"جامعه جهانی" که امریکا می‌گوید، کجاست؟

خبرگزاری دفاع مقدس: واژهسازی یکی ازمهمترین راهبردهای نظام سلطه -با محوریت امریکا- برای توجیه رفتارها و درنهایت رسیدن به اهداف استعماری است. تهدید جهانی، تهدید امنیت بینالملل، صلح جهانی، نجات بشریت، حمایت جهانی از طرحهای امریکا، انتظار جهانیان برای اقدام امریکا جهت برقراری صلح و امنیت و... از جمله این واژهسازیهاست.

امریکاییها همواره با بهرهگیری از چنین عباراتی بر آن بودهاند تا از یک سو افکار درونی امریکا را به جنگطلبیها و هزینههای گزاف آن متقاعد سازند و از سوی دیگر توجیه جهانی برای جنایات خود ایجاد نمایند تا مورد بازخواست ملتها قرار نگیرند. مشابه این رفتار را دولتمردان انگلیسی نیز داشتهاند.

این رفتارها و واژهسازیها در عملکرد امریکا و معدود متحدان آن در قبال جمهوری اسلامی ایران بهویژه در حوزه هستهای قابل مشاهده است.

در کلام امریکاییها والبته انگلیسیها، فرانسویها وآلمانیها چند واژه به کرات مشاهده میشود؛ "جامعه جهانی نگران فعالیت هستهای ایران، وضعیت حقوق بشر و نقش ایران در تروریسم است."؛ "ایران باید برای رفع نگرانی جامعه جهانی اقدام نماید."؛ "فعالیت هستهای ایران تهدیدی برای صلح و امنیت جهانی است."؛ "اجماع جهانی در برابر ایران ایجاد شده است." و... .

براین اساس باراک اوباما، رئیس جمهور امریکا، در وست پونت و در جمع نظامیان امریکایی میگوید: "با وجود هشدارهای مکرر ایالات متحده و اسرائیل و دیگران ایران طی سالها مشغول پیش بردن برنامۀ هستهای خود بود. ولی در آغاز ریاست جمهوری من، ما ائتلافی را بنیان نهادیم که تحریمهایی علیه اقتصاد ایران برقرار ساخت و در همان حال ما دست دیپلماسی به سوی دولت ایران دراز کردیم و اکنون فرصتی در اختیار داریم که اختلافات را به طریق مسالمتآمیز فیصله دهیم. احتمال موفقیت هنوز قطعی نیست و ما همۀ گزینهها را محفوظ نگه داشتهایم تا از دستیابی ایران به یک سلاح هستهای جلوگیری کنیم. ولی برای نخستین بار ظرف یک دهه ما فرصتی بسیار واقعی برای رسیدن به یک موافقتنامه در اختیار داریم. موافقتنامهای که از آنچه ما میتوانستیم از طریق توسل به زور به دست آوریم، مؤثرتر و پایدارتر است و از طریق این مذاکرات تمایل خود را به همکاری با مجاری چندجانبه نشان دادهایم و این سبب شده است که جهان جانب ما را بگیرد."

جان کری، وزیرامورخارجه امریکا، در نشست کنگره امریکا ادعا میکند جامعه جهانی نگران توسعه فعالیتهای هستهای ایران برای دستیابی به بمب هستهای است و امریکا با دیپلماسی و تحریم به دنبال جلوگیری از این روند است!

بهرهگیری از واژه جامعه جهانی برای توجیه اقدامات امریکا علیه ایران درحالی صورت میگیرد که در باب تعریف جامعهجهانی و نیز آنچه در عالم واقعیت رخ میدهد نکات قابل توجهی وجود دارد که بررسی آنها خالی از لطف نیست.

دو محور در تعریف جامعه جهانی

الف) جامعه جهانی برگرفته از ملتها؛ برخی از نظریهپردازان علوم سیاسی تأکید دارند که جامعه جهانی در دوران کنونی از ماهیت کشورها خارج شده و ابعاد گستردهتری به نام ملتها و حتی شرکتها و بنگاههای تجاری و اقتصادی و اجتماعی و مؤسسات مردمنهاد را با خود یدک میکشد. براین اساس نیز در ساختار سیاست خارجی کشورها واژهای به نام دیپلماسی عمومی یا همان رویکرد به ملتها ایجاد شده است.

در باب اهمیت این موضوع همان بس که دستگاه اطلاعاتی و امنیتی و اتاقهای فکر غرب بر اصل برنامهریزی برای جهت دادن به افکار عمومی ملتها تأکید دارند؛ چنان که یکی از ابزارهای امریکا برای دگرگونی در ساختار کشورها را اجرای پروژه انقلابهای رنگی تشکیل میدهد.

انقلابهای مخملی و نارنجی در گرجستان و اوکراین نمودی از این اقدامات است. نمونه دیگر اختصاص میلیونها دلار در بودجه امریکا برای حمایت و تقویت شبکههای اجتماعی از جمله شبکههای فعال در حوزه ایران است.

در باب اهمیت و جایگاه ملتها به عنوان جامعه جهانی همان بس که دیوید کامرون، نخستوزیر انگلیس، در روزهای آغازین نخست وزیریاش و اوج بحران اقتصادی انگلیس اعلام میکند، با وجود بحران اقتصادی، دولت انگلیس بودجه بی.بی.سی فارسی را قطع نخواهد کرد و به حمایت از آن ادامه میدهد (بی.بی.سی شبکهای وابسته به دولت انگلیس است که مستقیماً از سوی ملکه و خاندان سلطنتی بهعنوان سلاح انگلیس در عرصه جهانی بهکار گرفته میشود.)

در صورتی که بپذیریم محور جامعه جهانی ملتها (شامل عوام جوامع، نخبگان و ردههای مختلف اجتماعی) هستند در رفتار آنها در قبال فعالیتهای هستهای ایران نکات قابل تاملی را میتوان مشاهده کرد.

براساس گزارش رسانههای امریکایی از جمله واشنگتن پست و نیویورک تایمز، 75 درصد از مردم امریکا به صلحآمیز بودن فعالیتهای هستهای ایران اعتماد داشته و راهکار سیاسی را تنها راهکار در این عرصه میدانند.

گزارشها نشان میدهد بیش از 60 درصد مردم اروپا نیز چنین دیدگاهی دارند. جالب توجه آنکه در امریکا در راهپیمایی سراسری، مردم خواستار پایان تحریمها و تهدیدات علیه ایران شدند.

درهمین کشورهای اروپایی و امریکا نشستهای مردمی بسیاری با حضور اندیشمندان و صاحبنظران برجسته در رد ادعاهای غرب در قبال ایران برگزار شده است. بهعنوان مثال نوام چامسکی، اندیشمند و نظریهپرداز بزرگ امریکا، در سخنرانیهای متعددی میگوید: "امریکا هرگز نتوانسته مدرکی دال برغیرصلحآمیز بودن فعالیتهای هستهای ایران ارائه نماید و صرفاً با دروغپردازی تحریمهای همهجانبهای را علیه ایران وضع کرده است."

وی تأکید میکند: "خصومت امریکا با ایران نه بهخاطر تلاش ایران برای ساخت بمب هستهای، بلکه برای آن است که ایران کشوری مستقل و آزاد است که تن به خواستههای امریکا نمیدهد. امریکا  میخواهد مانند دوران پهلوی به ایران حکومت کند، اما نمیتواند."

ب) دولتها محور جامعه جهانی؛ حال اگر بپذیریم که جامعه جهانی دولتها هستند که ساختار سیاسی کشورها و عرصه جهانی را شکل میدهند و دیدگاه آنها را در قبال ایران و فعالیتهای هستهای در این منظر بررسی کنیم باز هم نکات قابل توجهی را میتوانیم مشاهده کنیم.

جنبش عدم تعهد دارای 120 عضو است، یعنی بخش قابل توجهی از جمعیت و منابع اقتصادی و سیاسی جهان را دربرمیگیرد. این جنبش بارها با صدور بیانیه و قطعنامههای متعدد ضمن تأکید بر حق ایران در برخورداری از تمام ابعاد دانش هستهای بر ماهیت صلحآمیز فعالیتهای هستهای ایران اذعان کرده است چنانکه در نشست خرداد ماه آژانس نیز جنبش عدم تعهد بیانیهای بلندبالا با همین محتوا صادر کرد.

سازمان همکاری اسلامی با 57 کشور عضو در بیانیههای متعددی بر حمایت از حقوق هستهای ایران تأکید کرده است. جالب توجه آنکه بسیاری از اعضای این سازمان را کشورهای عربی متحد غرب تشکیل میدهد که بر ماهیت صلحآمیز فعالیتهای هستهای ایران اذعان کردهاند.

نشست بازنگری ان.پی.تی با 189 کشور درنیویورک برگزار شد و در بیانیه پایانی آن امریکا و رژیم صهیونیستی بهعنوان تهدیدکنندگان صلح جهانی و عاملان عدم اجرای خلع سلاح هستهای و انهدام تسلیحات اتمی معرفی شدند. جالبتر آنکه در این اجلاس با حضور 189 کشور کسی به طرح امریکا مبنی بر تهدید بودن ایران رأی نداد.

در نشستهای اتحادیه آفریقا با 54 عضو، که ایران بهصورت ناظر حضور دارد، بیانیههای متعددی در حمایت از فعالیتهای هستهای ایران منتشر شده است تا اعتماد این کشورها را به فعالیتهای صلحآمیز هستهای ایران نشان دهد.

امریکا ادعا دارد اجماع جهانی در برابر ایران قرار دارد، اما نتوانسته مسئله هستهای ایران را در مجمع عمومی سازمان ملل بازگشایی کند؛ زیرا اعضا از پذیرش این طرح خودداری میکنند.

با این شرایط یک سؤال مطرح میشود و آن اینکه "جامعه جهانی که امریکا از آن یاد میکند کجاست و چند عضو دارد؟"

 پاسخ به این پرسش را میتوان در یک جمله خلاصه کرد و آن اینکه جامعه جهانی ادعایی امریکا شامل رژیم اشغالگر قدس، انگلیس، فرانسه، آلمان و چند کشور کوچک تحت سیطره این کشورها هستند که به دلیل وابستگی توان بیان حقیقت و دیدگاه واقعی خود را ندارند.