پیام تبریکی که حضرت زهرا(س) برای یک مادر شهید فرستاد

گروه حماسه و جهاد دفاع پرس: دانشجویان پیشتاز انقلاب با برپایی تظاهرات و بیداری اسلامی فعالیت‌های خود را آغاز و در تسخیر لانه جاسوسی به اوج خود رساندند. در دوران دفاع مقدس نیز پیش قدم شدند؛ اگر به دفاع از وطن برنمی‌خواستند، كيان اسلام و علمى‌ وطن را به تاراج می‌‌بردند.

به منزل «سید مرتضی فیاض لاهیجانی» یکی از شهدای دوران دفاع مقدس دانشگاه خواجه نصیر طوسی رفتیم. مادرشهید در تاریخ سفر کرده و می‌گوید: «مرتضی در دوران تحصیلی از شاگردان ممتاز بود. اوقات فراغت وی به کتاب خواندن سپری می‌شد. از کودکی علاقه به رشته فیزیک داشت؛ زمانی‌که خبر قبولی خود در رشته مهندسی مخابرات را شنید، احساس خوشحالی نکرد.»

 

 

 

قبل از انقلاب امت مومن و مسلمان با برپایی راهپیمایی و فعالیت‌ها جهت واژگونی طاغوت نقش بسزایی داشتند. سید مرتضی هم از این امر مستثنی نبود، مادر در این باره می‌گوید: مرتضی در یکی از تظاهرات با باتوم ضربه خورد و آسیب دیده بود، این مطلب را به من و همسرم نگفت که مانع فعالیت وی نشویم. با پیروزی انقلاب فعالیت خود را در ستادها و بسیج محلی آغاز کرد. از جمله آنها در ستاد مسجد حضرت مهدی(عج) بسیار فعالیت داشت.

 

 

با آغاز جنگ تحمیلی جوان و پیر، مرد و زن، بی‌سواد و دانشجو برای دفاع از خاک وطن عازم جبهه شدن، حسن نیز در همان روزهای ابتدایی قلم را زمین گذاشت و داوطلبانه برای مقابله با دشمن راهی جبهه شد. پدر شهید رشته کلام را به دست می‌گیرد و ادامه می‌دهد: «از حضور مرتضی در جبهه راضی نبودم ولی زمانی‌که اصرار و شوق بی‌امان وی را دیدم بدرقه‌اش کردم.» مادر شهید در ادامه سخنان همسرش می‌گوید: «پس از رفتن مرتضی، بی تاب بودم. مرتضی با تلفن و نامه جویای حال ما می‌شد، می‌گفت: «مادر چرا گریه می‌کنی من اگر در آغوش شما باشم، هر زمان مرگم فرا برسد می‌میرم.» پاسخ می‌دادم؛ من مادرم آرزوی دامادیت را دارم.»

 

پدرشهید که تا دقایقی پیش آرام نشسته و سخنان همسرش را گوش می‌داد، با لبخند می‌گوید: «مرتضی پنج ماه مسئولیت مخابرات در جبهه سوسنگرد را در حالی که هیچ خراشی بر بدنش نیافتاد، بر عهده داشت. وی شاهد مظلومیت‌ و شهادت‌ مظلومانه رزمندگان در سوسنگرد و هویزه بود.»مادرشهید با لهجه شیرین گیلانی، سخنان همسرش را ادامه می‌دهد: «پیش از این‌که فرزندم راهی جبهه شود، در کارهای منزل کمک نمی‎کرد اما آخرین روزهای سال 1360 که به مرخصی آمد، از من پرسید: «چرا شیشه‌های پنجره را برای سال جدید تمیز نکردید؟» پاسخ دادم: «زمانی‌که از هر روز شاهد تشییع یک جوان در محل هستیم، درست نیست که خانه تکانی انجام دهم.» مرتضی گفت: «تمیزی که ایرادی ندارد. با خانه تمیز از شهدا استقبال کنید.» دستمال را برداشت و شیشه‌های خانه را خودش تمیز کرد. حضورش در جبهه علاوه بر تاثیرات معنوی، از جهت کارهای شخصی نیز تغییر کرده بود.»

 

 

در زندگی هر یک از شهدا وقتی که به نحوه شهادت و وداع می‌رسیم، هر قدر زمان هم گذشته باشد، دیدگان از یادآوری آن خاطرات خیس می‌شود. مادر شهید فیاض در این باره می‌گوید: «مرتضی با شروع عملیات بیت المقدس بار دیگر رخت جنگ بر تن کرده و عازم جبهه شد. شبی که وی راهی شد، خواب دیدم شهید شده است و از سوی حضرت فاطمه زهرا (س) نامه تبریک برایم آوردند. یقین یافتم که مرتضی در این عملیات شهید می‌شود. وی در 17 اردیبهشت ماه بر اثر اصابت ترکش خمپاره از ناحیه سمت چپ سر به درجه شهادت نائل آمد.»

 

 

این بنده‌ی خدا قبل از مرگ وصیت می‌کند به خانواده مخصوصا پدر و مادرش و به آشنایان و برادران، اگر جنازه داشتم حتی الامکان سعی شود که در کربلا دفن گردد. از حاج آقای رضوانی می‌خواهم که نماز میت را برایم بخواند. پدرم مرا غسل دهد. کسانی که از من طلب وصول نشده‌ای دارند می‌توانند از آقای توحیدی بگیرند. تمام وسایل و ابزار و کتاب‌ها و هر چیزی که دارم متعلق به مسجد مهدی است و به دست برادرانم برسد. از تمام اشخاصی که به نحوی از من بدی دیده‌اند بخصوص مادرم می‌خواهم که مرا حلال کنند و ببخشند و من نیز هر که را که دینی به من دارد بخشیده‌ام، خداوند تمام بندگانش را بیامرزد.

 

 

من از آقایم پیروی کرده‌ام و می‌خواهم همیشه در کنار او باشم. راهم راه قرآن و اسلام است. رهبرم امام عزیز است، و منت‌های آرزویم کشته شدن در این راه و زیر لوای این پرچم و در ادامه‌ی راه این بزرگان و در منظر و رضای خدای متعال است. گناهان و خطاها و غفلت‌های این بنده بسیار است و از تمام شما می‌خواهم که دعایم کنید و آمرزش از خدا برایم طلب نمائید. برای آشنایان و برادران توصیه‌هایی دارم اول: اینکه برای ظهور حضرت مهدی (عج) بیشتر دعا کنید، دوم: سلامتی و طول عمر رهبر عزیز را تا ظهور حضرت طلب نمائید، سوم:  گناهانی را که موجب استجابت نشدن دعا و حبط اعمال می‌شود انجام ندهید. والسلام سید مرتضی فیاض لاهیجانی 29 اسفند 1360

 

 

شهادت: 17 اردیبهشت ماه ـ منطقه حسینیه خرمشهر1361

انتهای پیام / 111