی ببرد، بخندد، گریه کند، افسوس بخورد و .... .
لذا اولین فیلم مصطفی سلطانی نتوانست هیچ کدام از اینها را به وجود بیاورد. داستان این فیلم نه شخصیت مشخصی را خلق کرده و نه روایتی است ملموس از یک واقعه یا یک موقعیت. این فیلم اصلا شخصیتهای دفاع مقدس را هم خوب به تصویر نکشیده است.
در آخر فیلم هم شاید مصطفی سلطانی خواسته تا دین خود را به پدر رزمندهاش، جناب آقای علی سلطانی ادا کند و در فیلم، پدر است که در آخر به این نویسنده کمک میکند تا مثلا گره داستان را باز کند.
ای کاش بخش بیشتری از هزینههایی که برای این فیلم شده برای نگارش فیلمنامهای قویتر میشد تا داستان هشت سال دفاع مقدس بر پرده نقرهای سینمای ایران، مانند گذشته درخشان میماند. بعید است «چراغ های ناتمام» بتواند مخاطب پیدا کند و بهتر است فیلم ساختن برای دغدغههای شخصی برای همان فیلمهای روشنفکری بماند و موضوع دفاع مقدس را به این سمت نبریم.
انتهای پیام/121