به گزارش خبرنگار بین‌الملل دفاع پرس، قریب به چهار سال از نخستین حمله شیمیایی در منطقه غوطه شرقی در حومه شهر دمشق پایتخت سوریه می‌گذرد. با این وجود هنوز هم کشمکش بسیار سنگینی میان طرف‌های حاضر در این درگیری و قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی حامی آنان پیرامون این حمله جنایتکارانه می‌گذرد. همانگونه تروریست‌ها و دولت‌های غربی حامی آنها، دولت سوریه را متهم به اجرای اولین حمله شیمیایی در این کشور می‌کنند، ارتش سوریه و حزب الله لبنان و دولت‌های حامی آنها (ایران و روسیه) تروریست‌ها را مسئول اجرای این حمله می‌دانند.
دومین حمله شیمایی در خان العسل حلب، درست چند روز پس از آزادسازی آن از سلطه تکفیری‌ها در اسفند 1391، صورت گرفت. این حمله به وسیله موشک‌های حامل کلاهک‌های شیمیایی انجام شد و تروریست‌ها مدعی هستند که این حمله نیز توسط ارتش سوریه صورت گرفته است. با این حال اخضر ابراهیمی نماینده وقت سازمان ملل در امور سوریه، فاش کرد که این حمله توسط تروریست‌ها و به وسیله مواد شیمیایی انجام شده است اگرچه وی گفت که سازمان ملل هرگونه تلاش برای تشخیص هویت عاملان این حمله را رد کرد.
سومین حمله مهم در منطقه کفرزیتا در استان حماه در اردیبهشت 1393 به وقوع پیوست. نتیجه این حمله کشته و زخمی شدن بیش از 100 غیرنظامی سوری بود. مانند دفعه قبل، تروریست‌ها مدعی اجرای این حمله توسط ارتش سوریه شدند. با این حال ارتش سوریه زیر نظر سازمان ملل، اقدام به از بین بردن زرادخانه شیمیایی خود کرد و دیگر هیچ سلاح شیمیایی در اختیار نداشت که بخواهد علیه مخالفان خود به کار ببرد.
با این وجود مهم‌ترین حمله شیمیایی پس از حمله در غوطه شرقی را باید حمله روز گذشته در منطقه «خان شیخون» در استان ادلب سوریه به حساب آورد. تا لحظه نگارش این مقاله، حداقل 60 غیرنظامی سوری در این حمله کشته شده‌اند که بالاترین تلفات برای حملات شیمیایی علیه غیرنظامیان سوری پس از حمله غوطه شرقی در سال 2013 است. آنچه که در ابتدای انتشار این خبر منتشر شد این است که گروه‌های معارض، بار دیگر با مطرح کردن موضوع حمله هوایی، دولت سوریه را مسئول این اقدام جنایتکارانه معرفی کردند.
دولت‌های غربی نیز با مطرح کردن دست داشتن دولت سوریه، حمایت خود از اظهارات تروریست‌ها را اعلام کردند. فدریکا موگرینی مسئول امور خارجی اتحادیه اروپا در اظهاراتی نسنجیده و همسو با تروریست‌ها، دولت سوریه را مسئول اجرای این حملات دانست.
شورای امنیت سازمان ملل جلسه‌ای فوری برای بررسی این موضوع برگزار کرده است. آنچه که پیرامون حمله شیمیایی اخیر رخ داده است، صرف نظر از اینکه آیا این حمله کار ارتش سوریه بوده است یا نه، بهانه‌ای دوباره شد برای دفاع دولت‌های غربی از تروریست‌هایی که حتی از اقداماتی که به تعبیر کارشناسان سرشناس غربی نظیر «سیمور هرش» توسط خود آنان انجام شده است، برای محکوم کردن دولت سوریه سوء استفاده می‌کنند.
سیمور هرش نویسنده و تحلیلگر سرشناس غربی از افرادی است که مدعی است مقامات دولت ترکیه در پشت پرده طراحی و اجرای حملات شیمیایی، که توسط تروریست‌ها انجام شده با ادعای دروغ از سوی شاهدان وابسته به تروریست‌ها به دولت سوریه نسبت داده می‌شود، قرار دارند. او عقیده دارد که شخص رجب طیب اردوغان بر طراحی و اجرای حملات شیمیایی در سوریه اشراف دارد.
با توجه به اظهارات سیمور هرش روزنامه نگار سرشناس آمریکایی و تطبیق آن با اظهارت اخضر ابراهیمی نماینده سابق سازمان ملل در امور سوریه مبنی بر «منع احراز هویت مجریان حملات شیمیایی از سوی سازمان ملل»، کاملا مشخص می‌شود که این حملات با پشتیبانی دولت‌های غربی و متحدان آنان در غرب آسیا با چند هدف عمده اجرا می‌شود:
1- تخریب هرچه بیشتر دولت سوریه در افکار عمومی جهان
2- وارد کردن تلفات بیشتر به سوریه به عنوان ضلع میانی محور مقاومت
3- ایجاد رعب و وحشت در میان غیرنظامیان سوری نسبت به دولت سوریه از طریق اجرای حملات شیمیایی و ادعاهای دروغ پیرامون اجرای آن توسط ارتش سوریه
4- استفاده از نفوذ و لابی گری در مجامع بین‌المللی جهت تحت فشار گذاشتن دولت سوریه با استفاده از بهانه حملات شیمیایی
با توجه به نکات فوق، کاملا واضح است که ادامه تکرار سناریوی سلاح‌های شیمیایی کاملا ممکن به نظر می‌رسد. در چنین شرایطی که ارتش سوریه و متحدانش در حال پیشروی در مناطق مختلف هستند، تنها چنین بهانه‌هایی قادر به کند کردن پیشروی ارتش سوریه و نیروهای مقاومت در مناطق تحت اشغال تروریست‌ها خواهد بود.
انتهای پیام/421
