به گزارش خبرنگار بین‌الملل دفاع پرس، پیشروی‌های ارتش و نیروهای مردمی عراق در شهر موصل و دیگر نقاط اشغالی در استان مرزی نینوا، همانطور که حیدر العبادی نخست‌وزیر عراق گفت، زودتر از آنچه که توقع آن می‌رفت در حال گسترش به سمت مرز با سوریه است.
درحالی‌که نزدیک به نیمی از محلات واقع در ساحل راست یعنی ناحیه غربی شهر موصل توسط ارتش، پلیس فدرال و نیروهای مبارزه با تروریسم عراق پاکسازی شده است، بسیجیان عراقی نیز در منطقه تلعفر در غرب استان نینوا در حال تکمیل حلقه محاصره نیروهای داعش در مناطق مشرف به مرزهای عراق و سوریه هستند. با این وجود باید گفت که به خوبی مشخص است که بسیاری از جریانات هستند که از تداوم این پیروزی‌ها نه‌تنها خوشحال نیستند، بلکه ناراحت و حتی خشمگین‌اند.
دولت‌های ترکیه و اردن که مهم‌ترین نقش را در گسترش تروریست‌های تکفیری در کشور سوریه را تا امروز ایفا کرده‌اند، امروز با ابراز نگرانی از کنترل بسیج مردمی عراق بر مرزهای این کشور با سوریه سخن می‌گویند. سؤالی که مطرح می‌شود این است که چرا در حالی که قریب به 70 سال از تأسیس ننگین رژیم جعلی اسرائیل و کشتار ملت‌های مسلمان و عرب فلسطین و لبنان توسط عناصر ارتش این رژیم می‌گذرد، نه‌تنها ابراز نگرانی از این موضوع از سوی آنان شاهد نبوده‌ایم، بلکه تلاش دولت ترکیه جهت افزایش ارتباط با اشغالگران قبله اول مسلمین و همزمان تلاش اردن برای ترغیب فلسطینیان به سازش به رژیم صهیونیستی به خوبی نشان دهنده این است که این به اصطلاح دولت‌های مسلمان تنها در جهت منافع شیطان بزرگ آمریکا گام برداشته و بر‌می‌دارند.
اما نکته‌ای که در مورد موضع دولت‌های ترکیه و اردن پیرامون ایران و نقش آن در وقایع جاری در موصل حائز اهمیت است، خیلی فراتر از یک احساس بدبینانه صرف نسبت به تقویت جایگاه نظامی ایران از طریق مستشاری نظامی در این ناحیه است. مقامات ترک و اردنی برخلاف ژست‌های فریبنده خود در برابر نمایندگان دیپلماتیک ملت ایران، بارها در گفت‌وگو با رسانه‌های داخلی خود یا رسانه‌های وابسته به جبهه استکبار جهانی، از هراس خود از ایجاد یک کمربند نظامی زمینی از ایران تا لبنان خبر داده‌اند.
اتصال زمینی نیروهای محور مقاومت از ایران به عراق، سپس از آنجا به سوریه و رسیدن این خط به لبنان نشان دهنده این است که نه‌تنها رویاهای دولت‌هایی همچون ترکیه و اردن برای زمین زدن بشار اسد در گود نبرد با تروریسم نتیجه نداده است، بلکه کار به جایی رسیده که نیروهای محور مقاومت اسلامی یکپارچه در برابر جبهه‌ای که عمان و آنکارا سر در گرو خدمت به آن دارند، ایستاده‌اند.
با این حال ایران تنها نگرانی ترک‌ها نیست. حضور جوانانی شجاع از افغانستان، پاکستان و کشمیر در نبردهای سوریه، که زیر پرچم لشکر فاطمیون و تیپ زینبیون مشغول نبرد با دست پرورده‌های واشنگتن، تل‌آویو و متحدان منطقه‌ای آنها هستند، تبدیل شده است به کابوسی برای مخالفان «صدور آرمان‌های انقلاب»، همانگونه که «عادل جبیر» وزیر خارجه عربستان در موضع‌گیری شدید خود علیه ایران در اجلاس امنیتی مونیخ در آلمان بیان کرد. کاملا واضح است که حضور جوانان فاطمیون و زینبیون و ارتباط گسترده آنان با دیگر هموطنان خود در پاکستان، افغانستان و کشمیر باعث خواهد شد که انقلاب اسلامی پس از گذشت سال‌های طولانی از پیروزی انقلاب اسلامی، بار دیگر موفق به پیدا کردن پایگاه‌هایی مهم در آسیای میانه و شبه قاره هند شود.
در سمت دیگر میدان، رژیم وهابیت سعودی قرار گرفته است که اسرائیل را دوست و ایران را دشمن خود می‌داند. این رژیم، که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی دست به جنایاتی همچون کمک به ارتش صدام و کشتار مکه تا اشغال بحرین و تجاوز نظامی به یمن زده است، ایران را تهدیدی بالقوه برای تمام آرمان‌های نامشروع خود، که برگرفته از آیین انحرافی وهابیت است، می‌بیند. درحالی‌که ملت‌های مسلمان عربی فرصت را فراهم دیدند تا با دولت‌های دست نشانده غرب وارد درگیری شده و حکومت آنان را سرنگون کنند.
رژیم سعودی که فضا را مساعد می‌دید، با کمک آمریکا، ترکیه، قطر و اردن دست به اقداماتی جهت انحراف اعتراضات مردمی در سوریه به سمت شورش و آشوب زد. تلاش سعودی‌ها نتیجه داد و پس از ورود گسترده سلاح به سوریه و نبردهای سنگین، که با پشتیبانی اطلاعاتی کشورهای غربی و عربی و ترکیه انجام می‌شد، بخش قابل توجهی از کشور سوریه به دست تروریست‌ها افتاد و پایتخت این کشور در خطر سقوط کامل قرار گرفت.
در این شرایط با کمک مستشاری ایران و حضور نیروهای لبنانی و عراقی محور مقاومت، که پس از تهدید حرم حضرت زینب(س) از سوی تروریست‌های مورد حمایت رژیم وهابیت صورت گرفت، ورق تا حد زیادی برگشت و همین موضوع باعث شد که طرح دولت سعودی با شکست مواجه شود.
اگرچه دولت سعودی خود از بنیانگذاران اصلی داعش است؛ اما امروز که این گروه خود تبدیل به تهدیدی علیه امنیت و قدرت رژیم سعودی شده است، نه تنها از آن اعلام برائت می‌کند بلکه رسانه‌های نزدیک به آن در مطالبی عجیب و کاملا دور از واقعیت مدعی شده‌اند که ایران در حال آموزش نیروهای داعش است! اینکه این رسانه‌ها چگونه به دنبال جمع کردن دو ایده حمایت از حشدالشعبی همزمان با آموزش نیروهای داعش هستند را هیچ ذهن سالمی نمی‌تواند توجیه کند!
در همین شرایط عادل الجبیر وزیر خارجه رژیم وهابیت بدون اعلام قبلی وارد بغداد می‌شود تا در پوشش اعلام خبر دروغین حسن نیت مقامات سعودی نسبت به عراق (که تبدیل چادرهای اعتراضی در استان انبار به مراکز جذب مهمات و نیرو برای تروریسم در ماه‌های بعد را می‌توان ردی بر این ادعا دانست)، به دنبال تلاش برای کاهش روابط بغداد با تهران باشد زیرا حوادث ماه‌های اخیر بویژه ورود حشدالشعبی به نبرد موصل، خصوصا در اختیار گرفتن گذرگاه مهم مرزی با سوریه در حومه تلعفر، نشان داد که دولت بغداد حداقل تا امروز در مسیر خواسته‌های رژیم مستقر در ریاض حرکت نکرده است.
در هر صورت باید گفت که سیاست کنونی رژیم حاکم بر حجاز و متحدانش در قبال آنچه در موصل اتفاق می‌افتد، نشان از وحشت این رژیم و مزدوران و هم‌پیمانانش از گسترش نفوذ ایران علیه متحد جدید و علنی شده وهابیون یعنی رژیم صهیونیستی دارد لذا این رژیم به طرف مختلف سعی در ایجاد تفرقه در اردوگاه مقاومت خواهد کرد؛ چیزی که سفر جبیر به عراق و بیان مواضع از سوی مقامات کشوری و لشکری کشورهای هم‌پیمان با استکبار جهانی و مزدوران آن، در راستای آن صورت می‌گیرد.
انتهای پیام/421
