به گزارش خبرنگار دفاع پرس از البرز، دانش آموز شهید «علیرضا محمودی پارسا» از کوچک ترین شهدای کشور می باشد که در حمله مقدماتی والفجر در منطقه فكه به شدت زخمی شد و پس از تحمل 2 روز درد در نیمه‌شب جمعه 29 بهمن ماه با جمله السلام علیك یا اباعبدالله به سوی معشوق حقیقی اش شتافت و به هدف والایش رسید.
زندگینامه دانش آموز شهید علیرضا محمودی پارسا
شهید علیرضا محمودی پارسا در 23 تیرماه سال 1348 در شهر تهران و در یك خانواده مذهبی دیده به جهان گشود. از كودكی هوش و علاقه او به مسایل دینی انسان را متوجه خود می كرد. در كودكی نماز را فرا گرفت و در 6 سالگی وارد مدرسه شد. از همان موقع حیا و شرم زیاد در وجودش بود. در كلاس اول ابتدایی بود كه به کرج عزیمت نمودند.
كلاس چهارم او مقارن با شروع انقلاب اسلامی بود و او هم حضوری فعال در صحنه انقلاب داشت. پس از پیروزی انقلاب، با فرمان حضرت امام خمینی (ره)، وارد بسیج گردید و در همان موقع با شهید «رضا جهازی» آشنا شد. بعد از آن دوستی جاودانه، هم پیمان شدند كه تا آخر با هم باشند.
شروع جنگ تحمیلی شور و هیجانی عجیب در دل این دو دوست ایجاد نمود. اما به علت كمی سن به آن ها اجازه حضور در جبهه های جنگ را نمی دادند. در نوروز سال 61 بود كه برای بازدید به همراه دوستان و اهل مسجد به جبهه مهاباد رفت. بعد از بازگشت دیگر طاقت نداشت. در فروردین همان سال به همراه رضا جهازی به جبهه كامیاران رفت بعد از 3 ماه برگشت و مشغول امتحانات شد و با موفقیت كامل آن را به پایان رساند و به كلاس سوم راهنمایی ارتقاء یافت و در اول تیرماه، بار دیگر عازم جبهه سومار گردید و در حمله مسلم ابن عقیل با رمز یا اباالفضل علیه السلام از ناحیه سر و گردن و صورت مجروح گردید. خبر شهادت همسنگر و هم پیمانش او را به شدت متاثر ساخت و دیگر تحمل ماندن را نداشت.
پس از تلاش شدید مبنی بر رفتن به جبهه در 26 دی ماه عازم جبهه اندیمشك گردید. در حمله مقدماتی والفجر در منطقه فكه با اصابت تركش و تیر به دست و پا بخصوص بر روده و شكم او را به شدت زخمی ساخت و در اصفهان بستری گردید. طی 2 روز جراحت درد سختی را بر جان پذیرفت و در ساعت 30/2 دقیقه نیمه شب جمعه 29 بهمن ماه با جمله «السلام علیك یا اباعبدالله» به سوی معبود شتافت.
متن وصیت نامه دانش آموز شهید «علیرضا محمودی پارسا»
ان الله اشتری من المؤمنین انفسهم و اموالهم بأن لهم الجنة یقاتلون فی سبیل الله
با درود و سلام بر امام عصر، حضرت حجة بن الحسن المهدی(عج) و نایب بر حقش رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران و با درود بر تمامی رزمندگان اسلام در جبهه های نبرد حق علیه باطل و اسلام علیه کفر، متن وصیت نامه خویش را آغاز می نمایم و سخنم را با پدر و مادرم و خانواده عزیزم و تمامی ملت شهید پرور ایران آغاز می کنم.
حال که انقلاب پرشکوه اسلامی به اوج خود رسیده است، خوب است که همگی دست در دست یکدیگر نهاده و در پیشبرد انقلاب کوشش کنیم. آمریکای جهان خوار و هم پیمانانش برای شکست این انقلاب حداکثر تلاش خود را می کنند، اما ما می دانیم «ید الله فوق ایدیهم» دست خدا بالاترین دستهاست و این دست خداست که توطئه های دشمنان جهان خوار را در هم می کوبد. سعی کنید امام را یاری دهید و بیشتر به سوی جبهه ها روانه شوید و بدانید کمک به رزمندگان اسلام، کمک به لشکر امام زمان است.
پدر و مادر عزیزم، می دانم که برای من سختی های زیادی دیده و بی خوابی ها کشیده اید. من شما را خیلی دوست داشته و دارم، ولی بدانید که من خدا و اسلامم را از شما بیشتر دوست دارم. خواهش می کنم که در مصیبت من گریه نکنید و اجر خودتان را ضایع نکنید و فقط طول عمر امام عزیز را از خدا بخواهید و در عزای من جشن وصال خدا و جشن شادی را بر پا کنید. پدرعزیزم، از تو تمنا دارم که صبر را پیشه کنید چرا که: «ان الله مع الصابرین»
یک خواسته دارم و این که، اگر من لیاقت شهادت را داشتم، خانواده ام را به حضور امام ببرید. من خودم خیلی دلم می خواست به دیدار ایشان بروم و با وی بار دیگر تجدید میثاق کنم، ولی حال که نمی توانم، خانواده ام را ببرید. ان شاالله خدا به شما اجر جلیل عنایت بفرماید. جنازه ام را در مزار شهدای کرج، امامزاده محمد (ع)، دفن کنید و اگر امکان داشت در جوار دوستم رضا جهازی و اگر امکان نداشت نزدیک ترین جا به او مرا دفن کنید.
التماس دعا
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدی(عج) خمینی را نگه دار
از عمــــر ما بکــــاه و بر عمــــر او بیفـــــزا
«ای امام تمام عمرم فدای یک لحظه از زندگیت»
به امید پیروزی
انتهای پبام/
