به گزارش خبرنگار بینالملل دفاع پرس، انقلاب بحرین از میان خونهای جوانانی که به تازگی توسط عوامل مزدور رژیم صهیونیستی-تکفیری آل خلیفه به فیض شهادت نائل شدهاند، وارد هفتمین سال خود شد.
در این 6 سال که از ایستادگی و استقامت ملت بحرین برای رسیدن به حقوق خود میگذرد، متأسفانه نهتنها مقامات حکومت صهیونیستی این کشور به هیچ یک از خواستههای برحق ملت این کشور تن ندادهاند، بلکه با افزایش موج تروریسم دولتی مبتنی بر تخریب، توهین، خشونت، اسارت و قتل ثابت کردهاند که با دوستان داعشی و تکفیری خود در عراق و سوریه هیچ فرقی ندارند جز یک ژست محترمانه که در پس آن، لشکری از شیاطین انسی تحت فرمان ابلیس لعین پنهان شده اند!
بررسی مواضع حکومت بحرین از آنجا ضروری به نظر میرسد که نیاز است با دید دقیقتری نسبت به اتخاذ استراتژی پیرامون شیوههای مواجهه با مزدوران محور تلآویو-لندن-واشنگتن-ریاض، که ردای حاکمیت و جامه اشغال جزیره بحرین را بر تن کردهاند، اظهار نظر و اقدام به عمل کرد.
با وجود اینکه راهکار مسالمتآمیز ملت بحرین طی 6 گذشته به خوبی نشان داده است که این مردم نه به دنبال ایجاد آشوب و برهمزدن نظم عمومی کشور، آنگونه که از میان مهملات درج شده از سوی رسانههای جیرهخوار رژیم صهیونیستی حاکم بر منامه بیرون میآید، بلکه به دنبال احقاق حقوق خود با گفتوگوی توأم با احترام هستند. با این حال رفتار نجیبانه و صبورانه ملت بحرین نهتنها از سوی عوامل سفاک رژیم اشغالگر مورد احترام و پیگیری واقع نشد، بلکه با گلولههای جنگی روبرو شد.
تخریب باعظمتترین اماکن مذهبی در اسلام یعنی حسینیهها و مساجد، که جنگ با شعائرالله و مصداق عینی فساد فی الارض و محاربه با دین خداست، به خوبی نشان میدهد که این حکومت جرار و قاتل نهتنها به هیچ یک از شعائر دین مقدس اسلام پایبند نیست، بلکه در حال سوءاستفاده از نام مسلمانان اهل سنت برای مبارزه با ملت مسلمان و متحدی است که به دروغ درباره آنان ادعا میکند «از ایران دستور میگیرند!»
سیاست اعدام و ترور که برخلاف رهبران سیاسی، لیستی دردناک از قاریان قرآن کریم تا زنان پرستار متدین را شامل میشود، بیانگر اوج توحش حکومت خدمتگزار صهیونیسم در جنوب خلیج همیشه فارس است. اعدام چند جوان بحرینی بدون تفهیم اتهام، بدون دادگاه و بدون داشتن حق اعتراض یعنی اینکه دولتی که ترزا می نخستوزیر جدید انگلیس از آن به عنوان متحد بریتانیا یاد میکند، درست مانند خود بریتانیا استاد دروغگویی، نیرنگ و استفاده از شیوههای نامتعارف علیه مخالفان خود است همانطور که بریتانیا در طول تاریخ ننگین خود علیه ملل مختلف همچون ایران، آلمان، چین، ایرلند، اعراب مسلمان و ملل آفریقا استفاده کرده است.
اخبار گوناگونی از منابع مختلف پیرامون وضعیت زندانهای رسمی و بازداشتگاههای غیرقانونی رژیم جیرهخوار امرای تکفیری حجاز به گوش میرسد که همگی بیانگر یک حقیقت واحد هستند: «پدران، مادران و فرزندان ملت بحرین در بازداشتگاههای رژیم سفاک این کشور در بدترین وضعیت ممکن تحت وحشیانهترین شکنجهها قرار دارند.» استفاده از شیوههای تحقیرآمیز همانند شکنجه مادر در برابر دیدگان فرزندانش، عدم رسیدگی به وضعیت بیماران، ضرب و شتم متهمانی که «بسیاری از آنان بدون تفهیم اتهام بازداشت شدهاند» و نظایر اینها، سند خوبی برای نشان دادن چهره واقعی حکومت آل خلیفه است.
به لیست جنایات این حکومت باید سرکوب معترضان با گازهای اشکآور سمی که باعث شهادت دهها نفر از تظاهرکنندگان حتی جنین در رحم مادر را نیز اضافه کرد. این گازها با وساطت شرکتهای چند ملیتی آمریکایی-آلمانی-آفریقایی در اختیار حمد بن عیسی و رژیم خونخوارش قرار گرفته است تا او با خیال هرچه تمامتر، از وقوع هر نوع انقلاب مردمی مشابه انقلاب ملت ایران در نزدیکی پایگاه ناوگان پنجم نیرویی دریایی اشغالگر ایالات متحده خودداری کند.
در کنار این اقدامات، حمایت گسترده رژیم خلیفه از رژیم اسرائیل، که پس از مراسمهای اخیر خاخامهای صهیونیست وابسته به جنبش افراطی «حباد» در منامه بسیار آشکارتر از قبل شد، نشان از این دارد که اشغالگران فلسطین و سرکوبگران بحرین هر دو از یک طایفه هستند و مبارزه با ملل آزاده برایشان مهمترین چیز است؛ چیزی که حمایت همزمان شیوخ وهابی و خاخامهای صهیونیست از آن، تأییدی بر این ادعاست.
با توجه به نکات فوق، که همزمان با سکوت مجامع بینالمللی در حال وقوع است، باید این موضوع را بخاطر بسپاریم که ملت بحرین جز ایستادگی و مقاومت بر سر آرمانهای خود، هیچ راهی برای ادامه مبارزه علیه آل خلیفه ندارد و تمام ملل آزاد جهان این وظیفه را دارند که صرفنظر از اهمیت قائل شدن برای پروپاگاندای رسانههای وابسته به شبکه بینالمللی صهیونیسم، با هر آنچه که در توان دارند و نیاز ملت بحرین به آن ضروری است، این ملت انقلابی را در برابر عناصر پلید حکومت تکفیری آل خلیفه یاری کنند تا از دل دریای سرخ خون، پیروزی سبز برای ملت بحرین به ثمر برسد.
انتهای پیام/421