گلهای زیبا، رنگارنگ و لطیف در بهاران را به نظاره نشستهاید که چگونه فضای پیرامون خود را دلانگیز، چشمنواز و معطر میکند؟ و آیا تاکنون شاهد بودهاید که تند باد شدیدی میوزد، گلهای زیبا را از شاخههایشان جدا و به زمین میریزد؟ وقتی که آن گلهای قشنگ روی زمین پراکنده میشود، آن باغبان تلاشگر را میبینید که با چه حسرت و آهی به گلهای از دست رفته خیره میشود.
حال پس از بیان این تمثیل باید گفت که: حضرت زینب کبری (س) نیز همچون آن باغبان رنجور شاهد پرپر شدن گلهایی بود که دنیا را عطرآگین میکردند و اهمیت اثرگذاری این این اسوه صبر و صلابت بر زنان جامعه اسلامی آن هنگام ضرورت دو چندان مییابد که دریابیم حضرت زینب کبری (س) در جامعهای پر از تظاهر، پلیدی و دنیا پرستی، ندای آزادی و شرافت سر داد و از صفات پسندیده اخلاقی و تعالیم نجات بخش اسلام و قرآن سخن گفت و جلادان و دنیا پرستانی را که دست خود را به جنایتآلوده و سپس مفتضحانه انگشت حسرت و ملامت بر دهان گرفته بودند را، بر باد ملامت و رسوایی گرفت.
و بسان الگویی راستین به رهایی زن (که در گذر تاریخ همواره مورد تعدی و اجحاف قرار گرفته و حقوق انسانی او نادیده گرفته شده است) از یوغ اسارت اندیشههای پلید و اعمال شنیع پرداخت.
کربلا در کربلا میماند اگر زینب نبود!!!
انتهای پیام/