با آسمانی‌های ارتش/18

به ياد خدا و برای ياری دينم و تداوم انقلابم به جبهه می‌روم

شهید مسعود آشوری در وصیتنامه خود می‌نویسد: اينک كه به ياد خدا به جبهه می‌روم نه براي انتقام، بلكه براي ياری دينم و تداوم انقلابم پای در چكمه می‌كنم و خدا را به ياری می‌طلبم و از او می‌خواهم كه هدايتم كند به آن سو و آن راه كه خود صلاح داند.
کد خبر: ۲۳۵۸۷۱
تاریخ انتشار: ۳۰ فروردين ۱۳۹۶ - ۰۸:۵۴ - 19April 2017
امروز که به جبهه می روم برای تداوم دینم پای در چکمه می کنمبه گزارش دفاع پرس از استان مرکزی، شهید مسعود آشوری یکی از گل‌های خوشبویی است که با نسبت دادن لقب شهید به خود برای همیشه جاودانگی اش را در زمان تثبیت کرد و با قدم گذاردن در مسیر شهادت به نسل خود و آیندگان نشان داد که همواره این مسیر تا قیام قائم آل محمد (ص) مستدام بوده و همچنان این راه ادامه خواهد داشت.

شهید مسعود آشوری در یکم تیرماه سال 1333 در اراک به دنیا آمد و در همان سال‌های کودکی با حضور در نماز جماعت و کسب علوم قرآنی میزان ارادتش را به پروردگار نشان می داد.

مسعود پنجمین فرزند خانواده آشوری بود که همچون پدر و مادر خود پایبندی به دین و مذهب را یکی از وظایف اصلی خود می‌دانست.

همچون دیگر همسن و سالانش تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم ادامه داد و پس از آن با ورود به دانشکده افسری سعی کرد که عمل به دستورات الهی و تکلیف دینی را در قالب دیگری ادا کند.

از آنجایی که زمان ورود وی به دانشکده افسری در شرایط حساس انقلاب قرار داشت و با توجه به فعالیت‌های انقلابی مسعود رژیم ظالم پهلوی وی را دستگیر و زندانی کرد.

پس از آزادی از زندان و پیروزی انقلاب اسلامی بستر برای حضورش در جبهه‌های حق علیه باطل فراهم گردید و وی با شجاعت در میدان نبرد و پیکار با دشمن متجاوز حضور یافت و سرانجام در دهم مهرماه سال 1359 در منطقه سوسنگرد به دیدار معبودش رفت.

فرازی از وصیتنامه شهید:

بنام حي قيوم مهربان لايزال

آفتات عمر چه زود غروب مي‌كند آنگاه كه تقدير اين‌چنين باشد و خدا خواهد كه انساني دنيا را وداع گويد، اما چه زيباست كه اين تقدير به لطافت قلب مهربان مادري باشد كه فرزند دلبندش را در آغوش مي‌گيرد اين تناسب ميسر نباشد مگر با شهادت در راه الله و مكتب و جان، كاش تقدير چنين باشد.

‌مرگ با افتخاري كه بارها به آن نزديک شده‌ام ولي نصيبم نشده است،‌ شايد لايق شهيد شدن نيستم زيرا كه شهيد مقامي بالا و والا دارد و من فردي گناهكار و خوارم.

اينک كه به ياد خدا به جبهه مي‌روم نه براي انتقام بلكه براي ياري دينم و تداوم انقلابم پاي در چكمه مي‌كنم و خدا را به ياري مي‌طلبم و از او مي‌خواهم كه هدايتم كند به آن سو و آن راه كه خود صلاح داند. هدفم خدا،‌ مكتبم اسلام و مرادم روح‌الله است هر قدمي كه بردارم و گلوله‌اي كه شليک كنم و قلب دشمن را هدف سازم به ياد خدا باشم و براي هر گلوله‌اي كه به تنم می‌خورد به ياد خدا تحمل می‌كنم و دردش را و زجرش از عسل شيرين‌تر است...

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار