به
گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، لا إله إلّا اللّه یعنی پایان دادن حکومت هوای نفس در وجود؛ پاک کردن تمام رذایل اخلاقی از صفحه نفس؛ به معنی آراسته شدن به حسنات اخلاقی، یعنی هم چون انبیا با تمام طاغوتها تا ریشه کن کردن آنان مبارزه کردن و ریشه تمام گناهان را از سرزمین وجود خویش درآوردن و به جای آن نهال عمل صالح کاشتن.«لا إله إلّا اللّه» یعنی از تمام مکتبها بریدن و به مکتب انبیا و امامان علیهم السلام پیوستن؛ یعنی فهم قرآن و عمل به تمام دستورها و قوانین الهی؛ یعنی آراسته شدن به صلاح و سداد و عفّت و تقوا.
«لا إله إلّا اللّه» یعنی همه روز خود را به پاکی سر بردن و شب خود را به پاکی و طهارت و عبادت به روز آوردن؛ یعنی در مقابل حوادثی که بر مسلمانان میرود بیتفاوت نماند، یعنی حلّ مشکلات عباد خدا برای رضای خدا.این همه ثواب، فقط به گفتار تنهای زبان نیست و ارجحیت آن بر آسمانهای هفتگانه و زمین در گفتن تنهای آن خلاصه نمیشود، بلکه این ارجحیت در تجلّی حقیقت «لا إله إلّا اللّه» در هستی و عمل و اخلاق انسان است.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: خداوند عزّ و جل به موسی بن عمران فرمود: ای موسی اگر آسمان ها و تمام ساکنین آن و مجموع زمینهای هفت گانه را در پیشگاه من به یک طرف ترازو و «لا اله الا اللّه» را در طرف دیگر بگذارند، به راستی که کفّه «لا اله الا اللّه» بر آن کفه ترجیح خواهد داشت.
تهلیل، گفتن لااله الاّ اللّه، مهمترین شعار توحیدی اسلام است. واژه تهلیل، از مادّة هلل، در لغت به معنای بالا بردن صداست و در اصطلاح، گفتن لااله الاّ اللّه است. به کار بردن هلل برای این معنا، بدان سبب است که فرد به هنگام گفتن لااله الاّ اللّه صدای خود را بلند میکند.
همچنین گفته شده که تهلیل برگرفته از حروف لا اله الاّ اللّه است. این کلمه طیبه از سه حرف ابجد تشکیل شده است: (( الف، لام، ها )) . آیا امکان دارد انسان بتواند فقط به سه حرف عبارتی با معنا و مفهومی بس عظیم و گسترده ترکیب کند؟
خداوند متعال از میان حروف عربی سه حرف را برگزیده تا خودش را با آن وصف کند. نام گذاری ( الله ) و حروفی که اسمش از آن تشکیل شده (( ا، ل، ه ))، بزرگترین، بهترین و با معنا ترین عبارات را ترکیب کرده که همان ذکر { لا، اله الا، الله } می باشد.
عبارت لا اله الاّ اللّه دو بار به همین صورت در قرآن کریم به کار رفته و به صورتهای مشابه، مانند:( لا اله الاّ أنا و لااله الاّ أنت) و بویژه ( (لااله الاهو))، بیش از سی بار در قرآن آمده است.
در حدیثی قدسی که امام رضا علیه السلام آن را با واسطه پدرانش از پیامبر اکرم نقل کرده و در میان شیعیان به حدیث سلسلة الذهب مشهور است، خداوند لا اله الاّ اللّه را دژ مستحکم خود دانسته که ورود در آن موجب امان از عذاب الهی میشود. امام رضا علیه السلام در پایان این حدیث، خود را شرطی از شروط این امر برشمرده که مراد از آن امامت اهل بیت پیامبر اکرم است.
بر اساس برخی احادیث ، کسی که آخرین سخن او لااله الاّ اللّه باشد، وارد بهشت میشود یا بنا بر حدیثی دیگر، آتش دوزخ بر او حرام میگردد از اینرو، در احادیث به تلقین لا اله الاّ اللّه به میت سفارش شده است.
ابى حمزه گوید: شنیدم كه امام باقر (علیه السلام) مىفرمود: هیچ چیز نیست كه ثوابش بیشتر باشد از گواهى به اینكه بگوید: "لا اله الا الله" یعنى گواهى دهد به یگانگى خدا، به راستى كه چیزى با خداوند عزّوجلّ برابر نیست و در هیچ امرى احدى با او شریک نیست.
همانطوری که گفتیم این ذکر دارای اهمیت بالایی است اما گفتن این ذکر در ماه رجب جایگاه ویژه ای دارد به این سخن گهربار پیامبر نور و رحمت توجه بفرمایید:
از پیغمبر اکرم نقل می فرمایند که: ماه رجب، ماه استغفار امّت من است؛ بعد میفرمایند: رجب را «اَصبّ» گویند، چون رحمت خدا در این ماه به امّت من زیاد ریزش میکند؛ ماه رجب چنین ماهی است.
گفتن ذکر«لا إله الّا الله» که در روایات بسیار به آن سفارش شده است ، در ماه بارش رحمت ها به یقین اثرات عمیقی بر روح و جان ما خواهد داشت.
رسول خدا صلّی الله علیه وآله فرمود: هرکس در ماه رجب، هزار مرتبه «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» بگوید ، خداوند برای وی هزار حسنه نوشته، و هزار شهر در بهشت بنا میکند.
نكته مهم و قابل توجّه این است که احادیث شرط بهره گیرى از بركات «تهلیل» را به: اخلاص، اطاعت خدا و رسول، محبّت و ولایت اهل بیت، عمل صالح و اجتناب از محرّمات، مشروط كرده اند. با تأمّل در این شروط، مشخّص مىشود كه همه آنها در واقع به شرط اوّل، یعنى اخلاص در گفتن تهلیل باز مىگردد و لذا غالب احادیث، اخلاص را به شروطِ یاد شده، تفسیر كردهاند. به بیان روشن تر، معناى اخلاص در تهلیل، اجتناب از شرک اعتقادى و عملى است و لازمه آن، اطاعت از خدا و رسول و لازمه آن، ولایت و محبّت اهل بیت علیهم السلام و انجام دادن كارهاى شایسته و اجتناب از كارهاى ناشایست است.
انتهای پیام / 171