به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، بازی‌دراز ارتفاعاتی صعب‌العبور و حساس با قله‌های بلند و شیب‌های تند و بریدگی‌های ممتد است که دامنه شمال آن بر شهرهای سرپل ذهاب، قصرشیرین و همچنین دشت ذهاب، پادگان ابوذر و منطقه ریخک و دامنه جنوبی آن بر محور مواصلاتی گیلانغرب- قصرشیرین، دشت قلعه‌شاهین و دیره تسلط کامل دارد.
بلندترین قله‌های بازی‌دراز که شامل قلل 1150، 1100 شمالی و جنوبی و 1057 در شرق این ارتفاقات قرار دارد و هر چه به سمت غرب برویم شیب این ارتفاقات ملایمتر می‌شود.
در روزهای اول حمله عراق شهید محمد بروجردی فرمانده سپاه منطقه 7 برای حفظ این ارتفاقات تعدادی از رزمندگان را روی آن مستقر کرد اما به دلیل نداشتن جاده تدارکاتی و کمبود مهمات و غذا ارتش بعث عراق در 59.7.15 این ارتفاقات را اشغال کرد و سپس به منظور بهره‌برداری از مزایای دید و تیر این ارتفاعات صعب‌العبور با انجام فعالیتهای مهندسی شبانه‌روزی جاده آسفالتی به طول شش کیلومتر در دامنه جنوبی آن احداث کرد و ضمن استقرار یگان‌هایی به استعداد یک تیپ و یک گروهان و تانک بر روی آن، استحکاماتی نیز برای دیده‌بانی ایجاد کرد که بعدها به دیدگاه صدام معروف شد.
برای گرفتن این امتیاز مهم از دشمن و پس از سه ماه شناسایی قرارگاه مقدم غرب سپاه و ارتش نخستین عملیات نیمه گسترده را در این منطقه در قالب طرح عملیات محسن طرح‌ریزی کردند که یکی از اولین تجربه‌های بزرگ همکاری مشترک سپاه و ارتش در سایه بی‌اعتمادی روزافزون به شخص بنی صدر بود که با نام عملیات بازی‌دراز در بامداد 60.2.2 در چهار محور و در منطقه عملیاتی بازی‌دراز به وسعت 30 کیلومتر مربع آغاز شد و 7 روز به طول انجامیدو طی آن نیروهای خودی و دشمن بارها به تک و پاتک متقابل پرداختند.
دشمن با استفاده از پشیتبانی هوایی و جاده‌های مواصلاتی یگانهای خود را حمایت می‌کرد اما رزمندگان از جاده، حمایت هوایی کافی و پشتیبانی آتش محروم بودند، در نتیجه نتوانستند روی تمام هدفها مستقر شوند و علیرغم آزادسازی قلل جنوبی بازی‌دراز شامل 1050، 1100 گچی و 6 قله دیگر(از 675 تا 795 متر) در تثبیت قله 1150(تلاش اصلی) و قله 1100 شمالی ناکام ماندند.
عدم آزادسازی بخش شمالی بازی‌دراز باعث شد تا نیروهای ایران برای کاهش تلفات از بخشی از غرب دشت ذهاب عقب‌نشینی کنند. سروان حسین ادبیان فرمانده گردان مالک اشتر که در مهار بحران سقز در سال 1358 نقش مهمی ایفا کرده بود پس از بال‌برد و فرود شجاعانه در بین قله 1150 و 1100 شمالی به شهادت رسید.
در این عملیات هوانیروز ارتش نقش بسزایی ایفا کرد که در طی آن خلبان دلاور «علی‌اکبر شیرودی» به شهادت رسید. در ادامه عملیات محدود 1360 و به منظور تکمیل اهداف عملیات بازی‌دراز این منطقه بار دیگر مورد بررسی قرار گرفت و قرارگاه مقدم سپاه و ارتش در غرب عملیات بازی‌دراز2 را در قالب طرح عملیاتی با نام شهید ادبیان، در دستور کار خود قرار داد و منطقه وسیع‌تری شامل ارتفاعات «قراویز»، «بنه‌دستک» و «کوره‌موش» را به محدوه عملیات افزود تا امکان مانور احاطه‌ای برای تسهیل در آزادسازی مرتفع‌ترین قله بازی‌دراز شود.
این عملیات با یگانهای سپاه پاسداران و تیپ سه لشکر زرهی ارتش در 11 شهریور سال 1360 در سه محور به اجرا درآمد. اهداف عملیات در محور شمالی ارتفاعاه کوره‌موش و در ارتفاع میانی ارتفاعات بنه‌دستک و قراویل و در محور جنوبی قله‌های 1150 و 1100 بود.
عملیات 5 روز ادامه داشت و در این مدت بخشی از کوره‌موش و چند قله قراویل آزاد شدند و ارتفاع 1150 چند بار دست به دست شد اما دشمن با 14 بار پاتک سنگین مانع از تسخیر منطقه شد و در نتیجه نیروها به مواضع قبلی بازگشتند. این ارتفاعات در طی عقب‌نشین دشمن پس از فتح خرمشهر آزاد شد.
در این عملیات غرورآفرین 54 تانک و نفربر دشمن، سه فروند هواپیما، 2 چرخبال و دو دستگاه ادوات مهندسی دشمن منهدم و 12 دستگاه تانک و نفربر و پنج دستگاه ادوات مهندسی آنان به غنیمت گرفته شد. در عملیات حماسه‌ساز بازی دراز همچنین یک هزار و 500 نفر از لشکر دشمن کشته و زخمی شد و 700 نفر از آنان به اسارت رزمندگان اسلام درآمدند.
آزادسازی ارتفاعات راهبردی و بسیار مهم بازی‌دراز به نمادی از شهامت و اقتدار رزمندگان اسلام در غرب تبدیل شد آنگونه که شهید بهشتی در وصف این مجاهدت می‌گوید: «عرفان واقعی خانقاهش بازی‌دراز است».
حالا پس از گذشت بیش از 30 سال از آن رشادت و حماسه این ارتفاعات میزبان پیکر شهدای گمنام شده است تا هر ساله در اولین پنجشنبه و جمعه نزدیک به سالروز این عملیات و شهادت شهید علی اکبر شیرودی ده ها هزار زائر راهیان نور از سراسر کشور با حضور خود در این یادمان و منطقه عملیاتی یاد و خاطره مجاهدت ها و رشادت های شهدای بازی دراز را گرامی بدارند.
امسال نیز این مراسم در هفتم و هشتم اردیبهشت ماه در این یادمان با حضور پرشور زائران راهیان نور برگزار خواهد شد.
