قدر انقلاب اسلامی که تنها راه رسیدن ملت‌ها به سعادت است را بدانید
به گزارش دفاع پرس از مشهد، با تأملی در وصیت‌نامه‌های شهدای دانشجو تعابیری که
آنان در مورد حمایت از انقلاب و رهبری و نیز اعتقاد راسخ آنان به راهی که در پیش گرفته
بودند داشته باشیم، می‌بینیم که انتخاب آنان انتخابی تصادفی و از روی غلبه احساسات
نبوده است.
شهدای دانشگاه و دانشجو رفتند، اما دغدغه اصلی و مهم آنان چگونگی تداوم راه انقلاب اسلامی و بالندگی حرکتی بود که با محوریت و زحمات حضرت امام خمینی (ره) شکل گرفته بود.
امروز که پس از گذشت حدود سه دهه از پایان دفاع مقدس ملت ما خاطره جان فشانی‌ها و ایثارگری‌های رزمندگان و شهدای خود را گرامی می‌دارد، این واقعیت بار دیگر خود را نشان می‌دهد که عرصه مبارزه امروز به همان میدانی کشیده شده است که عزیزان دانشجو و دانشگاهی شهید ما دغدغه آن را داشتند.
به منظور زنده نگداشتن یاد و خاطره دانشجویان شهید خراسان رضوی به قسمتی از وصیتنامه 18 شهید دانشجوی این استان اشاره خواهیم داشت.
دانشجوی شهید «سید حمیدرضا فراشباشی آستانه»:
«خدايا! امروز ورق هاى تاريخ اسلام، با جوهرى خون رنگ و قلمى به قامت عزيزانى چون سرو به صفحه سفيد كفن هاى گلگون نگاشته مىشود و شهادت فصل سرخى است از كتاب سبز قرآن كه معلمش حسين(ع) و كلاسش كربلاست و شاگرد آن همه انسان هاى بيدار هستند. از كربلاى حسين (ع) تا نينواى ايران كه فرمود: «كل يوم عاشورا و كل ارض كربلا» و اين سندى است گواه بر مدعاهايمان كه در صفحه صفحه نوشته تاريخ روزمان خون است، رنج است و درد. و آنچه آسان مى كند ايمان به توست و عشق به شهادت، چون اين درس ديگرى است از مكتب حسين (ع) آن سرور و سيد شهيدان زنده مان.»
دانشجوی شهید «وحید شادیفر»:
«اي عزيزان، اي كه به صبر و استقامت بي نظيرتان، دشمن را مأيوس كرديد و اسلام را بيمه. اين كلماتِ فردی است كه در مقابل شما بر خاك هاي خونين بهشت رضا (ع) بوسه می‌زند. به دستهايم بنگريد و ببينيد آيا با خود تحفه‌ای از دنيا برده‌ام؟ پس شما هم خود را مهيا كنيد. ان‌شاءالله همه شما را اگر خداوند بزرگ بخواهد، در قيامت ملاقات خواهم كرد.»
دانشجوی شهید «محسن فرشچی»:
«ما سعادتمند بوديم كه در زمانى زندگى كرديم و شهيد شديم كه بزرگترين پيروزی‌ها براى اسلام بود و عظيم‌ترين انقلاب جهان و فداكارترين مردم و زيباترين حماسههاى تاريخ را شاهد بوديم، چيزى كه بسيارى از گذشتگان از آن محروم بودند. برادران و خواهران مسلمان و انقلابی‌ام، قدر اين لحظات بزرگ و تكرار نشدنى و اين انقلاب شكوهمند و اين رهبر بى‌نظير را بدانيد و قدر و ارزش يكديگر را بدانيد و براى پيروزى نهايى انقلاب اسلامى كه تنها راه رسيدن ملت ها به سعادت و فضيلت است، از هيچ كوششى دريغ نكنيد كه با ارزش‌ترين چيزها نزد شماست.»
دانشجوی شهید «مسعود ارشادی»:
«معلوماتتان را با مطالعات اسلامي بالا ببريد. ارتباطتان را با يكديگر بيشتر و قوی تر كنيد و متوجه باشيد كه ديگران از رفتار و كردار و گفتار و اخلاق‌تان الگو مي‌گيرند. انتقاد از خويشتن را جز برنامه‌هاي خود قرار دهيد. نگذاريد ايمان شما خدای ناكرده پژمرده و ضعيف شود بلكه بايد روز به روز تقويت گردد و اگر ضايعه‌ای برايتان پيش آمد زود دچار تأسف نشويد و به آينده اميد كامل داشته باشید. در برخوردهای خود گرم و مهربان باشد و با صدای بلند به پيشواز يكديگر برويد و به ياد آوريد حديث محبت رسول اكرم(ص) را كه می‌فرمايد: به خدايی كه جان محمد (ص) در قبضه اختيار اوست به بهشت نمی‌رويد مگر مؤمن باشيد، مؤمن نخواهی بود مگر دوست بداريد.»
دانشجوی شهید «محمود امیرخانی»:
«جنگ تحمیلی با تمامی خساراتی که برای امت اسلام داشت از جهتی الطاف الهی و نعمت عظیم برای ما شد، به طوری که جوانان و پیران ما در میدان کارزار، صحنه‌های حماسی و تاریخی که نمونه‌اش را جز در برهه‌ای از صدر اسلام نداشته‌ایم، آفریده‌اند. اکنون جبهه‌های جنگ، میدان عروج عارفانه و عاشقانه عشاق به سوی معبودشان شده است. تقاضایم از مردم ایران خصوصاً جوانان مسلمان این است که جنگ را تا پیروزی نهایی ادامه داده تا محو تمامی مظاهر استکبار جهانی و آزادی کربلا، قدس عزیز و کعبه شریف از چنگال صهیونیسم لحظه‌ای از پا ننشینند و پرچم افتاده از دست سربازان گمنام اسلام را به دست گرفته و تا فتح نهایی پیش روند.»
دانشجوی شهید «حمیدرضا غفوری شعرباف»:
«عزیزان من، نسبت به اسلام و آبروی جمهوری اسلامی غیرت داشته باشند. همینطور که کاری نمی کنید که آبروی خانواده‌تان برود کاری که آبروی جمهوری اسلامی را خدای ناکرده ضایع می کند انجام ندهید.»
دانشجوی شهید «سید علی آل شهیدی»:
«عزیزان! انسان باید همواره تکلیف خود را بشناسد و به آن عمل کند. هر چند که شناختن شاید از عمل کردن مشکل‌تر باشد، زیرا در مرحله شناخت است که وسوسه‌های شیطان مانع از درک واقعی آن می شود و با ساختن انواع توجیهات انسان را از مسیر حقیقی‌اش جدا می‌کند. پس سعی کنیم همواره به وظیفه شرعی خود عمل کنیم و جاذبیت های مادی ما را از حرکت در مسیر شناختمان باز ندارد.»
دانشجوی شهید «حسین امینی مقدم»:
«هم اكنون ايران اسلامي مقتدرترين حكومت جهان است. اگر چه ابر قدرت‌ها سلاح و موشك دارند در مقابل ما، ايمان، امام زمان(عج) و خداوند قادر و عشق به آن‌ها را داريم. لذا پشت ما گرم است و محكم و از هيچ چيز جز خداوند ترس و هراسي نداريم. خواهران و برادران، قدر اين همه نعمات را بدانيد و خدارا شكر كنيد و با جان و مال حامي اين همه نعمات باشيد.»
دانشجوی شهید «مهرداد اکبرنژاد»:
«خدايا تو خوب شاهدی كه من درس و خانواده و راحتی و در ميان دوستان بودن را به خاطر تو كنار گذاشتم. اي حبيب، اي مراد، اي معشوق از اينكه محبوب و مراد و عاشق خود را طلبيدی سپاسگذرام و به خاطر تو بدنم را با سختی آشنا كردم و بالاخره پشت به دشمن نكردم و رو در رويش ايستادم. ولي خوب، اگر توانی در كف بود از روی لطف بود كه به من عطا نمودی و همه چيزم از تو بود و خودت هم از من باز پس گرفتی و من حق نداشتم كه به تو بگويم در راه تو قدم برنمی‌دارم چون من از خودم چيزی نداشتم تا از تو دريغ كنم، هر چه بود از خودت بود فقط به من حق انتخاب دادی و خوشحالم كه انتخابی نيكو داشتم.»
دانشجوی شهید «مهدی منصوب»:
«ای برادران عزیز، شما امیدان آینده انقلاب و شما وارث خون شهیدان می‌باشید پس تا می‌توانید در راه اسلام کوشش کنید. دشمن ظالم و یاور مظلوم باشید، همیشه طرفدار حق باشید، همیشه فقط برای رضای خدا کار کنید، مبادا خدای نکرده برای یک لحظه کوتاهی که شده امام راتنها بگذارید؛ امام را دعا کنید، در خط امام حرکت کنید، به حرف های امام که حرف های خدا، قرآن و پیامبر (ص) است گوش کنید و به آن‌ها عمل نمایید. خداوند بزرگ به شما اجرش را بدهد.»
دانشجوی شهید «علی اکبر بزازان نوغانی»:
«انسان مؤمن و متقی کسی است که به هنگام به خطر افتادن دین و ناموس و شرف دل از زن و فرزند و زندگی و دیگر تجلیات زندگی مادی شسته و بدون هیچ درنگی برای دفاع و جهاد بشتابد.»
دانشجوی شهید «مصطفی گل قندشتی»:
«من برای پاسخ دادن به ندای امام خمینی (ره) که فرمودند: «مسئله جنگ، امروز برای ما اهمیتش از فروع دین نیز بالاتر است»، من نیز پیش خود گفتم که درس خواندن من که از فروع دین بالاتر نیست، پس به جبهه آمدم و از خدا خواستم که هر چه را که می‌خواهد نصیبم کند و خداوند اکنون شهادت را نصیبم کرده است. (خدا را شکر) به عزیزانم توصیه می‌کنم که در فکر مرگ باشند. چرا که هر لحظه‌ای که می‌گذرد، به آن نزدیک‌تر می شوند و هیچ گاه از دوستی اهل بیت (ع) کوتاهی نکنند و تحمل مشکلات را داشته و دست از یاری امام بر ندارند.»
دانشجوی شهید «سید سیروس یگانگی»:
«چه عزيزان دليری كه خون گرم و پاكشان را خالصانه اهدا نمودند و ناشناخته ماندند تا اسلام در دنيا شهره شود. خدا اين هجرت و جهاد را از ما بپذيرد. با چشمی باز و يقينی كامل رو به سوي عاشقان آمدم و دنيا را با تمام آرزوهايش براي درک و كسب آنچه وعده كردند ترک كردم و بی‌ترديد خداوند اين را كه جز اخلاص نيست قبول فرمايد. برادران و خواهران عزيز اگر كسی جانش را در راه خدا داد اين جان متعلق به او بوده است. ديگران به فكر خود باشند و بدانيد از اعمال هركس سؤال خواهد شد. اميدوارم قرآن هادی همه شود. اميدوارم متانت و صبر و تحمل هميشگی را داشته باشيد و از دعای خير براي طول عمر پير جماران غافل نشويد كه ما هر چه داريم در عالم معنويت از اوست و جان به فدای هر نفسی كه او می‌كشد.»
دانشجوی شهید «حسن خوراکیان»:
«خدايا از تو می‌خواهم كه اگر شهادت نصيبم كردی فقط و فقط بخاطر خودت و رضايت ذات مقدست باشد. از تو می‌خواهم كه در لحظه مرگ از تمام وابستگی ها جز وابستگی بخودت و از تمام عشق ها جز عشق خودت و از تمام اميدها جز اميد به رحمتت آزادم سازی. معبودم از تو می‌خواهم كه هنگام جان دادن مرا مشمول آيه‌ای كه بر زبان دوستت جاری كرده‌ای قراردهی كه (اللهم ارزقنا الشهادة خالصاً فی سبیلک تحت رایة نبیک مع اولیائک). الهی از عذاب دوزخ كه ثمره طبيعی اعمالم در دنياست به راحت رضوانت كه نشانه دريای بيكران رحمتت است پناه می برم. ای كريم به من مقام اهل حق را عطا كن اگر چه محق نيستم. يا غفار من گوی كه طاعتم بپذير قلم عفو بر گناهم كش.»
دانشجوی شهید «محمد جواد صالحیان»:
«ملت عزيز و امت حزب الله ايران، بيش از هر عصر و زمان و بيش از نسل های پيشين، به اسلام يقين آورديد و شكرانه اين نعمت عظيم الهی را به جای آورديد كه خداوند كريم ذوالجلال، نظر لطف و رحمتش را بر ما انداخت و ما را از گمراهی‌ها و تيره روزی‌ها نجات داد و به سوی اسلام راستين هدايت نمود، بايد با تمام وجود، قلباً، زباناً و عملاً از اولين دسترنج جان نثاران انقلاب حفاظت كنيد و اين ممكن نيست جز با پيروی از خمينی بت‌شكن و اجرا مو به موی فرامين ايشان. ملت شهيد پرور ايران، از مساجد جدا نشويد كه اگر جدا شويد، مرگ اسلام را تضمين خواهيد نمود، و نماز جمعه را فراموش نكنيد. روضه خوانی های حسينی را هر چه با شكوه‌تر برگزار نمائيد.»
دانشجوی شهید «محمد قاسمیان شیروان»:
«هان اهل قلم، قلم تفنگ است، امروز برگير سلاح خود، كه جنگ است امروز برخيز كه بي بهانه، سنگر گيريم درخانه به هر بهانه ماندن، ننگ است، امروز آنهایی كه حضورشان در جبهه لازم است، حتماً شركت كنند كه حكم امام است و تكليف شرعی، بيائيد كار جنگ را يكسره كنيم و با آرامش خاطر به درس روی آوريم. آنهایی كه قادر به شركت در جبهه نيستند در پشت جبهه به هر نحوی كه می‌توانند براي جنگ كار كنند، از گروه گرایی و باندبازی (مخصوصاً گروه‌های اسلامي) جدا خودداري كنند. هدفتان فقط الله، و تنها در خط اصيل اسلام و امام كه روحانيت مبارز و مكتبی در آن نقش دارد گام برداريد و مواظب وسوسه‌هاي شيطان باشيد كه در كمين است و اعمالتان را ضايع نكند.»
دانشجوی شهید «محمود رضا جغتایی»:
«ملت آگاه باشید که آمریکا این شیطان بزرگ از پا نخواهد نشست و هر روز هرچه در توان دارد به کار می‌اندازد و از تمام سیاستمداران بهره می‌گیرد که این انقلاب نور الهی را خاموش گرداند ولی نمی‌دانند که خداوند اراده کرده است که نورش را تمام گرداند و به حد کمال برساند هرچه کافران را خوش نیاید. نکته جالبی که در این چند روز اتفاق افتاد همکاری کسانی که برای رهایی مستضعفین تا چندین ماه پیش سینه را چاک می کردند ولی حالا از فرانسه و آمریکا و دیگر کشورهای اجنبی از قبیل عربستان سعودی می‌آوردند و جالب تر اینکه در این میان قاضی به شرع را هم با خود همراه نمودند که این ملت رنجیده را که سال‌ها آمریکا و دیگر استعمارگران آن‌ها را زیر یوغ خود در آورده و برگرده آن‌ها سوار شده بودند فریب دهند ولی این انقلاب و این مردم که متکی به اسلام هستند را نشناخته‌اند که هیچگاه زیر بار مکر و حیله آن‌ها نرفته و فریب نمی‌خورند، این ملت را خون شهدا آگاه کرده و رهبری الهی که این ملت را رهبری می نماید مستقیم یا غیر مستقیم به خداوند منان متصل است و هر لحظه جلو جریان‌ها می‌ایستد و اوضاع را به کنترل در می‌آورد.»
دانشجوی شهید «مسعود غرویان»:
«خدایا! امیدوارم که ریختن خونم، وسیله‌ای برای هدایت افرادی باشد که هنوز شبهه‌ای هر چند ناچیز در قلب خود نسبت به جنگ و جهاد دارند. خداوندا! تو میدانی که من معصیت‌های زیادی انجام داده و همین معصیت‌ها بار مرا سنگین کرده‌اند. امیدوارم سرخی خونم، سیاهی اعمالم را از بین ببرد و همان‌طور که مرا در این جهان و در بین مردم و دوستانم رسوا نکردی، در جهان آخرت هم در پیشگاه ائمه‌ی اطهار علیهم‌السلام و شهدای گرانقدرمان سرافکنده نکنی. الهی! به جبهه آمدم تا دینت را یاری دهم و وظیفه‌ی سنگینم را در قبال شهدا و ادامه‌ی راهشان انجام داده و در نهایت، رضایت تو را به چنگ آورم چرا که مهم، رضایت توست. پس اگر با تلاش و جهادم در این راه راضی می‌شوی، حاضرم و اگر با مجروح و معلول شدنم، باز حاضرم و اگر با شهادت که منتهی درجه‌ی آرزوی من است، باز هم حاضرم. به هر حال «الهی رضاً به رضائک، تسلیما لامرك.» »
