دفاع پرس گزارش می‌دهد؛
کره‌شمالی؛ کشوری کمونیست در تقابل با نظام سرمایه‌داری آمریکا
با گذشت بیش از 6 دهه از تأسیس کره‌شمالی، این کشور همچنان به حفظ ساختار اولیه خود می‌پردازد و کشورهای مخالف بویژه آمریکا را به حملات تلافی‌جویانه تهدید می‌کند.
به گزارش خبرنگار بین‌الملل دفاع پرس، بیش از 60 سال از زمانی‌که کشور کره به دو نیمه شمالی و جنوبی تقسیم شده است، می‌گذرد. اگرچه تأسیس کره شمالی به پایان جنگ دوم جهانی بازمی‌گردد؛ اما زمان تثبیت حکومت کمونیستی این کشور را باید سال 1953 یعنی پس از پایان جنگ گره به حساب آورد.همزمان با پایان جنگ جهانی دوم و خروج ژاپن از شبه‌جزیره کره پس از 40 سال، این کشور میان آمریکا و شوروی تقسیم شد. نیمه شمالی تحت کنترل کمونیست‌های مورد حمایت مائو و استالین و نیمه جنوبی تحت کنترل آمریکا و سازمان ملل قرار گرفت. با این حال، کیم ایل سونگ رهبر ناحیه شمالی، که از کمونیست‌های متحد چین و شوروی در زمان جنگ دوم بود، تصمیم به اجرای ایده خود جهت متحد کردن تمام شبه‌جزیره کره زیر پرچم یک حکومت کمونیستی مورد حمایت چین و شوروی گرفت و در همین راستا در 25 ژوئن 1950 (تیر 1329) با عبور از مدار 38 درجه به عنوان مرز دو کشور، به ناحیه جنوبی تجاوز کردند.آمریکا در راستای حمایت از دولت غربگرای واقع در ناحیه جنوبی، نیروهای ارتش خود را با پشتیبانی همه‌جانبه سازمان ملل، راهی ناحیه جنوبی شبه جزیره کره کرد. ظرف چند ماه نیروهای ارتش کره‌شمالی بخش عمده جنوب کره، از جمله سئول پایتخت دولت جنوبی، را اشغال کردند و در یک قدم تسلط کامل بر کره قرار گرفتند. با این وجود مداخله آمریکا و چند کشور متحد این کشور در حمله به کره، باعث شد ورق برگردد و نیروهای ارتش آمریکا با تصرف کامل شبه‌جزیره کره، به مرز چین برسند.در همین زمان، صدها هزار نیروی داوطلب چینی برای دفاع از کره شمالی و حفظ مرزهای شرقی چین با شبه‌جزیره کره، از رودخانه یالو عبور کرده و به سمت مواضع آمریکا حمله ور شدند. در نتیجه حمله متحدان چینی و کره‌ای، که با پشتیبانی تسلیحاتی و اطلاعاتی شوروی در جریان بود، سئول مجددا سقوط کرد؛ اما با حمله مجدد ارتش آمریکا و ارتش جنوبی، مجددا سئول بازپس گرفته شد و نیروهای چینی و شمالی به سمت مرز عقب‌نشینی کردند. پس از مذاکرات و تلاش‌های فشرده سیاسی-نظامی سرانجام مدار 38 درجه به عنوان مرز دو کره تعیین و حالت آتش‌بس میان دو کشور اعلام شد. از زمان آتش بس در سال 1953 تا به امروز، هیچگاه رابطه خوبی میان دو کره وجود نداشته است. آمریکا و چین هر دو کشور را تجهیز میکنند اگرچه پس از تغییر سیستم اقتصادی در چین و سپس فروپاشی شوروی، کره شمالی تمام پشتوانه‌های خارجی قدرت خود را از دست داد، اما همچنان به حفظ وضع موجود، با اندکی تغییرات، ادامه می‌دهد. ده‌ها آزمایش اتمی، که نتیجه آن دستیابی به سلاح هیدروژنی است، نشان از سرسختی کره بر روی مواضع خود بویژه در تقابل با کره جنوبی، ژاپن و حامی اصلی آنان یعنی آمریکا دارد. از نظر جو داخلی، دولت کره شمالی به شدت بر حفظ نظام موجود، چه از نظر سیاسی و ایدئولوژیک و چه از نظر اقتصادی، تأکید دارد. تلاش‌های بسیاری نیز صورت می‌گیرد تا گردشگران خارجی، که در شدیدترین تدابیر امنیتی ممکن از کره‌شمالی بازدید میکنند، از نقاط ضعف موجود در این کشور مطلع نشوند.
با وجود بیش از یک میلیون پرسنل ثابت و بیش از 7 میلیون نیروی ذخیره، ارتش کره شمالی چهارمین نیروی مسلح قدرتمند جهان است، اگرچه برخی تسلیحات این ارتش نظیر سلاح‌های انفرادی، تا حدی آن را نسبت به نیروهای امروزی ضعیف‌تر کرده است. با این وجود، هنوز هم کره شمالی تهدیدی بزرگ برای آمریکا به حساب می‌آید.
چین نیز اگرچه از کره به صورت محدود حمایت می‌کند، اما در بسیاری از موارد بویژه در پرونده هسته‌ای کره شمالی، با آمریکا همسو است. به همین دلیل هر نوع حمایت چین از کره شمالی در صورت وقوع جنگ میان این کشور با آمریکا، تنها در صورتی خواهد بود که آمریکا بتواند بخش‌های قابل توجهی از توان نظامی پیونگ‌یانگ را نابود کند و دست به استقرار نیروهای زمینی و موشکی خود در مرز با کره شمالی بزند. در این صورت، پکن ناگزیر است با هر نوع استقرار سامانه‌های تسلیحاتی و مخابراتی در حاشیه مرزهای خود مقابله کند و این یعنی درگیری نظامی میان چین و آمریکا، که قطعا درگیری گسترده‌ای خواهد بود که بخش‌های قابل توجهی از جزایر و سواحل اقیانوس آرام را به آتش خواهد کشید.
انتهای پیام/421
