به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، یاسر عرفات از جمله شخصیت ها و رهبران مسلمانی است که با برعهده داشتن رهبری مبارزات فلسطینیان علیه رژیم صهیونیستی ضمن کسب محبوبیت فراوانی میان ملت فلسطین و جهان اسلام، نقش مهمی در مبارزه علیه صهیونیست ها داشت؛ ولی به دلیل سستی و انحرافات مبارزاتی او در اواخر دهه 80 میلادی وارد روند سازش با صهیونیست ها شد و بر خلاف آرمان فلسطین توافقات مهمی را نیز با رهبران اسرائیل به امضا رساند.
زندگی مبارزاتی عرفات
"یاسر عرفات" با نام کامل "محمد عبدالرحمن عبدالرئوف القدوره الحسینی"، ملقب به "ابو عمار" در ۴ اوت ۱۹۲۹ در کوی "السکاکین" قاهره، پایتخت مصر به دنیا آمد و خیلی زود وارد زندگی اجتماعی شد. پیش از آنکه به سن 17 سالگی برسد، به مبارزه علیه انگلیس و اسرائیل می رود، تا دو سال بعد در سن 19 سالگی همزمان با آغاز جنگ اعراب و اسرائیل، تحصیل خود در دانشگاه قاهره را با هدف شرکت در جنگ در مناطق اشغالی به خصوص غزه ترک کرد.
یاسر عرفات همچنین در سال 1956 در جریان بحران سوئز و جنگ متعاقب آن میان اعراب و اسرائیل به عنوان "ستوان" در ارتش مصر در مقابل صهیونیست ها و نیروهای انگلیسی خدمت کرد.
عرفات و همرزمانش در سال ۱۹۶۳ یک ساختار تکاوری منظم را در کرانه باختری ایجاد کردند و در سال 1964 در شرایطی که در کویت مستقر بودند این کشور را با هدف گسترش جنبش انقلابی خود ترک و تلاش کردند، این سازمان را در اردن توسعه داده و تقویت کنند. در دسامبر ۱۹۶۴ نخستین عملیات نظامی خود را با انفجار یک کارخانه تصفیه آب در سرزمینهای اشغالی به انجام رساندند.
عرفات در سال 1965 سردمدار کشورهای عربی به جنگ با رژیم صهیونیستی شد و سیاست های عرفات در کشاندن پای اعراب به جنگ با دشمن صهیونیستی ثمربخش بود. عرفات در سال 1965 به دبیر کلی سازمان فتح انتخاب و از همان زمان بود که آموزش اعضای این سازمان توسط او آغاز شد.
جنبش فتح برپایه این ایده تاسیس شد که فلسطینیان بایستی خود آزادی سرزمینهای فلسطینی را بدست گیرند، اما بر اتحاد جهان عرب برای نیل به این هدف نیز تاکید میکرد.
اقدامات مبارزاتی عرفات ادامه داشت تا اینکه در سال 1982 "آریل شارون"، وزیر جنگ وقت رژیم صهیونیستی به جنوب لبنان حمله کرد تا سازمان آزادیبخش فلسطین که در لبنان مستقر شده بودند را از آنجا اخراج کند. این عملیات به اخراج عرفات از لبنان به تونس در شمال آفریقا منجر شد که میان او و سرزمینهای اشغالی فاصله زیادی میانداخت.
تبعید عرفات به تونس در حالی آغازگر سالهای انزوا برای وی بود که کرانه باختری و نوار غزه شاهد "انتفاضه" 1987 بود. یکی از مهارتهای عرفات طی چند دهه توانایی او در بهرهبرداری از مبارزات فلسطینیان بود و او توانست مدعی رهبری فلسطینیانی شود که با سنگپرانی اشغالگران سرزمین خود را به چالش میکشیدند، در حالیکه سرمنشا این جنبش تقریبا هیچ ارتباطی به او نداشت. بدین شکل تا اواخر دهه 80 میلادی عرفات با عزم جدی رهبری مبارزه علیه صهیونیست ها را با روش های مختلف بر عهده داشت.
سخنرانی عرفات در سازمان ملل در مورد چگونگی اشغال فلسطین
سخنرانی عرفات در سازمان ملل یکی از نقاط عطف مهم مبارزات وی به شمار می رود که نقش مهمی در آشکار نمودن اشغالگری صهیونیست ها داشت. یاسر عرفات در سال ۱۹۷۴ در کنفرانس سران عرب در تونس سازمان آزادیبخش فلسطین به عنوان تنها نماینده مشروع فلسطینیان شناخته شد و در نوامبر همان سال، به عنوان نماینده فلسطینیان در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کرد.
وی در این سخنرانی که با بازتاب زیادی همراه شد، تاکید کرد ریشه مسئله فلسطین به قرن 19 بازمیگردد که ایده تاسیس وطنی برای یهود مطرح شد و صهیونیسم برای اینکه یهود را وادار به مهاجرت از کشورهایشان کند، مقولههای مذهبی را به خدمت گرفت و در این راه جامعه بین المللی از جمله سازمان ملل با رها کردن فلسطینیان به حال خود، به دفاع از رژیم صهیونیستی برخاست تا با کمک آمریکا و انگلیس، صهیونیستها سرزمین فلسطین را اشغال و صاحبان اصلیاش را آواره کنند.
او در این سخنرانی همچنین با ابراز صلح طلبی فلسطینیان بیان کرد در صورت لزوم و اگر اشغالگری صهیونیست ها تداوم یابد به مبارزه مسلحانه خود علیه آنها ادامه خواهد داد.
حمایت از انقلاب ایران و هشدارهای امام خمینی (ره)
یاسر عرفات از جمله شخصیت های مسلمانی بود که قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی از نهضت حضرت امام خمینی (ره) حمایت می کرد. در این راستا او ارتباطات خود را با رهبران ایران افزایش داد و یک سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز به ایران آمد.
رهبر سازمان آزادیبخش فلسطین در زمان ورود به ایران در فرودگاه تهران و در رابطه با انقلاب اسلامی گفت: «انقلاب شما، همچون زلزله اى براى تمام دنیا، اسرائیل و امپریالیزم بود و ثابت کرد که هیچ کشورى نمى تواند کشور دیگرى را، یا رهبرى مردم کشورش را زیر اختناق و ستم، نگه دارد.
«ما (سازمان آزادیبخش فلسطین) بین مجاهدان فلسطین و ایران، هیچ اختلافى نمى بینیم بلکه این اصالت انقلاب ایران بود که نشان داد مردم را نمى توان زیر ستم و ظلم و اختناق، نگاه داشت. پیروزى انقلاب ایران، پیروزى امید ماست. تمام دشمنان انقلاب، از صهیونیسم گرفته تا امپریالیسم، متوجه شدند که انقلاب ملل ما، تا کجا پیش خواهد رفت و باید بدانید که منافع آنان بدست ملت، براى همیشه قطع شده است.»
وی همچنین طی سخنانی که نشان از همراهی عرفات با انقلاب ایران و پذیرش رهبری حضرت امام خمینی در آن زمان دارد، بیان کرده بود: «انقلاب ایران براى فلسطین یک پیروزى بزرگ است. وقتى وارد فضاى هوایى تهران شدم، احساس کردم که به فضاى بیت المقدس، وارد شده ام. ایران و امام خمینى نشان دادند که امت ما (مسلمانان) هیچ گاه سر فرود نخواهد آورد. ایرانیان، حصارى را که بر اطراف برادران فلسطینى بود شکستند و این انقلاب بزرگ شما، ضامن پیروزى ماست. امام خمینى را، ما رهبر و امام اول مى دانیم. خیر به زودى از مشرق زمین خواهد آمد تا همۀ منطقه را فرا گیرد. هر چه تاریکى زیاد گردد، صبح نزدیکتر مىشود، و ما این را با انقلاب ایران به چشم دیدیم».
البته در جریان دیدار عرفات و ملاقات وی با حضرت امام خمینی (ره) نکاتی وجود دارد که با توجه به انحرافات در روند مبارزاتی عرفات شایان توجه می باشد. سخنان امام خمینى در این دیدار یکى از جنبه هاى شگفت شخصیت ایشان و دور اندیشى و نوع نگرش امام به مسائل مبتلا به جهان اسلام را آشکار مى سازد. سخنان یاسر عرفات ـ که تبیین کنندۀ دیدگاه ها و مبانى تحلیل هاى رهبران ساف است ـ و تأکید امام بر این که باید به خدا و قدرت او اتکاء کرد، نه به هیچ چیز دیگر، و پاسخ هاى بسیار دقیق امام به عرفات بسیارى از واقعیت ها را روشن مى نماید بگونه اى که منشأ انحرافات بعدى رهبران «ساف» را بوضوح در سخنان امام مى توان دید. به گونه ای که با تاکید امام خمینی بر توکل به خدا و اهمیت عزم راسخ در روند مبارزه می توان نگرانی های ایشان را از انحرافات احتمالی عرفات در رابطه با سستی در مبارزه که سازش را در پی دارد، مشاهده نمود.
تغییر سیاستهای عرفات و راهحل صهیونیستی قضیه فلسطین
سال 1988 را باید سال تغییر سیاستهای عرفات و انحرافات وی در مبارزات دانست. عرفات در سخنرانی خود در مقر سازمان ملل در ژنو با ایراد سخنرانی متفاوتی تغییر در سیاست های خود را آشکار کرد؛ او در این سخنرانی خواستار سازش و صلح گروه های سیاسی همه کشورهای منطقه از جمله ملت فلسطین، اسرائیل و همسایههای آنان میشود.
در راستای این تغییر مواضع، سازمان آزادیبخش فلسطین در سال 1988 حق موجودیت اسرائیل را به رسمیت شناخته و قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت را پذیرفت که به این موضوع ارتباط داشت.
در ادامه عرفات، "شعار فلسطینی کردن قضیه فلسطینی و استقلال تصمیمگیری فلسطینی" را مطرح کرد تا موضوع فلسطین از بعدهای عربی و اسلامی خود جدا شود. اینگونه بود که رژیم صهیونیستی توانست تنها با مردم فلسطین در داخل فلسطین روبرو شود و آمریکا مجاب شد عرفات تنها کسی است که میتواند به رژیم صهیونیستی مشروعیت ببخشد و با آن همکاری کند. در راستای همین توطئه، عرفات شعار فلسطینی نمودن مساله فلسطین و استقلال تصمیم گیری فلسطینی را مطرح نمود تا این مساله از بعدهای عربی و اسلامی خود جدا گردد.
در کنار آن صهیونیسم بین الملل هم به این باور دست یافت او تنها رهبر فلسطینی است که حاضر به قبول راه حل های صهیونیستی برای مساله فلسطین بوده، رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخته و سازش آمریکایی بر اساس ایجاد اتحادی فلسطینی اسرائیلی اردنی را خواهد پذیرفت.
از دیگر نکات منفی در سابقه سیاسی عرفات نیز به این موضوع باید اشاره داشت، زمانی که اسرائیل اعلام کرد به دلیل افزایش شدید عملیاتهای انتفاضه در غزه از این شهر به طور یکجانبه عقبنشینی میکند، عرفات از صهیونیستها خواست مدتی در این کار خود تامل کنند تا وی وضعیت خود را در این شهر تحکیم بخشد، عرفات در آن زمان در آستانه سقوط بود، اما "شیمون پرز" با باز کردن کانال مذاکرات سری "اسلو" به داد او رسید.
اشتباهات دیگر عرفات
عرفات که برای چهار سال رهبری انتفاضه را بر عهده داشت، در سال 1990 مرتکب خطایی سرنوشتساز شد و هزینه سنگینی بابت آن پرداخت. او در بحران کویت از "صدام حسین"، دیکتاتور معدوم عراق دفاع کرد که باعث شد حمایت از او در کشورهای عربی خلیج فارس ناگهان افت کند، به طوریکه آرمان فلسطینیان هرگز تا این اندازه به حاشیه رانده نشده بود.
مذاکرات اسلو خیانت دیگر عرفات به آرمان فلسطین بی باشد. در این زمان عرفات به تنهایی به مذاکره با صهیونیستها پرداخت. وی به شرایط آنها جواب مثبت داد و با دور زدن فلسطینیان و گروههای مقاومت در اسلو با صهیونیستها توافقنامه سازش به امضا رساند.
در اهمیت این تغییر مواضع عرفات اشاره به واکنش های دشمنان فلسطین در مورد وی جالب توجه به نظر می رسد. عرفات تا زمانیکه علیه اشغالگران صهیونیستی مبارزه میکرد، به عنوان یک تروریست معرفی میشد؛ ولی زمانیکه تسلیم مقابل رژیم صهیونیستی را پذیرفت و به ملت مظلوم فلسطین خیانت کرد، به پاس این خوشخدمتی جایزه صلح نوبل را دریافت کرد. به این ترتیب در 14 اکتبر 1994 عرفات، "اسحاق رابین" و شیمون پرز به طور مشترک به خاطر انعقاد قرارداد اسلو جایزه صلح نوبل را دریافت کردند.
البته خیانت های عرفات به آرمان فلسطین با انفعال ملت فلسطین مواجه نبوده است. فلسطینیان در پاسخ به خیانت های عرفات و بر خلاف قراردادهای که وی با صهیونیست ها به امضا رسانده بود اقدامات دیگری را در پیش گرفتند. ناامیدى فلسطینیان از تشکیلات خودگردان براى بازگرداندن حقوق پایمال شده آنان و مخالفت آنها با ادامه مذاکرات عرفات با رژیم صهیونیستى و نیز هماهنگىهاى امنیتى تشکیلات با صهیونیستها علیه نیروهاى مبارز فلسطینى موجب شکلگیری دور دوم قیام فلسطینیان تحت عنوان " انتفاضه الاقصی" شد و ضرباتی بر این رژیم جعلی وارد ساخت.
مرگ مشکوک عرفات
روز 12 اکتبر 2004 رسانهها از بیماری "عرفات" خبر دادند. منابع رسمی فلسطینی در آن زمان، بیماری او را ابتلای به آنفلوانزای شدید اعلام کردند و وی برای درمان به یک بیمارستان نظامی در حومه پاریس انتقال یافت.
"عرفات" مدت کوتاهی پس از ورود به این بیمارستان به کما رفت و در ١١ نوامبر درگذشت، در حالیکه به گفته منابع رسمی، پزشکان با وجود انجام انواع آزمایشها نتوانسته بودند علت اصلی بیماری او را تشخیص دهند.
بیماری نابهنگام و مرگ سریع "عرفات" باعث شد، بسیاری از فلسطینیان سرویسهای اطلاعاتی رژیم صهیونیستی را به قتل وی متهم کنند. لذا ایده مسمومیت عرفات توسط رژیم صهیونیستی مطرح شد و پس از انتشار اسنادی در شبکه الجزیره درباره وجود مقادیر غیرطبیعی تششعات "پولونیوم" در وسایل مربوط به عرفات جدیت بیشتری یافت.
از سوی دیگر دانشمندان مؤسسه تشعشعات فیزیک لوزان سوئیس چندی پیش اعلام کردند، شواهدی در دست دارند که نشان میدهد، عرفات احتمالا با "پلوتونیوم"، عنصری نادر با رادیواکتیو بالا، مسموم شده است و این موضوع با نقش قبر و انجام تحقیقات بر روی بدن وی نیز اثبات شد.
