در صحرای طبس چه گذشت؟

به گزارش دفاع پرس از یزد، در شامگاه چهارم اردیبهشت 1359 ه.ش هفت فروند هواپیمای غول‌پیکر نظامی سی 130 و هشت فروند بالگرد نظامی مجهز آمریکایی مرزهای هوایی نظامی جنوبی ایران را بدون کوچک‌ترین مقاومتی پشت سر گذاشته و وارد حریم هوایی جمهوری اسلامی ایران می‌گردند. یکی از پاسگاه‌های مرزی عبور آنها را گزارش می‌دهد، اما به دلایلی نامعلوم به آن گزارش ترتیب اثر داده نمی‌شود.

هواپیماها و بالگردها پس از طی مسافتی بیش از هزار کیلومتر در حریم هوایی ایران بدون برخورد با هیچ‌گونه مانعی جهت سوخت‌گیری و احتمالاً برای هماهنگی شروع عملیات در یک فرودگاه متروکه، که در جنگ جهانی دوم در نزدیک رباط خان طبس توسط قوای متفقین ساخته شده بود فرود می‌آیند. توطئه‌گران مجهز به تمامی تجهیزات نظامی و حتی تانک، موتورسیکلت‌های پرقدرت سریع و سنگین (تریل) اتومبیل جیپ و سلاح‌های مختلف بودند. زمان فرود اندکی قبل از نیمه شب چهارم اردیبهشت بود.

یک اتوبوس مسافربری از کوره راه نزدیک عبور می‌کند. با پنتاگون تماس گرفته شد که چه تصمیمی در مورد چهل سرنشین اتوبوس بگیرند، دستور داده شد که تمامی مسافران را بازداشت نموده و درون یک هواپیمای سی 130 قرار داده و به‌طور موقت آنان را از ایران خارج سازند. یکی از ایرانیان گفت: آنها به ما گفتند که دوباره بر اتوبوس سوار می‌شویم، یک آمریکایی اتوبوس‌ ما را به نزدیک هواپیمایی راند. او به ما گفت: پیاده شویم و سوار هواپیما گردیم.

حساس‌ترین لحظات مأموریت فرا رسید. یکی از مسافران ایرانی گفت: ما در حال سوار شدن به داخل هواپیما بودیم که ناگهان مشاهده کردیم یکی از هواپیماها آتش گرفت. حقیقت مطلب این بود که یکی از هلیکوپترها در زمین از هواپیمای سی 130 سوخت‌گیری کرده بود، از زمین بلند شد تا هلیکوپتر دیگری جهت سوخت‌گیری آماده شود، اما در این لحظه خلبان، بالگرد RH-S3D را به سرعت به سوی جلو راند. در این لحظه پروانه آن با بدنه هواپیما برخورد نمود و در همان موقع هر دو آتش گرفتند و هشت آمریکایی هلاک گردیدند.

 

 

اگرچه افراد ژاندارمری محل را ترک نمودند، ولی پاسداران به بالگردها نزدیک شدند. در یک سوی جاده دو فروند و در سوی دیگر چهار فروند بالگرد قرار داشت که یکی از آنها در حال سوختن بود. از میان افراد اعزامی محمد منتظر قائم و یک نفر دیگر به محل نزدیک‌تر شدند و مراقب مین‌گذاری احتمالی بودند تا به خودرو جیپ باقی‌مانده که حامل مقداری اسلحه و مهمات بود رسیدند، آن را روشن نمودند و به کنار جاده آوردند، سپس به چند موتورسیکلت تریل که روی کیلومترشمار آن کاملاً استتار شده بود رسیدند، در این بین متوجه توفان شنی که به آنها نزدیک می‌شد گردیدند، از اولین بالگرد که گذشتند به وسایلی چون لباس و ماسک برخورد کرده و آنها را به کنار جاده انتقال دادند. سپس محمد منتظر قائم و یکی از پاسداران با احتیاط داخل یکی از بالگرد شدند که داخل آن یک تیربار کالیبر 50 سوار شده و روی سه پایه نوار فشنگ به آن وصل شده و کاملاً آماده شلیک بود.

در گوشه دیگر حدود 10 کیسه حاوی قطعات کالیبر 50 سوار شده، چند جعبه فشنگ کالیبر 50 تعدادی کیف مخصوص بی‌سیم صحرایی که پر از مواد منفجره آماده انفجار بود و یک کلاسور محتوی چند ورقه درجه‌بندی شده یافتند. هرکدام از آنها با مقداری وسایل و اسلحه نیروی دریایی آمریکا از بالگرد خارج شدند.

در این هنگام توفان شن تمام شد و هوا کاملاً صاف گردید. ناگهان سه یا چهار فانتوم از روی بالگردها عبور کردند، چرخی زده و به سوی آنها بازگشتند و با کالیبر 50 به سمت بالگردی که دستگاه راداری در آن روشن بود شلیک کردند. در یک لحظه آن بالگرد منهدم شد و از بین رفت. فانتوم‌ها که دور شدند دو پاسدار به سرعت حدود صد متر از آنها فاصله گرفتند و روی زمین دراز کشیدند، اما فانتوم‌ها همچنان در حال پرواز بودند و به سوی دو پاسدار و دیگر نیروهای اعزامی از سپاه یزد که داخل جیپ کنار جاده بودند، تیراندازی می‌نمودند. سرانجام در اثر انفجار یک راکت، محمد منتظر قائم فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یزد به شهادت رسید و دو تن دیگر زخمی گردیدند که به طبس انتقال یافتند. پیکر مطهر شهید منتظر قائم شب هنگام بر شن‌های کویر آمیخته با خون خویش باقی ماند و صبح‌گاهان برای بردن اولین شهید حمله نظامی مستقیم آمریکا به ایران، به سوی کویر آمدند و این در حالی بود که یک دستش قطع شده و پاره‌های آهن راکت در قلبش فرو نشسته و به دیدار حق شتافته بود.